Ժոզեֆ Աուն
| Ժոզեֆ Աուն արաբ․՝ جوزاف عون | |
|---|---|
.jpg) | |
| Ծնվել է | հունվարի 10, 1964 (61 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Սին էլ Ֆիլ, Մաթնի շրջան, Լեռնային Լիբանան, Լիբանան |
| Քաղաքացիություն |  Լիբանան |
| Մայրենի լեզու | արաբերեն |
| Կրոն | Մարոնիական կաթոլիկ եկեղեցի[1] |
| Կրթություն | Լիբանանի ռազմական ակադեմիա և Լիբանանում Ամերիկյան համալսարան (2007) |
| Մասնագիտություն | ռազմական գործիչ և քաղաքական գործիչ |
| Ամուսին | Q131727700? |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | Լիբանանյան բանակի զորահրամանատար և Լիբանանի նախագահ |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  և  |
 Joseph Aoun Վիքիպահեստում | |
Ժոզեֆ Աուն (արաբ․՝ جوزيف عون, հունվարի 10, 1964, Սին էլ Ֆիլ, Մաթնի շրջան, Լեռնային Լիբանան, Լիբանան), լիբանանցի քաղաքական և պետական գործիչ, զինված ուժերի գեներալ, 2025 թվականի հունվարի 9-ին ընտրվել է Լիբանանի նախագահ[2][3][4]։ Այդ պաշտոնում նա ընտրվել է Լիբանանի Սահմանադրության 49-րդ հոդվածի հակառակ, որը արգելում է դատավորներին և բարձր կարգի պետական ծառայողներին ընտրվել նախագահի պաշտոնում իրենց լիազորությունների ընթացքում[5]։ Բացի այդ, 2017 թվականից զբաղեցրել է Լիբանանի Զինված ուժերի գլխավոր հրամանատարի պաշտոնը։
Վաղ տարիներ և կրթություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ժոզեֆ Աունը ծնվել է 1964 թվականի հունվարի 10-ին, Լեռնալիբանանի Մաթնի շրջանում, Հոդա Իբրահիմ Մահլութայի և Խալիլ Աունի ընտանիքում[6]։
Աունը սովորել է Լիբանանի ամերիկյան համալսարանում, որտեղ 2007 թվականին ստացել է քաղաքագիտության և միջազգային հարաբերությունների բակալավրի կոչում։ Նա նաև ռազմական գիտության բակալավրի կոչում է ստացել Լիբանանի զինված ուժերի ակադեմիայում[7][8][9]։
Ռազմական կարիերա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1983 թվականին Աունը միացել է լիբանանյան բանակին, վերապատրաստվել է արտասահմանում, մասնավորապես՝ Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներում և Սիրիայում։ 1990 թվականին որպես լեյտենանտ ծառայել է Բասամ Գերգիի հրամանատարությամբ։ Վերջինիս զոհվելուց հետո Աունը ստանձնել է հրամանատարի պաշտոնը[10][11]։
2008 թվականին հակաահաբեկչական դասընթացներ է անցել ԱՄՆ-ում, 2013 թվականին՝ Լիբանանում։ 2015 թվականից ղեկավարել է Լիբանանի բանակի 9-րդ հետևակային բրիգադը։
Լիբանանի զինված ուժերի հրամանատար
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2015 թվականին Աունը նշանակվել է Իսրայելի հետ սահմանին տեղակայված 9-րդ բրիգադի հրամանատար։ 2017 թվականի մարտի 8-ին Լիբանանի կառավարությունը նրան նշանակել է զինված ուժերի գլխավոր հրամանատար՝ փոխարինելով Ժան Քահվաջիին[12]։
Նա ղեկավարել է բրիգադը Լիբանանի արևելքում տեղի ունեցած մարտերում, որտեղ Ջաբհաթ ան-Նուսրայից և Իսլամական պետությունից (ԻԳԻԼ) հարյուրավոր զինյալներ ամրացել էին Սիրիայի սահմանին մոտ գտնվող տարածքներում[13]։ 2017 թվականի օգոստոսի 19-ին նա ղեկավարել է ռազմական գործողություն, որը հաջող հարձակում է եղել իսլամիստ գրոհայիններին իրենց հենակետերից հեռացնելու համար[14]։
Լիբանանում բողոքի ցույցերի բռնկումից և կառավարություն ձևավորելու խնդիրներից հետո 2021 թվականի մարտի 8-ին Աունը ելույթ է ունեցել տեղական և տարածաշրջանային իրավիճակի մասին։ Նա հետևյալ կոչերով դիմել է քաղաքական գործիչներին՝ «Ո՞ւր ենք գնում. Ինչի՞ եք սպասում։ Ի՞նչ եք նախատեսում անել: Մենք բազմիցս զգուշացրել ենք իրավիճակի վտանգի մասին»[15]։
2023 թվականի դեկտեմբերի 15-ին Լիբանանի խորհրդարանը քվեարկել է Ժոզեֆ Աունի պաշտոնավարման ժամկետը մեկ տարով երկարացնելու օգտին։ Այն հիմնականում հավանության է արժանացել լիբանանյան ընդդիմության, Ամալ շարժման և Լիբանանի առաջադիմական սոցիալիստական կուսակցության կողմից[16]։
2024 թվականին նա ղեկավարել է Լիբանանի զինված ուժերը Իսրայելի ներխուժման ժամանակ։ 2024 թվականի նոյեմբերի 28-ին Լիբանանի խորհրդարանը երկրորդ անգամ քվեարկել է նրա լիազորությունների ժամկետը երկարացնելու օգտին[17]:
Նախագահի պաշտոնի թեկնածու
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ժոզեֆ Աունի թեկնածությունն առաջին անգամ առաջարկել է Լիբանանյան ուժերի առաջնորդ Սամիր Ջաաջաան՝ 2022 թվականի հուլիսին, նշելով որ Ժոզեֆ Աունը կլինի Միշել Աունից հետո հարմար իրավահաջորդ[18]: Կատարը և ԱՄՆ֊ն հայտարարել են, որ սատարում են նրա թեկնածությունը՝ խոստանալով աջակցել բանակին ֆինանսական և ռազմական աջակցությամբ[19]։ Ամերիկայի Միացյալ Նահանգները, Ֆրանսիան, Սաուդյան Արաբիան և Եգիպտոսը բանակցություններ են վարել Լիբանանի նախագահի թափուր պաշտոնի հարցը լուծելու համար, որի ընթացքում երկրների մեծ մասը հաստատել է իրենց աջակցությունը Ժոզեֆ Աունի ընտրությանը[20]։ Լիբանանի քաղաքական և կուսակցական գործիչ, Առաջադիմական սոցիալիստական կուսակցության առաջնորդ Վալիդ Ջումբլաթը հայտարարել է, որ իր գլխավորած Դեմոկրատական ասամբլեայի դաշինքը կընտրի Ժոզեֆ Աունին[21]։
Նախագահություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2025 թվականի հունվարի 9-ին Լիբանանի խորհրդարանի կողմից ընտրական նստաշրջանի երկրորդ փուլով Ժոզեֆ Աունն ընտրվել է Լիբանանի նախագահ [22][23]։
Երդման արարողության ժամանակ իր ելույթում Ժոզեֆ Աունը խոսել է ապօրինի զենքի խնդրի լուծման, տնտեսության և անվտանգության համակարգի վերակառուցման, ֆինանսական ոլորտի առողջացման, ինչպես նաև արտաքին քաղաքականության մեջ ողջախոհության մասին[24]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ شبح الفراغ الرئاسي يقترب من لبنان
- ↑ «Президентом Ливана стал главнокомандующий армией Джозеф Аун». www.currenttime.tv. Վերցված է 2025-01-09-ին.
- ↑ «جوزيف عون هو رئيس لبنان الرابع عشر منذ 9 يناير 2025». Shufu News (արաբերեն). 2025-01-09. Վերցված է 2025-01-09-ին.
- ↑ «جوزاف عون: انتخاب قائد الجيش اللبناني رئيساً للجمهورية بعد نيله ثلثي أصوات المجلس النيابي». BBC News عربي (արաբերեն). 2025-01-09. Վերցված է 2025-01-09-ին.
- ↑ «Lebanon 1926 (rev. 2004)». Constitute Project.
- ↑ «A memorial service held to honor Mrs. Hoda Ibrahim Makhlouta, the mother of the LAF Commander General Joseph Aoun». الموقع الرسمي للجيش اللبناني (անգլերեն). Վերցված է 2024-01-10-ին.
- ↑ «Joseph Aoun». en.majalla.com (անգլերեն). Վերցված է 2024-03-03-ին.
- ↑ العلي, محمد داود. «الرئاسة اللبنانية على صفيح ساخن.. جوزيف عون "مرشح الضرورة"». الجزيرة نت (արաբերեն). Վերցված է 2024-12-23-ին.
- ↑ «From Academia to Army, an Interview with General Joseph Aoun». magazine.lau.edu.lb (անգլերեն). Վերցված է 2024-01-08-ին.
- ↑ «والد أحد الضباط الشهداء: وصول العماد جوزيف عون لقيادة الجيش يعني وصول ولدي». elnashra (արաբերեն). 2017-09-25.
- ↑ «هذا انا جورج نادر.. معركة ادما والمغوار الذي يموت واقفاً ولا ينحني - الحلقة الرابعة عشر». lebanondebate (արաբերեն). 2016-03-03.
- ↑ Joseph Aoun | Official Website of the Lebanese Army
- ↑ العلي, محمد داود. «الرئاسة اللبنانية على صفيح ساخن.. جوزيف عون "مرشح الضرورة"». الجزيرة نت (արաբերեն). Վերցված է 2024-12-23-ին.
- ↑ «Operation 'Jroud Dawn': Lebanon begins assault on Islamic State». The Sydney Morning Herald (անգլերեն). 2017-08-19. Վերցված է 2024-03-03-ին.
- ↑ «ماذا قال قائد الجيش اللبناني بشأن الوضع السياسي في البلاد؟». سكاي نيوز عربية (արաբերեն). Վերցված է 2021-03-10-ին.
- ↑ Prentis, Jamie (2023-12-15). «Lebanese Parliament votes to extend army chief's term by a year». The National (անգլերեն). Վերցված է 2024-06-11-ին.
- ↑ «Lebanon's parliament renews army chief's term in first session after ceasefire». Associated Press (անգլերեն). 2024-11-28. Վերցված է 2024-11-29-ին.
- ↑ «Lebanon army chief emerges as potential candidate for president». Arab News (անգլերեն). 2023-02-02. Վերցված է 2023-09-26-ին.
- ↑ «Report: Qatar calls for meeting of five-nation group on Thursday». Naharnet. July 10, 2023. Վերցված է 2023-09-26-ին.
- ↑ «Lebanese Army Commander Joseph Aoun seen as a president-in-waiting after Doha visit». Gulf News (անգլերեն). 2022-12-16. Վերցված է 2023-06-12-ին.
- ↑ «Présidentielle : Pour Bassil, Geagea est celui qui « bénéficie de la légitimité populaire »» [Presidential election: for Bassil, Geagea is the one who "has popular support"]. L'Orient–Le Jour (French). 31 December 2024.
{{cite news}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) - ↑ «Lebanon's army chief Joseph Aoun elected president». Al Arabiya (անգլերեն). 2025-01-09. Վերցված է 2025-01-09-ին.
- ↑ «Joseph Aoun, elected president, wants Lebanese state to invest in its army to protect its borders, combat smuggling, terrorism, Israeli aggression | Our live coverage of the parliamentary session». L'Orient Today (անգլերեն). 2025-01-09. Վերցված է 2025-01-09-ին.
- ↑ Լիբանանի նախագահ ընտրուած է Զօր. Ժոզէֆ Աուն
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը] | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժոզեֆ Աուն» հոդվածին։ |