Ընկեցիկը (ֆիլմ, 2019)
 | |
|---|---|
| Երկիր |  Ռուսաստան |
| Ժանր | կինոկատակերգություն, արկածային ֆիլմ և ընտանեկան ֆիլմ |
| Հիմք | Ընկեցիկը |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Պրոդյուսեր | Սերգեյ Զերնով և Իգոր Լոպատյոնոկ |
| Սցենարի հեղինակ | Մարինա և Սերգեյ Դյաչենկո |
| Դերակատարներ | Սերգեյ Մակովեցկի, Պավել Բարշակ, Ինգա Ստրելկովա-Օբոլդինա, Վիկտոր Լոգինով և Յուլյա Տոպոլնիցկայա |
| Երաժշտություն | Իվան Ուրյուպին |
| Կինոընկերություն | Մաքսիմ Գորկու անվան կինոստուդիա |
| Տևողություն | 94 րոպե |
«Ընկեցիկը» (ռուս.՝ «Подкидыш»), ռուսական կատակերգություն, արկածային գեղարվեստական ֆիլմ, որը նկարահանվել է 2019 թվականին Մ. Գորկու անվան կինոստուդիայում՝ ՌԴ մշակույթի նախարարության աջակցությամբ։ 1939 թվականի համանուն խորհրդային ֆիլմի ռեմեյքն է։
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ֆիլմը Մոսկվայում կորած աղջկա արկածների մասին է։ 21-րդ դարի սկզբին մեգապոլիսի աշխարհը ոչ բարի է, ոչ էլ անվտանգ, բայց հնգամյա Նատաշան այնքան անկեղծ ու վստահաբար է վերաբերվում շրջապատին, որ մարդիկ, հանդիպելով նրա հետ, փոխվում են դեպի լավը։
Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| Դերասան | Դեր |
|---|---|
| Մալիկա Լապշինա | Նատաշա |
| Վիտալի Գերասիմով | Նատաշայի եղբայրը Յուրա |
| Սերգեյ Մակովեցկի | տաքսիդերմիստ Ալբերտ Իվանովիչ Շկուրին |
| Պավել Բարշակ | Նատաշայի և Յուրայի հայրը |
| Իրինա Վերբիցկայա | Նատաշայի և Յուրայի մայրը |
| Ինգա Օբոլդինա | բիզնեսվուման Լյոլյա Լազուտկինա |
| Սերգեյ Ռուձևիչ | Լյոլյայի ամուսինը Կոլյա |
| Վիկտոր Լոգինով | հեռուստաօպերատոր Լյոնյա |
| Յուլյա Տոպոլնիցկայա | Նատաշայի դայակը Արիշա |
| Յուրի Նազարով | թոշակառու Միխալիչ |
| Մարատ Աբդրախիմով | շինարար Սալախաթ |
| Ալինա Լանինա | Օդրիի տիրուհին Նինա |
| Ալեքսանդր Աստաշյոնոկ | Նինայի ամուսինը Նիկիտա |
| յորքշիրյան տերիերներ Կապա և Չապա | Նինայի շունը Օդրի |
Արձագանքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Курская правда», № 132, 2019 թվականի հոկտեմբերի 31-ի համար – «Ընկեցիկը»-2019-ը միամիտ, լավ առումով ոչ ժամանակակից ֆիլմ է, որտեղ ցանկության դեպքում կարելի գտնել բազմաթիվ թերություններ»[1]
Ալեքսեյ Կոլենսկի, «Կուլտուրա» թերթ, 25.09.2019 – «Ժամանակակից տարբերակում ոչ ոքի չպատկանող «ընկեցիկ» է ներկայանում մեր հայրենիքի մայրաքաղաքը, որը մարմնավորվում է պարապ, ինքնասիրահարված, առանց որոշակի զբաղմունքի շաղակրատ քաղաքային խելահեղների կերպարով»[2]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «XIV сезон проекта «Кино в театре»: «Подкидыш» и «Со дна вершины»». kpravda.ru (ռուսերեն). 31.10.2019. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 7-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 28-ին.
- ↑ Коленский Алексей (25.09.2019). «Город потерянных детей». portal-kultura.ru (ռուսերեն). Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 28-ին.
{{cite web}}: CS1 սպաս․ url-status (link)
|
