Իլյա Ավերբախ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Իլյա Ավերբախ
Դիմանկար
Ծնվել էհուլիսի 28, 1934(1934-07-28)[1]
ԾննդավայրԼենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել էհունվարի 11, 1986(1986-01-11)[1] (51 տարեկան)
Մահվան վայրԼենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ կամ Մոսկվա, ԽՍՀՄ
ԳերեզմանԿոմարովոյի գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ
ԿրթությունՍցենարիստների և ռեժիսորների բարձրագույն դասընթացներ
Մասնագիտությունկինոռեժիսոր և սցենարիստ
Պարգևներ և
մրցանակներ
ՌԽՖՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ

Իլյա Ավերբախ (ռուս.՝ Илья́ Алекса́ндрович Аверба́х, հուլիսի 28, 1934(1934-07-28)[1], Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - հունվարի 11, 1986(1986-01-11)[1], Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ և Մոսկվա, ԽՍՀՄ), խորհրդային կինոռեժիսոր և սցենարիստ, ՌԽՖՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ (1976 թվական)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Սանկտ Պետերբուրգում։ Մայրը Քսենյա Ստրակաչն է (առաջին ամուսնությամբ` Կուրակինա, 1903-1988 թվական)[2]։ Հայրը` Ալեքսանդր Ավերբախը (1896-1966 թվական), երիտասարդ տարիներին եղել է Գ․ Տովստոնոգովի անվան դրամատիկական մեծ թատրոնի դերասան, այնուհետև ավարտել է Լենիգրադի տեխնոլոգիական ինստիտուտի տնտեսական ֆակուլտետը և աշխատել է որպես ինժեներ[3]։ Պապը` Լեոն Ավերբախը, եղել է Ռիբինսկի հրեական համայնքի ղեկավարը։ Նախապապը` Իլյա Ավերբախը (1836-1909 թվական), Մարիուպոլի 2-րդ գիլդիայի վաճառականների որդին էր, հետագայում եղել է Ռիբինսկի առաջին գիլդիայի վաճառական և Շեկսինսկի շոգենավագնացության կառավարիչը, ժառանգական պատվավոր քաղաքացի։ Մորական պապիկը Ալեքսանդրական հուսարական գնդի գնդապետ Վլադիմիր Ստրակաչն է (1870-1948 թվական)։

1958 թվականին ավարտել է Ի․ Պավլովի անվան առաջին պետական բժշկական համալսարանը։ Նշանակվել է աշխատելու Շեկսնայում։ Բժշկական պրակտիկայից հետո ավարտել է Սցենարիստների և ռեժիսորների բարձրագույն դասընթացները (1964 թվական, վարպետ` Իոսիֆ Օլշանսկի)[4][5], այնուհետև` «Լենֆիլմ» կինոստուդիային կից ռեժիսորական կուրսը։

1967 թվականից աշխատել է «Լենֆիլմ» կինոստուդիայում որպես ռեժիսոր գիտահանրամատչելի և խաղարկային ֆիլմերի սցենարների հեղինակ է։

1973 թվականին Իլյա Ավերբախի առավել հայտնի «Մենախոսություն» ֆիլմը ներկայացվել է Կաննի կինոփառատոնում, իսկ 1976 թվականին Ջորջթաուն կինոփառատոնում ստացել է պատվավոր դիպլոմ։

1977-1978 թվականներին և 1985-ական թվականներին դասախոսել է Սցենարիստների և ռեժիսորների բարձրագույն դասընթացների ռեժիսորական բաժնում[6][7]։

Մահացել է 1986 թվականի հունվարի 11-ին, Մոսկվայում` հիվանդանոցում, թաղված է Կոմարովոյում (Լենինգրադի մարզ

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Առաջին կինը` Էյբա Նորկուտե, բեմական պատկերագիտության մասնագետ։
    • Դուստրը` Մարիա (ծն. 1964 թվական), պրոդյուսեր։
      • Թոռը` Իլյա (ծն. 1987 թվական), կինոօպերատոր։
      • Թոռը` Պավել (ծն. 1994 թվական)։
  • Երկրորդ կինը (1966 թվականից)` Նատալյա Ռյազանցևա, սցենարիստ։
  • Հորաքույրը` Տատյանա Ստրակաչ, նա ամուսնացել է կոմպոզիտոր Բորիս Մեյզելի հետ։
  • Հոր ազգական եղբայրը երդվյալ հավատարմատար, գրքասեր և գրահրատարակիչ Դավիթ Այզենշտատն է, Մոսկվայում «Գրողների գրքի խանութի» հիմնադիրն ու տնօրենը։

Մրցանակներ և կոչում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «ՌԽՖՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ» (1976 թվականի դեկտեմբերի 31) պատվավոր կոչում` խորհրդային կինոարվեստի ոլորտում արժանիքների համար[8]։

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռեժիսոր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1967 թվական` Վալենտին Կուզյաևի անձնական կյանքը
  • 1969 թվական` Ռիսկի աստիճան
  • 1971 թվական` Դրամա հնօրյա կյանքից
  • 1972 թվական` Մենախոսություն
  • 1975 թվական` Ուրիշի նամակներ
  • 1978 թվական` Սիրո բացատրություն
  • 1979 թվական` Ֆարյատևի երևակայությունները
  • 1982 թվական` Ձայնը
  • 1983 թվական` Նևայի հրապուրիչ ափերում (վավերագրական)

Սցենարիստ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1968 թվական` Ռիսկի աստիճան
  • 1971 թվական` Դրամա հնօրյա կյանքից
  • 1979 թվական` Ֆարյատևի երևակայությունները

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
  2. «Молодые годы петербургского режиссёра», Эйба Норкуте об Илье Авербахе// Искусство кино, 2000, № 1 январь
  3. А. Л. Авербах был первым браком женат на актрисе и танцовщице Тамаре Андреевне Глебовой (1894-1944), дочери Д. М. Мусиной-Пушкиной.
  4. Сценарное отделение// Высшие курсы сценаристов и режиссёров
  5. Որոշ աղբյուրներում հիշատակվում է նաև Ե. Գաբրիլովիչի արվեստանոցը։
  6. Режиссёрское отделение/ Высшие курсы сценаристов и режиссёров
  7. Режиссёрское отделение/ Высшие курсы сценаристов и режиссёров
  8. Указ Президиума Верховного Совета РСФСР от 31 декабря 1976 года «О присвоении почётных званий РСФСР работникам кинематографии»

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]