Ժիլբեր Վան Բինստ
Ժիլբեր Վան Բինստ հոլ.՝ Gilbert Van Binst | |
|---|---|
.jpg) | |
| Ծնվել է | հուլիսի 5, 1951[1] |
| Ծննդավայր | Machelen, Հալլե-Վիլվոորդե, Բելգիա |
| Վախճանվել է | հունվարի 3, 2025[2][3] (73 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Zaventem, Հալլե-Վիլվոորդե, Ֆլամանդական Բրաբանտ, Ֆլանդրիա, Բելգիա |
| Մասնագիտություն | ֆուտբոլիստ |
| Քաղաքացիություն |  Բելգիա |
 Gilbert Van Binst Վիքիպահեստում | |
Ժիլբեր Վան Բինստ (ֆր.՝ Gilbert "Gille" Van Binst, հուլիսի 5, 1951[1], Machelen, Հալլե-Վիլվոորդե, Բելգիա - հունվարի 3, 2025[2][3], Zaventem, Հալլե-Վիլվոորդե, Ֆլամանդական Բրաբանտ, Ֆլանդրիա, Բելգիա), բելգիացի ֆուտբոլիստ, որը խաղացել է պաշտպանի դիրքում։
Նա առավել հայտնի է «Անդերլեխտում» իր ելույթներով, որի հետ նա դարձել է Բելգիայի կրկնակի չեմպիոն, Բելգիայի գավաթի քառակի հաղթող, ՈՒԵՖԱ-ի գավաթակիրների գավաթի և ՈՒԵՖԱ-ի Սուպերգավաթի կրկնակի հաղթող: Բելգիայի հավաքականի կազմում 1972 թվականի Եվրոպայի առաջնության բրոնզե մեդալակիր։
Ակումբային կարիերա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վան Բինստը ծնվել է Բելգիայի Մահելեն քաղաքում և սկսել է իր կարիերան «Փյոթի» և «Վիլվորդե» ակումբների երիտասարդական բաժիններում[4]։ 1966 թվականին նա դարձավ «Անդերլեխտի» երիտասարդական թիմի խաղացող, իսկ երկու տարի անց իր դեբյուտը նշեց հիմնական թիմի կազմում պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլում[5]։ Ժիլբերն այս թիմի կազմում անցկացրել է տասներկու մրցաշրջան՝ մասնակցելով առաջնության 262 հանդիպման։ 1971-1972 թվականներին մրցաշրջանում դարձել է թիմի հիմնական խաղացողը պաշտպանությունում, իսկ 1972 և 1974 թվականին հաղթել է Բելգիայի առաջնությունը[6]։
Նա նաև չորս անգամ նվաճել է Բելգիայի գավաթը, բայց Վան Բինստի կարիերայի ամենամեծ ձեռքբերումները նրա եվրոպական ընկերություններն էին. նա երկու անգամ նվաճել է ՈՒԵՖԱ-ի գավաթակիրների գավաթը և նույնքան անգամ ՈՒԵՖԱ-ի Սուպերգավաթը: Միաժամանակ, Գավաթակիրների գավաթի երկու եզրափակիչներն էլ առանձնահատուկ դարձան Ժիլբերտի համար։
Նա 1976 թվականին «Վեսթ Հեմ Յունայթեդի» դեմ եզրափակչում (4-2) թիմը դաշտ հանեց որպես ավագ, իսկ 1978 թվականին վիեննական «Աուստրիա Վիեննա» թիմի դեմ եզրափակչում (4:0) նշանավորվեց դուբլով[5][7]: Նա մասնակցել է նաև այս մրցաշարի եզրափակչին 1977 թվականին Համբուրգի դեմ և խաղադաշտ է դուրս եկել մեկնարկային կազմում, սակայն հանդիպումը պարտվել է 2։ 0 հաշվով[8]։
1980-1981 թվականների մրցաշրջանում նա պաշտպանեց ֆրանսիական երկրորդ դիվիզիոնի «Թուլուզ» ակումբի գույները, որտեղ խաղաց «Անդերլեխտի» նախկին թիմակիցներ Ռոբ Ռենզենբրինկի կողքին և գրեթե առաջխաղացում ստացավ՝ ավարտելով իր խաղային կարիերան իր հայրենի երկրում՝ «Բրյուգե» թիմում։ նա խաղացել է 1981-1983 թվականներին[9]։ Վան Բինստը Բրյուգե տեղափոխվելու պատճառը Բելգիա վերադառնալու ցանկությունն էր կնոջ և երեխայի մոտ, ինչի համար հետագայում զղջաց[10]։ Առաջին մրցաշրջանում պաշտպանը խաղադաշտ դուրս եկավ 30 հանդիպման, սակայն նրա թիմը փրկվեց անկումից միայն վերջին տուրում, իսկ իր վերջին մրցաշրջանում նա խաղադաշտ դուրս եկավ միայն մեկ անգամ[6]։
Ազգային թիմային կարիերա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բելգիայի հավաքականի կազմում Ժիլբերը մասնակցել է 1972 թվականի Եվրոպայի տնային առաջնությանը, որում թիմը նվաճել է բրոնզե մեդալներ[11], սակայն խաղադաշտ դուրս չի եկել և ազգային հավաքականում իր նորամուտը նշել է միայն հաջորդ տարի՝ 1973 թվականի հոկտեմբերի 31-ին 1974 թվականի աշխարհի առաջնության Նորվեգիայի հավաքականի դեմ ընտրական խաղում (2:0)[12]։
Ընդհանուր առմամբ, ազգային հավաքականում իր կարիերայի ընթացքում, որը տևել է 5 տարի, նա 15 հանդիպում է անցկացրել նրա համազգեստով՝ խփելով 1 գոլ[12]։
Ֆուտբոլից հետո
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Այնուհետև Վան Բինստը Բրյուգեում աշխատել է որպես օգնական Գեորգ Քսլեր մարզչական շտաբում։ 1984 թվականին Քեսլերը հեռացավ «Անդերլեխտից»՝ դառնալով «Օլիմպիակոսի» մարզիչ, սակայն Վան Բինստը մերժեց իր մարզչական շտաբին միանալու առաջարկը։ Փոխարենը, ֆուտբոլիստը սկսեց արտադրել ջրի փափկեցնող միջոցներ և այնուհետև գլխավորեց մի քանի սիրողական բելգիական ակումբներ[10]։
Իր կարիերայից հետո Վան Բինստը պարբերաբար հայտնվում էր լրատվամիջոցներում՝ մասնավորապես գրելով Sport 80 ամսագրի համար, որը հետագայում հայտնի դարձավ որպես Sport/Voetbalmagazine[10]։ 2009 թվականին նա հրատարակեց ամենավաճառվող Circus Voetbal գիրքը՝ լի իր ֆուտբոլային կարիերայի տարբեր զվարճալի ու գունեղ դրվագներով[13]։ Կյանքի վերջին տարիներին նա տառապում էր Պարկինսոնի հիվանդությամբ[13]։
Մահացել է 2025 թվականի հունվարի 3-ին Զավենտեմում 73 տարեկան հասակում[14]։
Պարգևներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]«Անդերլեխտ»
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Բելգիայի Չեմպիոն 1971/1972, 1973/1974
- Բելգիայի Գավաթակիր 1971/1972, 1972/1973, 1974/1975, 1975/1976
- Բելգիայի լիգայի գավաթակիր 1973, 1974
- ՈՒԵՖԱ Գավաթակիրների գավաթակիր 1975/1976, 1977/1978
- ՈՒԵՖԱ սուպերգավաթակիր 1976, 1978
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Ex-Rode Duivel Gille Van Binst op 73-jarige leeftijd overleden na slepende ziekte — Het Laatste Nieuws, 2025.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 L'Avenir L. R. Une légende du football belge nous a quittés : Gille Van Binst est décédé à l'âge de 73 ans (ֆր.) — 2025.
- ↑ «Профиль Жильбера Ван Бинста» (հոլանդերեն). ACFF.be. Վերցված է 2024-05-10-ին.
- ↑ 5,0 5,1 «Gilber Van Binst». Anderlecht Online (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020-08-12-ին. Վերցված է 2024-05-10-ին.
- ↑ 6,0 6,1 Ֆուտբոլիստի էջը National Football Teams կայքում(անգլ.)
- ↑ «1977/78: Two out of three for Anderlecht». УЕФА (անգլերեն). 1978-06-01. Արխիվացված է օրիգինալից 2010-05-03-ին. Վերցված է 2024-05-10-ին.
- ↑ «1976/77: Hamburg end Anderlecht's dream» (անգլերեն). УЕФА. 1977-06-01. Արխիվացված է օրիգինալից 2010-05-03-ին. Վերցված է 2024-05-10-ին.
- ↑ Ֆուտբոլիստի էջը FootballDatabase.eu կայքում(անգլ.)
- ↑ 10,0 10,1 10,2 «Ik wilde mezelf tegen een boom rijden» (հոլանդերեն). Het Nieuwsblad. 2010-06-05. Վերցված է 2024-05-10-ին.
- ↑ «Belgium beat Hungary to win bronze». УЕФА (անգլերեն). 2003-10-03. Արխիվացված է օրիգինալից 2017-10-15-ին. Վերցված է 2024-05-10-ին.
- ↑ 12,0 12,1 Կաղապար:Eu-football
- ↑ 13,0 13,1 «Gille Van Binst hoopt dat hij de hemelpoort binnen mag» (անգլերեն). knack.be. 2020-05-07. Վերցված է 2024-05-10-ին.
- ↑ «Voormalige Rode Duivel Gilbert 'Gille' Van Binst overleden». standaard.be (հոլանդերեն). Վերցված է 2025-01-03-ին.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժիլբեր Վան Բինստ» հոդվածին։ |
|
