Թունելային դիոդ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Թունելային դիոդ

Թունելային դիդոդները կիսահաղորդիչներ են, որոնց աշխատանքի հիմքում ընկած է քվանտային ֆիզիկայով բացատրվող թունելային երևույթը։ Հիմնականում կիրառվում են մեծ հաճախությունների դեպքում(մինչև 15.5 ԳՀց)։ Առավել հետաքրքիր է, որ լարման որոշակի տիրույթում այս դիոդները ունեն բացասական դիֆերենցիալ դիմադրություն՝ լարումն աճեցնելիս հոսանքի ուժը նվազում է։ Այս դիոդները հայտնաբերել է ճապոնացի գիտնական Լեո Էսակին 1957 թվականին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 244 CC BY-SA icon 80x15.png