Ինեսա Կովալևսկայա

Ինեսա Կովալևսկայա
Ինեսա Կովալևսկայա
Ծննդյան թիվ՝	մարտի 1, 1933 (91 տարեկան)
Ծննդավայր՝	Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն՝	Ռուսաստան
Մասնագիտություն՝	մուլտիպլիկատոր, կինոռեժիսոր, սցենարիստ և մանկագիր
Պարգևներ՝	և Իկարուս
IMDb։	ID 0468313

Ինեսա Ալեքսեևնա Կովալևսայա (ռուս.՝ Инесса Алексеевна Ковалевская, մարտի 1, 1933(1933-03-01), Մոսկվա, ԽՍՀՄ), մուլտիպլիկացիայի ռեժիսոր և սցենարիստ, Ռուսաստանի Դաշնության արվեստի վաստակավոր գործիչ (2002)^[1]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ինեսա Կովալևսկայան ծնվել է 1933 թվականի մարտի 1-ին Մոսկվայում։ Հայրը՝ գեներալ-մայոր Ալեքսեյ Կովալևսկին (1901-1950)^[2]^[3], մասնակցել է Ռուսաստանի քաղաքացիական և Հայրենական մեծ պատերազմներին, եղել է պատմաբան, Վ․ Լենինի անվան ռազմաքաղաքական ակադեմիայի ղեկավար (1943-1948), ապա ԽՄԿԿ Կենտկոմին առընթեր Հասարակական գիտությունների ակադեմիայի ռեկտոր (1948-1950)^[4]^[5]։ Մայրը՝ Լյուդմիլա Պետրովնա Կովալևսկայան (1912-1989), եղել է տնային տնտեսուհի^[3]^[6]։

Ինեսա Կովաևսկայան սովորել է երաժշտական դպրոցի դաշնամուրի դասարանում, պատրաստվել է ընդունվել Գնեսինաների անվան դպրոց, երբ սկսվել է Հայրենական մեծ պատերազմ։ 1941 թվականից մինչև 1945 թվականն ընտանիքի հետ գտնվել է տարհանման մեջ։ Ընդմիջումներով սովորելով դպրոցում՝ ավարտել է 1950 թվականին։ Նույն թվականին մահացել է հայրը. ըստ որոշ տվյալների՝ կյանքին վերջ է տվել ինքնասպանությամբ, ըստ այլ տվյալների՝ դարձել է բռնաճնշումների զոհ^[6]^[7]։ Դա Ինեսա Կովալևսկայային խանգարել է ընդունվել Մոսկվայի պետական համալսարան։

1958 թվականին Ինեսա Կովալևսկայան ավարտել է Ա․ Լունաչարսկու անվան թատերական արվեստի ինստիտուտի թատերագիտական բաժինը։ 1959 թվականից մինչև 1961 թվականն աշխատել է ԽՍՀՄ մշակույթի նախարարության կինեմատոգրաֆիայի հարցերով կոմիտեում, որտեղ կրտսեր խմբագրի պաշտոնում վերահսկել է Մոլդովական ԽՍՀ կինեմատոգրաֆիան ու մուլտիպլիկացիան։ 1964 թվականին ավարտել է Սցենարիստների և ռեժիսորների բարձրագույն դասընթացները և սկսել է ստեղծագործական գործունեությունը «Սոյուզմուլտֆիլմ» կինոստուդիայում^[6]։

Մեծ ճանաչման ու փառքի է արժանացել ԽՍՀՄ առաջին մուլտֆիլմ-մյուզիքլի՝ «Բրեմենյան երաժիշտներ» ֆիլմի, «Փոքրիկ կատեր» (ռուս.՝ «Катерок», որում հնչում է Чунга-Чанга հայտնի երգը), «Ինչպես կորյունը և կրիան երգ երգեցին» (ռուս.՝ «Как львёнок и черепаха пели песню», «Я на солнышке лежу…» երգ), «Նավահանգստում» (ռուս.՝ «В порту», «Эта территория зовется акватория…» երգ), «Чучело-Мяучело» և այլ երաժշտական մուլտֆիլմեր^[8]։

Երաժշտական ֆիլմերի ժանրում ունեցած հաջողությունից հետո Ինեսա Կովալևսկայան սկսել է էկրանավորել ժողովրդական երգեր և համաշխարհային դասական արվեստի գլուխխգործոցներ՝ «Ռուսական մեղեդիներ» (ռուս.՝ «Русские напевы», 1972), «Մանկական ալբոմ» (ռուս.՝ «Детский альбом», 1976), «Կոստրոմա» (ռուս.՝ «Кострома», 1989)^[8]։ Ինեսա Կովալևսկայան գրել է սցենարներ իր նկարահանած բազմաթիվ մուլտֆիլմերի համար։

2002 թվականին Ինեսա Կովալևսկայան արժանացել է Ռուսաստանի Դաշնության արվեստի վաստակավոր գործչի պատվավոր կոչման։

2015 թվականի ապրիլի 8-ին, երբ առաջին անգամ շնորհվել է «Իկար» կինոմրցանակը, Ինեսա Կովալևսկայան արժանացել է «Վարպետ» (ռուս.՝ «Мастер») մրցանակի^[9]։

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1965 – Ավտոմատ (ռուս.՝ Автомат) – ռեժիսոր
1967 – Չորսը մի բակից (ռուս.՝ Четверо с одного двора) – ռեժիսոր
1969 – Բրեմենյան երաժիշտներ (ռուս.՝ Бременские музыканты) – ռեժիսոր
1970 – Փոքրիկ կատեր (ռուս.՝ Катерок) – ռեժիսոր
1971 – Կրակե տարիների երգերը (ռուս.՝ Песни огненных лет) – ռեժիսոր և սցենարիստ
1972 – Ռուսական մեղեդիներ (ռուս.՝ Русские напевы) – ռեժիսոր
1973 – Տերտերի և նրա Բալդի ծառայի հեքիաթը (ռուս.՝ Сказка о попе и о работнике его Балде) – ռեժիսոր և սցենարիստ
1974 – Ինչպես կորյունը և կրիան երգ երգեցին (ռուս.՝ Как львёнок и черепаха пели песню) – ռեժիսոր
1975 – Նավահանգստում (ռուս.՝ В порту) – ռեժիսոր
1976 – Մանկական ալբոմ (ռուս.՝ Детский альбом) – ռեժիսոր և սցենարիստ
1978 – Լեռնային վարպետ (ռուս.՝ Горный мастер) – ռեժիսոր
1979 – Ողջո՛ւյն, Օլիմպիադա (ռուս.՝ Салют, Олимпиада!) – ռեժիսոր և սցենարիստ
1980 – Կամարինսկյա (ռուս.՝ Камаринская) – ռեժիսոր և սցենարիստ
1981 – Մի անգամ առավոտյան (ռուս.՝ Однажды утром) – ռեժիսոր
1982 – Чучело-Мяучело – ռեժիսոր
1983 – Խածկտիկ (ռուս.՝ Снегирь) – ռեժիսոր և սցենարիստ
1984 – Պատկերներ ցուցահանդեսից (ռուս.՝ Картинки с выставки) – ռեժիսոր և սցենարիստ
1985 – Տիկնիկների պարեր (ռուս.՝ Танцы кукол) – ռեժիսոր և սցենարիստ
1986 – Զբոսանք (ռուս.՝ Прогулка) – ռեժիսոր և սցենարիստ
1989 – Կոստրոմա (ռուս.՝ Кострома) – ռեժիսոր
1990 – Ծղրիդ Կուզյայի արկածները (պատմություն առաջին) (ռուս.՝ Приключения кузнечика Кузи (история первая)) – ռեժիսոր և սցենարիստ
1991 – Ծղրիդ Կուզյայի արկածները (պատմություն երկրորդ) (ռուս.՝ Приключения кузнечика Кузи (история вторая)) – ռեժիսոր և սցենարիստ
1993 – Թզուկները և լեռնային թագավորը (ռուս.՝ Гномы и горный король) – ռեժիսոր և սցենարիստ
2001 – Դորա-Դորա-Պոմիդորա (ռուս.՝ Дора-Дора-помидора) – ռեժիսոր և սցենարիստ

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ Указ Президента Российской Федерации от 31 января 2002 года № 116 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
↑ Нина Тихонова Тест на самозванство // Комсомольская жизнь : журнал. — 1990. — № 6. — С. 24—26.
↑ ^3,0 ^3,1 «Могила Ковалевских А. И. и Л. П., Ваганьковское кладбище». Генералы и адмиралы 1941-1945 годы.
↑ «История ВПА им. Ленина». Военно-политическая академия имени В. И. Ленина.
↑ «Ковалевский Алексей Иванович 1901г.р.». Подвиг народа.
↑ ^6,0 ^6,1 ^6,2 Инесса Ковалевская, Георгий Бородин Бременские музыканты. Первый мультипликационный мюзикл. Непридуманная история его создания // Кинограф: Журнал прикладного киноведения. — 2009. — № 20.
↑ «Kovalevskii, Aleksei Ivanovich». Biographical encyclopedia of the generals of World War Two (անգլ.).
↑ ^8,0 ^8,1 «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ օգոստոսի 28-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 17-ին.«Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ օգոստոսի 28-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 17-ին.
↑ Первая церемония вручения Национальной анимационной премии «Икар». 8.04.2015

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Сергей Капков Энциклопедия отечественной мультипликации. — М.: Алгоритм, 2006. — 816 с. — 3000 экз. — ISBN 5-9265-0319-4 Стр. 327—328.
«Кинограф» № 20, 2010 — Ковалевская И. А.: Воспоминания о создании фильма «Бременские музыканты», Георгий Бородин: Предисловие.
Ковалевская И. А. Первый отечественный мюзикл «Бременские музыканты». Непридуманная история его создания. — М.: ООО «ЭйПиСи-Паблишинг», 2015. — 102 с. — 500 экз.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

[1] Указ Президента Российской Федерации от 31 января 2002 года № 116 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»

[2] Нина Тихонова Тест на самозванство // Комсомольская жизнь : журнал. — 1990. — № 6. — С. 24—26.

[:0-3] 3,0 ^3,1 «Могила Ковалевских А. И. и Л. П., Ваганьковское кладбище». Генералы и адмиралы 1941-1945 годы.

[4] «История ВПА им. Ленина». Военно-политическая академия имени В. И. Ленина.

[5] «Ковалевский Алексей Иванович 1901г.р.». Подвиг народа.

[:1-6] 6,0 ^6,1 ^6,2 Инесса Ковалевская, Георгий Бородин Бременские музыканты. Первый мультипликационный мюзикл. Непридуманная история его создания // Кинограф: Журнал прикладного киноведения. — 2009. — № 20.

[7] «Kovalevskii, Aleksei Ivanovich». Biographical encyclopedia of the generals of World War Two (անգլ.).

[И-8] 8,0 ^8,1 «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ օգոստոսի 28-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 17-ին.«Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ օգոստոսի 28-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 17-ին.

[9] Первая церемония вручения Национальной анимационной премии «Икар». 8.04.2015

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]