ԻՏՄՕ համալսարան
Սանկտ-Պետերբուրգի ազգային ինֆորմացիոն տեխնոլոգիաների, մեխանիկայի և օպտիկայի համալսարան | |
---|---|
![]() | |
![]() | |
Հապավում | ԻՏՄՕ համալսարան |
Տեսակ | համալսարան և open-access publisher?[1] |
Միջազգային անվանում | ITMO University (Saint Petersburg National Research University of Information Technologies, Mechanics and Optics) |
Կարգախոս | IT's MOre than a UNIVERSITY |
Հիմնադրված է | 1900 |
Ուսանողներ | 11 100 [2] |
Ընդհանուր անձնակազմ | 1163 մարդ |
Դասախոսներ | 1 130[2] |
Անդամակցություն | Եվրոպայի համալսարանների միություն[3] |
Երկիր | ![]() |
Պարգևներ | Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան |
Կայք | ifmo.ru |
Կոորդինատներ: 59°57′26.820000100005″ հս․ լ. 30°18′28.630000100795″ ավ. ե. / 59.95745000002777658° հս․. լ. 30.30795277780577734° ավ. ե. | |
SPbSU ITMO Վիքիպահեստում |
ԻՏՄՕ համալսարան (ամբողջական անվանումը` «Սանկտ Պետերբուրգի տեղեկատվական տեխնոլոգիաների, մեխանիկայի և օպտիկայի ազգային հետազոտական համալսարան «Բարձրագույն կրթության դաշնային պետական ինստիտուտ»“»), պետական բարձրագույն ուսումնական հաստատություն [4] Ռուսաստանում:
Բովանդակություն
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1900 թվականի Մարտի 26-ին Ռեմեսլենյան ուսումնարանում բացվել և գործում էր Մեխանիկա-օպտիկական և ժամացույցների բաժինը, որտեղ էլ այդ տարիներին պատրաստվում և վերապատրաստվում էին համապատասխան մասնագետներ: Առաջին ընդունելության ժամանակ դիմորդների թիվը 65 էր, մինչդեռ ընդունվել կարող էին 30 դիմորդներ, ժամացույցների մասնագիտացման բաժնում պետք է սովորեին 18 հոգի, իսկ մեխանիկա-օպտիկական բաժնում` 21 հոգի[5]: 1917 թվականին ուսումնարանը ուներ երկու անկախ բաժիններ` մեխանիկա-օպտիկական և վարպետ-ժամագործների, որոնք առանձնացան` դառնալով Պետրոգրադի տեխնիկական դպրոց, և ղեկավար ընտրվեց Նորբերտ Բոլեսլավովիչ Զավադսկին[6]: Տեխնիկական դպրոցի արտադրական բաժինը արտադրում էր ճշգրիտ մեխանիկայի և օպտիկական արտադրանքների լայն տեսականի[7][8]: 1931-ին ԽՍՀՄ-ը ունեցավ գործիքային ինժեներների առաջին շրջանավարտները: Հայրենական Մեծ պատերազմն սկսվելու պահից ռազմաճակատ մեկնեցին 189 ուսանողներ և 85 աշխատողներ, իսկ 450 հոգի միացան աշխարհազորին: Կրթական գործը շարունակվեց մինչև 1942 թվակավի վերջը: Քաղաքի իշխանությունները ուսանողներին ու ուսուցիչներին էվակուացրեցին Նովոսիբիրսկի մարզի Չերեպանովո քաղաքում[9]: Բլոկադայի տարիներին ուսումնարանն աշխատում էր որպես զինամթերք արտադրող և վերանորոգող բազա: 1944 թվականի օգոստոսին, բլոկադայից անմիջապես հետո, ստորագրվեց ռէվակուացիայի փաստաթուղթ, ուսումնարանի ուսանողներն ու դասախոսները վերադարձան քաղաք, պարապմունքներն սկսվեցին հոկտեմբերից[10][11]. В 1995 был создан научный центр «Компьютерная оптика»[12].
2003 թվականին բուհը վերանվանվեց Սանկտ Պետերբուրգի ինֆորմացիոն տեխնոլոգիաների, մեխանիկայի և օպտիկայի պետական համալսարան[13][14]:
2009 թվականին բուհն ստացավ ազգային հետազոտական համալսարանի կարգավիճակ [4][15], իսկ Ինֆորմացիոն տեխնոլոգիաներր, մեխանիկայի և օպտիկայի Ազգային հետազոտական համալսարան անվանումն ստացավ 2011 թվականին[16]:
2013 թվականից համալսարանը դարձել է նախագիծ 5-100 կազմակերպության անդամ:
Վերանվանումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պաշտոնական անվանումներ`
- 1900 — Ռեմեսլենյան համալսարանի մեխանիկա-օպտիկայի և ժամացույցների ֆակուլտետ
- 1917 — Պետրոգրադի մեխանիկա-օպտիկական և ժամացույցների տեխնիական ուսումնարան
- 1920 — Պետրոգրադի ճշգրիտ մեխանիկայի և օպտիկայի տեխնիկում
- 1924 — Լենինգրադի ճշգրիտ մեխանիկայի և օպտիկայի տեխնիկում
- 1933 — Լենինգրադի ճշգրիտ մեխանիկայի և օպտիկայի ինստիտուտ (ԼԻՏՄՕ)
- 1992 — Սանկտ Պետերբուրգի ճշգրիտ մեխանիկայի և օպտիկայի ինստիտուտ
- 1994 — Սանկտ Պետերբուրգի ճշգրիտ մեխանիկայի և օպտիկայի պետական ինստիտուտ
- 2003 — Սանկտ Պետերբուրգի ինֆորմացիոն տեխնոլոգիաների, մեխանիկայի և օպտիկայի պետական համալսարան
- 2011 — Սանկտ Պետերբուրգի ինֆորմացիոն տեխնոլոգիաների, մեխանիկայի և օպտիկայի պետական հետազոտական համալսարան
- 2014 — ԻՏՄՕ համալսարան
Ղեկավարություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ռեկտորներ`
- 1996 — Վլադիմիր Նիկոլաևիչ Վասիլև, գիտնական [17]:
Համալսարանի շենքեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ուսումնական մասնաշենքեր
- Կրոնվերի պողոտա, շենք 49 (գլխավոր մասնաշենք)
- Լոմոնոսովի փողոց, շենք 9
- Գրիվցովի նրբանցք, շենք 14-16
- Բորսային գիծ, շենք 4
- Բորսային գիծ, շենք 14
- Բորսային գիծ, շենք 16
Վարկանիշ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վարկանիշի անվանում | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Times Higher Education: World[18] | 351-400 | ||||||
Times Higher Education: Computer Science[19] | 56 | ||||||
Times Higher Education: BRICS & EECA[20] | 27 | ||||||
QS University Ranking: EECA[21] | 91-100 | 90 | 81 | ||||
QS University Ranking: BRICS[22] | 111-120 | 99 | 101-110 | ||||
Webometrics: World[23][24] | 1399/985 (Հնվ/հուլիս) |
1049/1019 (հունվ/հուլիս) |
996/864 (հունվ/հուլիս) |
836(հունվ) | |||
Webometrics: BRICS[23][22] | 139(հուլիս) | 166/135 (հունվ/հուլիս) |
100/97 (հունվ/հուլիս) |
61(հունվ) | |||
Webometrics: Russia[22] | 13/8 (հունվ/հուլիս) |
9/6 (հունվ/հուլիս) |
7/6 (հունվ/հուլիս) |
6(հունվ) | |||
Round University Ranking: World[25][22] | 587 | 485 | |||||
Round University Ranking: Technical Science[26][22] | 340 | 287 | |||||
Round University Ranking: Natural Science[26][22] | 413 | 346 | |||||
SCImago institutions rankings: World[22] | 684 | 642 | 614 | 600 | |||
SCImago institutions rankings: Russia[22] | 5 | ||||||
4 International Colleges & Universities: World[27][22] | 977/936 (հունվ/հուլիս) |
1096/821 (հունվ/հուլիս) |
|||||
4 International Colleges & Universities: Russia[27][22] | 7 | ||||||
Վարկանիշ «Ինտերֆաքս»: ԱՊՀ, Վրաստան, Լատվիա, Լիտվա և Էստոնիա[28] | 32-36 | ||||||
Վարկանիշ «Ինտերֆաքս»: Россия[29] | 27-29 | 18-22 | 17 | 17 | 15 | 12 | 7 |
«Էքսպերտ» Վարկանիշային գործակալություն[30][31] | 23 | 23 | 22 | 22 | 19 | ||
Որակական վարկանիշ(տեխնիկական բուհեր)[32] | 3 | 4 | 3 | 3 | 3 | ||
Համալսարանի գիտական և գործնական կատարողականության վարկանիշ` ըստ ռուսական գիտական հումանիտար հիմնադրամի[33] | 6 | ||||||
Վարկանիշ ըստ ուսանողների գնահատման[34] | 2 | 2 |
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Directory of Open Access Journals — 2003.
- ↑ 2,0 2,1 Презентация Университета ИТМО 2016
- ↑ https://eua.eu/about/member-directory.html
- ↑ 4,0 4,1 «Список победителей первого конкурсного отбора программ развития университетов,: в отношении которых устанавливается категория "Национальный исследовательский университет"» (ռուսերեն)։ Министерство образования и науки Российской Федерации։ 2009-10-07։ Վերցված է 2015-07-23
- ↑ Васильев, 2012
- ↑ Васильев, 2012
- ↑ Васильев, 2012
- ↑ Весь Ленинград на 1927 год. Адресная и справочная книга г. Ленинграда. — Կաղապար:Л: Издание орготдела Ленинградского губисполкома. — С. 14 вкладки.
- ↑ Васильев, 2012
- ↑ Васильев, 2012
- ↑ «Как это было: 20 лет истории рунета» (ռուսերեն)։ Телеканал «Санкт-Петербург»։ 2014-04-07։ Վերցված է 2015-07-23
- ↑ Ю. Л. Колесников, Н. К. Мальцева, ed. (2011)։ «Университет XXI века» (PDF) (ռուսերեն)։ Университет ИТМО։ Վերցված է 2015-07-23
- ↑ «Приказ №2587 от 19.06.2003 «О переименовании государственного образовательного учреждения высшего профессионального образования Санкт-Петербургского государственного института точной механики и оптики (технического университета)»» (ռուսերեն)։ Министерство образования и науки Российской Федерации։ 2003-06-19։ Վերցված է 2015-07-23
- ↑ Указ о реорганизации
- ↑ «Национальными исследовательскими университетами России станут 12 вузов» (ռուսերեն)։ РИА Новости։ 2009-10-08։ Վերցված է 2015-07-23
- ↑ Васильев, 2012
- ↑ В. Н. Васильев — персональная страница ректора на портале Университета
- ↑ «24 российских вуза вошли в рейтинг Times Higher Education 2017»։ Индикатор։ 2016-11-30։ Վերցված է 2017-02-15
- ↑ «МГУ и ИТМО вошли в топ-100 мирового рейтинга вузов Times Higher Education в области компьютерных наук»։ D-russia.ru։ 2016-09-29։ Վերցված է 2017-02-15
- ↑ «Эксперт: университет ИТМО "влетел" в рейтинг БРИКС благодаря стратегии развития»։ ТАСС։ 2016-12-01։ Վերցված է 2017-02-15
- ↑ «Университет ИТМО улучшил свои позиции в рейтинге вузов развивающейся Европы и Центральной Азии»։ Университет ИТМО։ 2016-06-14։ Վերցված է 2017-02-15
- ↑ 22,0 22,1 22,2 22,3 22,4 22,5 22,6 22,7 22,8 22,9 «Санкт-Петербургский национальный исследовательский университет информационных технологий, механики и оптики»։ Министерство образования и науки Российской Федерации ФГАНУ «Социоцентр»։ Վերցված է 2017-02-15
- ↑ 23,0 23,1 «Семь российских вузов вошли в топ-1000 Webometrics»։ Ведомости։ 2016-02-01։ Վերցված է 2017-02-15
- ↑ «Восемь российских вузов вошли в топ-1000 рейтинга Webometrics»։ Российское образование։ 2017-02-02։ Վերցված է 2017-02-15
- ↑ «Вышел Round University Rankings-2015 (RUR-2015)»։ Национальный рейтинг университетов։ 2015-09-09։ Վերցված է 2017-02-15
- ↑ 26,0 26,1 Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ
<ref>
պիտակ՝rur
անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում: - ↑ 27,0 27,1 «Опубликован рейтинг университетов мира 4 International Colleges & Universities»։ Научная Россия։ 2013-08-22։ Վերցված է 2017-02-15
- ↑ «"Интерфакс" и QS определили лучшие университеты развивающихся стран»։ Интерфакс։ 2013-12-17։ Վերցված է 2017-02-15
- ↑ «Определены лучшие университеты России по итогам 2016 года»։ Интерфакс։ 2016-12-14։ Վերցված է 2017-02-15
- ↑ Алексей Ходырев (2016-05-31)։ «Вузы расставили по местам»։ Российская Газета։ Վերցված է 2017-02-15
- ↑ «Рейтинг лучших вузов России – 2016»։ Эксперт РА։ 2016։ Վերցված է 2017-02-15
- ↑ «Мониторинг качества приёма в вузы»։ НИУ ВШЭ։ Վերցված է 2017-02-15
- ↑ «Рейтинг научно-практической результативности вузов по версии Российского научного гуманитарного фонда»։ 11.12.2013
- ↑ «Социальный навигатор»։ РИА Новости։ Վերցված է 2017-02-15
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Колесников Ю. Л., Мальцева Н. К., Тентлер Б. Л., Шеламова Т. В., Щербакова И. Ю. История и современность НИУ ИТМО / Васильев В. Н.. — СПб.: НИУ ИТМО, 2012.
- Ленинград. Воспоминания о блокаде / Зеленская О. В.. — СПб.: СПбГУ ИТМО, 2008.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|