Jump to content

Թոմաս Յոհան Զիիբեք

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Թոմաս Յոհան Զիիբեք
գերմ.՝ Thomas Johann Seebeck
Դիմանկար
Ծնվել էմարտի 29 (ապրիլի 9), 1770[1]
ԾննդավայրՏալլին, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էդեկտեմբերի 10, 1831(1831-12-10)[2][3] (61 տարեկան)
Մահվան վայրԲեռլին, Պրուսիայի թագավորություն[4]
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն
ԿրթությունԳուստավ Ադոլֆի գիմնազիա և Գյոթինգենի համալսարան
Մասնագիտությունֆիզիկոս
Ծնողներհայր՝ Johann Christoph Seebeck?
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունՊրուսիայի գիտությունների ակադեմիա, Լեոպոլդինա և Բավարիական գիտությունների ակադեմիա
ԵրեխաներԱվգուստ Զիիբեք
 Thomas Johann Seebeck Վիքիպահեստում

Թոմաս Յոհան Զիիբեք(անգլ.՝ Thomas Johann Seebeckմարտի 29 (ապրիլի 9), 1770[1], Տալլին, Ռուսական կայսրություն - դեկտեմբերի 10, 1831(1831-12-10)[2][3], Բեռլին, Պրուսիայի թագավորություն[4]), գերմանացի ֆիզիկոս։

Ֆիզիկոս Ավգուստ Զիիբեքի հայրը։

1822 թվականին հայտնագործել է ջերմության և մագնիսականության միջև կապը։ Ավելի ուշ՝ 1823 թվականին, Հանս Քրիստիան Էրստեդը այս երևույթն անվանել է ջերմաէլեկտրական էֆեկտ[5]։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թոմաս Յոհան Զիիբեքը ծնվել է Ռեվալում (այսօրվա Տալլին, Էստոնիա), Բալթյան գերմանացի մի հարուստ վաճառականի ընտանիքում։ 1802 թվականին ստացել է բժշկական կրթություն Գյոթինգենի համալսարանում, սակայն նախընտրել է ուսումնասիրել ֆիզիկան։ Ստանալով բժշկական կրթությունը, ապրել է սկզբնական ժամանակահատվածում Ենայում, Բայրոյթում և Նյուրնբերգում, իսկ 1818 թվականին հաստատվել է Բեռլինում, որտեղ ընտրվել է Գիտությունների ակադեմիայի անդամ։

Գործունեություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թոմաս Յոհան Զիիբեքը մի քանի հայտնագործություն է կատարել․

  • Օպտիկայի բնագավառում՝ գունային երևույթների միակողմանի և երկսեռ բյուրեղների բևեռացումը, որը միաժամանակ հայտնաբերվել է նաև ֆրանսիացի ֆիզիկոս Բիոտի կողմից, իսկ ավելի վաղ՝ 1813 թվականին Բրյուսթերի, 1814 թվականին Ուիլիամ Հայդ Վոլլաստոնի կողմից։
  • Ակուստիկայի բնագավառում՝ ձայնային մարմնի շարժման ազդեցությունը տոնայնության վրա։
  • Ջերմության տեսության մեջ՝ ջերմային ճառագայթների բաշխում արեգակնային սպեկտրում։
  • Էլեկտրաէներգիայի ոլորտում՝ 1821 թվականին ջերմաէլեկտրական հոսանքների հայտնաբերում. լայնակի մագնիսացում։

Յոհան Զիիբեքը շատ է աշխատել նաև լույսի քիմիական ազդեցության ուսումնասիրության վրա և պարզել էր, որ այդ գործողությունը չի ավարտվում լույսի դադարից անմիջապես հետո, այն շարունակվում է երկար ժամանակ մթության մեջ։ Բացի այդ, Զիիբեքը փորձարարական հաստատում էր տվել Բրյուսթերի օրենքին՝ մարմնի բեկման ինդեքսի և ընդհանուր բևեռացման անկյան միջև հարաբերությունների մասին։ 1821-1823 թվականներին Զիիբեքը մի շարք փորձեր է կատարել՝ փորձելով հասկանալ Հանս Քրիստիան Էրստեդի 1820 թվականի արդյունքները։

Զիիբեքի էֆեկտ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Էստոնիայի Տալլին քաղաքում Զիիբեքի պատվին հուշատախտակ

1822 թվականին, վոլտային հոսանքի և մագնիսականության վրա նախորդ փորձերից հետո, Թոմաս Յոհան գտել էր, որ երկու տարբեր մետաղներից կազմված շղթան շեղում է կողմնացույցի մագնիսը[6]։ Զիիբեքը կարծում էր, որ դա պայմանավորված էր տարբեր ջերմաստիճանի մագնիսականությամբ[7]։ Այս արդյունքի հիման վրա Զիիբեքը մշակել էր աղյուսակ, որը վերաբերում էր տարբեր մետաղական հանգույցների և կողմնացույցի շեղմանը։ Այդ փորձերի հիմնական եզրակացությունը վերաբերում էր երկրային մագնիսականության վրա մետաղների և հրաբուխների ազդեցությանը[7]։ Այնուամենայնիվ, 1820-ականների ընթացքում էլեկտրականության և մագնիսականության փոխհարաբերությունների վերաբերյալ առնվազն երկու տարբեր բացատրություն կար։ Դրանցից մեկը կապված էր բնության բևեռականության հանդեպ հավատքի հետ՝ (Naturphilosophie), իսկ մյուսը՝ Նյուտոնի ուժի հասկացություններին[8]։ Հանս Քրիստիան Էրստեդը, Ռիթթերը և մի քանի գերմանացի քիմիկոսներ և ֆիզիկոսներ ընդունում էին բևեռականությանը և փորձում գտնել կապը բնության տարբեր ուժերի միջև՝ էլեկտրականությունը, մագնիսականությունը, ջերմությունը, լույսը և քիմիական ռեակցիաները։ Նյուտոնի ուժի գաղափարին հետևեցին Անդրե-Մարի Ամպերը և որոշ ֆրանսիացի ֆիզիկոսներ[9]։ Հանս Քրիստիան Էրստեդը մեկնաբանել էր Զիիբեքի փորձը որպես կապ էլեկտրականության, մագնիսականության և ջերմության միջև, և այն ընդունել էր այն իր տեսությունը ամրապնդելու միջոց՝ հաղթահարելով ֆրանսիացի ֆիզիկոսներին։ Երկաթի և պղնձի լարերից Էլեկտրոնը հայտնաբերելուց անմիջապես հետո պարզվել էր, որ Զիիբեքի էֆեկտը էլեկտրական հոսանք է, որը դրդվում է, ինչը Ամպերի օրենքով շեղում է մագնիսը։ Ավելի կոնկրետ, ջերմաստիճանի տարբերությունը առաջացնում է էլեկտրական ներուժ (լարում), որը կարող է էլեկտրական հոսանք ստանալ փակ շղթայում։ Այսօր այս էֆեկտը հայտնի է որպես Պելտյե-Զիիբեքի էֆեկտ։

Արտադրված լարումը հավասար է երկու հանգույցների ջերմաստիճանի տարբերությանը։ Համաչափության հաստատունը (a) հայտնի է որպես Զիիբեքի գործակից, և այն հաճախ անվանում են ջերմաէլեկտրական ուժ կամ ջերմաէներգիա։ Զիիբեքի լարումը կախված չէ հանգույցների միջև մետաղների երկայնքով ջերմաստիճանի բաշխումից։ Այս ազդեցությունը ջերմային զույգի ֆիզիկական հիմքն է, որը հաճախ օգտագործվում է ջերմաստիճանի չափման համար։

Լարման տարբերությունը, V, որը արտադրվում է բաց շղթայի միջակայքում, որը կազմված է մի զույգ տարբեր մետաղներից՝ A և B, որոնց երկու հանգույցները պահվում են տարբեր ջերմաստիճաններում, ուղղակիորեն համամասնական է տաք և սառը հանգույցների ջերմաստիճանների տարբերությանը, ThTc երկու տարբեր մետաղների հանգույցների վրա արտադրվող լարումը պայմանավորված է էլեկտրոնների ցրման արդյունքում բարձր խտության շրջանից դեպի ցածր էլեկտրոնների խտության շրջան, քանի որ էլեկտրոնների խտությունը տարբեր է ցանկացած մետաղներում։ 1822 թվականին նա իր փորձերի արդյունքները հրապարակել էր Պրուսիայի Գիտությունների Ակադեմիայի զեկույցներում հրապարակված «Տարբեր ջերմաստիճանի պայմաններում առաջացող որոշ մետաղների և հանքաքարերի մագնիսական բևեռացման հարցի վերաբերյալ» հոդվածում։

Գունավոր լուսանկարչության նախադրյալներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1810 թվականին Ենայում Զիիբեքը նկարագրել էր արծաթի քլորիդի վրա լույսի սպեկտրի գործողությունը։ Նա նկատել էր, որ մեկուսացած քիմիական նյութը երբեմն ստանում էր այն բացող լույսի գույնի գունատ տարբերակ, և նաև հաղորդում էր լույսի գործողության սպեկտրի մանուշակագույն ծայրից զգալի հեռավորության վրա։ Զիիբեքը Գյոթեի հետ աշխատել է նաև գույների տեսության վրա[10][11]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 Deutsche Nationalbibliothek Record #117654698 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  2. 2,0 2,1 2,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  3. 3,0 3,1 3,2 Gran Enciclopèdia Catalana (կատ.)Grup Enciclopèdia, 1968.
  4. 4,0 4,1 4,2 Зеебек Томас Иоганн // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  5. Ørsted, Hans C. (1823). «New experiments by Dr. Seebeck on electromagnetic effects». Annales de chimie et de physique. 22: 199–201.
  6. Seebeck, T. J. (1822). «Über den Magnetismus der galvanischen Kette». Abhadlungen der Physikalischen Klasse der Königlisch-Preußsischen. Akademie der Wissenschaftten aus den Jahren 1820-1821: 289–346.
  7. 7,0 7,1 "Magnetische Polarisation der Metalle und Erze durch Temperatur-Differenz" "Ueber die Magnetische Polarisation der Metalle und Erze durch Temperatur-Differenz,"
  8. CANEVA, Kenneth L. Physics and Naturphilosophie: a reconnaissance. History of science, v. 35, n. 1, p. 35-106, 1997.
  9. DARRIGOL, Olivier. Electrodynamics from ampere to Einstein. Oxford University Press, 2003.
  10. Hugh Chisholm, editor (1911). The Encyclopædia Britannica: A Dictionary of Arts, Sciences, Literature and General Information. Vol. XXI (Eleventh ed.). էջ 485. {{cite book}}: |author= has generic name (օգնություն)
  11. Johann Wolfgang von Goethe (1810). Theory of Colours. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 7-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Թոմաս Յոհան Զիիբեք» հոդվածին։