Ինքնավստահություն

Հույզեր
Ակնածանք Ամաչկոտություն Ամոթ Անարգանք Անհանգստություն Անվստահություն Անտարբերություն Ատելություն Արթնացում Արհամարհանք Ափսոսանք Բարկություն Բերկրաթմբիր Գոհունակություն Երախտագիտություն Երկյուղ Երջանկություն Զայրույթ Զարմանք Զզվանք Զղջում Զմայլանք Զմայլանք Ընկճվածություն Թախիծ Թշնամանք Ինքնավստահություն Խանդ Խիզախություն Խղճահարություն Խուճապ Կատաղություն Կարեկցանք Կարոտ Կիրք Հաճույք Համակրանք Հավատ Հետաքրքրություն Հիասթափություն Հիստերիա Հույս Հուսախաբություն Հուսավրիպում Հպարտություն Ձանձրույթ Մեղք Միայնություն Նախանձ Նյարդայնություն Նվաստացում Շահագրգռվածություն Շփոթություն Սարսափ Սեր Սպասում Վախ Վիշտ Վստահություն Տագնապ Տառապանք Տենչ Տխրություն Տռփանք Ցնցում

Ինքնավստահություն, անձնային հատկություն, որի հիմքը անձի կողմից սեփական հմտությունների և ընդունակությունների դրական գնահատումն է, որը բավարար է նրա համար կարևոր նպատակների իրականացման և պահանջմունքների բավարարման համար։ Ինքնավստահությունը՝ որպես ադեկվատ վարքագծի հիմք, պետք է տարբերակել անձնավստահությունից, որի դեպքում անձը վստահ է իր մեջ բացասական հատկանիշների բացակայության հարցում։

Նկարագրություն

Ինքնավստահության ձևավորման համար հիմք է ծառայում բավարար վարքագծային ռեպերտուարը, սոցիալական խնդիրների լուծման դրական փորձը և սեփական նպատակներին հաջողությամբ հասնելը (պահանջմունքների բավարարումը)։ Ինքնավստահություն ձևավորելու համար կարևոր է ոչ այնքան կյանքի օբյեկտիվ հաջողությունը, սոցիալական կարգավիճակը, փողը և այլն, որքան սեփական գործողությունների արդյունքների սուբյեկտիվ դրական գնահատականը և կարևոր մարդկանց գնահատականները։ Սեփական հմտությունների և ընդունակությունների առկայության, «որակի» և արդյունավետության դրական գնահատականը հանգեցնում է սոցիալական քաջության, որն իր հերթին պայմաններ է ստեղծում խնդիրները լուծելու, նոր նպատակներ սահմանելու և դրանց իրագործման ժամանակ նախաձեռնողականություն դրսևորելու համար։

Ընդհանուր ինքնավստահությունը սեփական հմտությունների և ընդունակությունների դրական գնահատականն է և շատ մոտ է Ալբերտ Բանդուրայի ընդհանուր ինքնարդյունավետության հայեցակարգին։

Սոցիալական խիզախությունը հակադրվում է սոցիալական վախերին և արտահայտվում ցանկացած, այդ թվում՝ նոր, սոցիալական շփումներին ուղեկցող դրական հուզական ֆոնով։ Հարաբերություններում նախաձեռնությունը նման շփումների պատրաստ լինելն է։

Կառուցվածք

Ն. Ի. Կոզլովի կարծիքով ինքնավստահությունը ներառում է երեք հիմնական բաղադրիչ.

• վստահության զգացում (ուժի, իրավունքի և իրավացիության զգացում),
• վստահ վարքագիծ, որը ցույց է տալիս ուժ և բնորոշ է ուժեղ դրվածք ունեցող մարդկանց,
• հաստատակամություն (որոշումների կայացման գործում վճռականություն և ճշգրտություն, գործում է առանց վարանելու)։

Տես նաև

• Էքստրավերսիա-Ինտրովերսիա

Աղբյուրներ

• Ромек, В. Что такое уверенное или неуверенное поведение? // Социальная психология личности в вопросах и ответах : учебн. пособие для вузов / под ред. В. А. Лабунской. — М. : Гардарики, 1999. — С. 207—226. — ISBN 5-7975-0123-6.
• Франк, Пьер. Как стать уверенным в себе. Всего 6 минут в день. Книга-тренинг. — М.: Издательство "Э", 2018. — 224 с. — ISBN 978-5-699-86079-1.
• Чаморро-Премузик, Томас. Уверенность в себе: Как повысить самооценку, преодолеть страхи и сомнения = Confidence. Overcoming Low Self-Esteem, Insecurity, and Self-Doubt. — М. : Альпина Паблишер, 2014. — 266 с. — ISBN 978-5-9614-4583-1.
• Նալչաջյան Ա․ Ա․ (1984 թ.). Հոգեբանական բառարան (Լույս ed.). Երևան. էջ 240.