Ժան Պիեռ Սովաժ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ժան Պիեռ Սովաժ
ֆր.՝ Jean-Pierre Sauvage
Jean-Pierre Sauvage.jpg
Ծնվել էհոկտեմբերի 21, 1944(1944-10-21)[1][2][3] (78 տարեկան)
Փարիզ
ՔաղաքացիությունFlag of France (1794–1815, 1830–1974, 2020–present).svg Ֆրանսիա
Մասնագիտությունքիմիկոս և համալսարանի դասախոս
Հաստատություն(ներ)Ստրասբուրգի համալսարան և Ուտրեխտի համալսարան
Գործունեության ոլորտԳերմոլեկուլային քիմիա
ԱնդամակցությունՖրանսիական գիտությունների ակադեմիա և ԱՄՆ-ի Գիտությունների ազգային ակադեմիա
Ալմա մատերՍտրասբուրգի համալսարան և Louis Pasteur University?
Տիրապետում է լեզուներինֆրանսերեն[4]
Գիտական ղեկավարԺան-Մարի Լեն[5]
Եղել է գիտական ղեկավարJean Weiss?[6], Angélique Sour?[7], Fabrice Odobel?[8], Christophe Coudret?[9], Gwénaël Rapenne?[10], Sylvestre Bonnet?[11], Damien Jouvenot?[12], Etienne Baranoff?[13], Benoit Colasson?[14], Maryline Beyler?[15], Fabien Durola?[16], Yann Trolez?[17] և Cécile Roche?[18]
Պարգևներ
Commons-logo.svg Jean-Pierre Sauvage Վիքիպահեստում
Կտենանի բյուրեղային կառուցվածքը
Երկու պղնձի մոլեկուլային երեքնուկի բյուրեդային կառուցվածքը (I)

Ժան Պիեռ Սովաժ (ֆր.՝ Jean-Pierre Sauvage; հոկտեմբերի 21, 1944(1944-10-21)[1][2][3], Փարիզ), ֆրանսիացի գիտնական, ով ուսումնասիրում է կոորդինացիոն քիմիան։ Նա մասնագիտացել է սուպրամոլեկուլային քիմիայում, որի համար 2016 թվականին Ջեյմս Ֆրեյզերի և Բերնարդ Ֆերինգի հետ ստացել է Նոբելյան մրցանակ։

Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սովաժը ծնվել է 1944 թվականին, Փարիզում և Ժան Մարի Լենի ղեկավարության տակ գտնվող Ստրասբուրգյան համալսարանում ստացել է փիլիսոփայության դոկտորի կոչում։ Թեկնածուական աշխատանքներ գրելու ժամանակ մասնակցել է կրիպտանդների առաջին սինթեզներին[22]։ Դոկտորական ուսումնասիրություններից հետո վերադարձել է Ստրասբուրգ, որտեղ ներկայումս էլ համարվում է պատվավոր պրոֆեսոր։

Նա աշխատել է մի քանի բնագավառներում, այդ թվում СО2-ի և ֆոտոսինթեզի ընթացքում մոդելի ռեակցիոն կենտրոնի էլեկտրոքիմիական վերականգմանը։ Նրա աշխատանքներում մեծ ուշադրություն է դարձվել մոլեկուլային տոպոլոգիային, հիմնականում մեխանիկորեն կապված մոլեկուլային ֆրագմենտներին։ Նա նկարագրել է կատենանի սինթեզը և կորդինացիոն կոմպլեքսների վրա հիմնված մոլեկուլային հանգույցները[23]։

Մրցանակներ և կոչումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1990 թվականի մարտի 26-ից Ֆրանսիայի գիտությունների ակադեմիայի թղթակից անդամ է, իսկ 1997 թվականի նոյեմբերի 24-ից արդեն ակադեմիկ։ Ներկայումս Ստրասբուրգյան համալսարանում պրոֆեսոր է։

Մրցանակներ
  • Գիտական ուսումնասիրությունների ազգային կենտրոնի բրոնզե մեդալ (1978)
  • Գիտական ուսումնասիրությունների ազգային կենտրոնի արծաթե մեդալ (1988)
  • Հարյուրամյակի պարգև (1999)
  • Քիմիայի Նոբելյան մրցանակ (Ջեյմս Ֆրեյզերի և Բերնարդ Ֆերինգի հետ) (2016)

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Encyclopædia Britannica
  2. 2,0 2,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.) / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
  3. 3,0 3,1 Munzinger Personen (գերմ.)
  4. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  5. https://www.lemonde.fr/prix-nobel/article/2016/10/05/le-prix-nobel-de-chimie-attribue-a-jean-pierre-sauvage-j-fraser-stoddart-et-bernard-l-feringa_5008540_1772031.html
  6. https://www.theses.fr/1986STR13110
  7. https://www.theses.fr/1994STR13091
  8. https://www.theses.fr/1994STR13139
  9. https://www.theses.fr/1991STR13114
  10. https://www.theses.fr/1998STR13096
  11. https://www.theses.fr/2005STR13091
  12. https://www.theses.fr/2004STR13056
  13. https://www.theses.fr/2003STR13070
  14. https://www.theses.fr/2003STR13069
  15. https://www.theses.fr/2010STRA6138
  16. https://www.theses.fr/2007STR13189
  17. https://www.theses.fr/2010STRA6118
  18. https://www.theses.fr/2012STRAF011
  19. The Nobel Prize in Chemistry 2016 — 2016.
  20. https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/
  21. https://www.fr.emb-japan.go.jp/itpr_ja/11_000001_00104.html
  22. Dietrich, J. M. Lehn, J. P. Sauvage, «Les Cryptates» Tetrahedron Letters, 1969, Volume 10, Issue 34, Pages 2889—2892.doi:10.1016/S0040-4039(01)88300-3
  23. Дитрих-Buchecker, С.; Хименес-Молеро, М. С.; Сартор, В. и Соваж, Ж.-П., «Ротаксаны и катенаны как прототипы молекулярных машин и двигателей», теоретической и прикладной химии, 2003, том 75, стр. 1383—1393.