Էրագոն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Էրագոն
անգլ.՝ Eragon
ՀեղինակՔրիստոֆեր Պաոլինի
Տեսակգրական ստեղծագործություն
Ժանրֆենթեզի
Բնօրինակ լեզուանգլերեն
Կերպար(ներ)Eragon?
Նկարագրում էAlagaësia?
ՇարքThe Inheritance Cycle?
ՀաջորդEldest?
ՆկարազարդողJohn Jude Palencar?
Կազմի հեղինակJohn Jude Palencar?
Երկիր ԱՄՆ
ՀրատարակիչAlfred A. Knopf
Հրատարակման տարեթիվօգոստոսի 26, 2003 և 2003
Կայքalagaesia.com(անգլ.)

Էրագոն (անգլ.՝ EragonՔրիստոֆեր Պաոլինիի «Ժառանգություն» քառահատոր վեպի գլխավոր հերոսն է[1]

Էրագոնը «Էրագոն» գրքում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տասնհինգամյա դեռահաս-որբն ապրում է իր քեռի Հերոուի և եղբոր՝ Ռորանի հետ Հալբատորիքս թագավորի կայսրության Կարվախոլ գյուղի մի խուլ վայրում։ Իր մայրը՝ Սելենան գյուղում հայտնվել է ծննդաբերությունից առաջ, իսկ ծնելով Էրագոնին, հեռանում է թողնելով նրան հարազատների մոտ՝ ասելով, որ այդպես բոլորի համար լավ կլինի[2]։

Մի անգամ Սպայնայի լեռներում որսի ժամանակ Էրագոնի ձեռքում հայտնվում է կապույտ տարօրինակ ձևով մի քար, որը իրականում վիշապի ձու էր։ Տոնավաճառի ժամանակ Էրագոնը և իր քեռին իմանում են, որ քարը բավականին կարծր է և այն դժվար թե ինչ-որ մեկը գներ։ Քարի մասին մոռանում են, սակայն մի առավոտ ձվից դուրս է գալիս Սապֆիր վիշապը և Էրագոնը նրան թաքցնում է անտառում[3]

Երբ գյուղում հայտնվեցին ավազակները և խոսակցություններ սկսեցին քարի մասին և նրա մասին, ով գտել է այդ քարը, Էրագոնը փախչում է տնից, իսկ երբ վերադառնում է տուն այն ամբողջովին ավերված էր, իսկ քեռին մահացած էր։

Քեռու մահից հետո Էրագոնը Բրոմ-Ձիավորի հետ միասին սկսեց հետապնդել մարդասպանների, մարտի ժամանակ կորցնելով իր վիշապին դավաճան Մորզանի հետ։ Հետապնդման ժամանակ Էրագոնը սովորել է կախարդություն և շփումը վիշապների հետ հաղորդակցման կապի օգնությամբ։ Փնտրումների ժամանակ ավազակները նրանց գերի են վերցնում, սակայն գերիներին ազատում է Մուրտանգը[4]։ Ազատվելու ժամանակ ավազակներից մեկը իր դաշույնը նետում է դեպի Էրագոնը, սակայն Բրոմը Էրագոնին ծածկելով իրենով մահացու վնասվածք է ստանում։

Մուրտագը ոչինչ չէր ասում իր անցյալի մասին, ասելով, որ Հալաբատորիքսին ատելու իր պատճառներն ունի[5] : Բրոմի մահից հետո և էլֆ Արիին շեյդ Դուրզից ազատելուց հետո, ով ձուն Վարդեններից տեղափոխել է էլֆերի մոտ և գերի է ընկել, միանալով վարդենների ապստամբներին։

Մարտի ժամանակ Ֆարտհեն Դուրե Էրագոնը հաղթեց շեյդ Դուրզային, խոցելով նրա սիրտը։ Շեյդի հետ պայքարի ժամանակ նա ստացավ սարսափելի վերք մեջքի վրա։

Էրագոնը իր անկանոն բուժումից հետո գնում է էլֆերի երկիր, որպեսզի շարունակի իր կախարդության դասավանդումը առեղծավածային ծերունու մոտ։ Այդ ծերունին զրույցի ընթացքում իրեն անվանում է «անվնաս հաշմանդամ»։ Նա Հեծյալների միաբանության վերջին փրկված՝ էլֆ Օրոմիսն էր, ով վիրավորվել էր կայսերական բանտերի կտտանքներից և համարվում էր մահացած:մ Իր Գլաեդր վիշապը նույնպես անբուժելի վիրավորված էր։

Էրագոնի մոտ զգացմունք է առաջանում արաքյադուստր Արյեի հանդեպ, ում նա փրկել էր առաջին գրքում, բայց նա նրան փոխադարձ չէր պատասխանում տարիքային տարբերության (Արյեն հարյուր տարեկան էր, որը էլֆերի մոտ համարվում էր մանկական տարիք ) և սոցիալական դրության պատճառով։

Գրքի վերջում, երբ Հսկա դաշտավայրում պայքար էր ընթանում, Էրագոնը մենամարտեց Մուրտագի հետ և պարտվեց։ Մուրտագը Էրագոնին ասաց, որ նա Մորզանի որդին է, ով դավաճանեց Հեծյալներին և իր փոքր եղբորը չսպանեց, նույնիսկ գերի չվերցրեց։ Սակայն նա վերցրեց Զարոկ թուրը, ասելով, որ նա Մորզանի ավագ որդին է և թուրը պետք է պատկանի նրան։

Էրագոնը «Էրագոն. Բրիսինգր» գրքում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էրագոն և Ռորանը վերջում սիրելի Կատրինային փրկում են ավազակներից, որոնց թաքստոցը գտնվում էր Հելգրիդ լեռան վրա։

Էրագոնը պարզում է, որ նա և Մուրտագը եղբայրներ են միայն մոր կողմից, իսկ Էրագոնի իսկական հայրը՝ հեքիաթասած Կարվահոլլան և Հեծյալ Բրոմն է

Ողջ գրքի ընթացքում Էրագոնը զրկվում է Զարոկայից, փնտրում է իրեն համապատասխան թուր, օգտագործելով բազմատեսակ զենքեր, սակայն ոչ մեկը նրան համապատասխան չէր։ Երբ Էրագոնը գալիս է Էլեսմերի մոտ ուսումը շարունակելու նպատակով, նա եկավ դարբնի մոտ, ով թրեր էր պատրաստում Հեծյալների համար։ Ռունոնան պատմում է Էրագոնին Փայլող պողպատի մասին, որից պատրաստում էին բոլոր Հեծյալների թրերը։ Էրագոնը հիշում է Սոլեմբումի խոսքերը ծառի տակ գտնվող զենքի մասին, որից Էրագոնը կարող է երկաթ ստանալ, որը նրան կհերիքի 7 հատ թուր պատրաստելու համար։ Էրագոը Ռունոնից հարցրեց ինչ է նանախընտրում և ինչպես նա կկռվեր, որից հետո նրանք սկսեցին պատրաստել զենքը։ Այդ թուրը ստանում է «Բրիսինգր» անվանումը և երբ Էրագոնը արտասանում է այդ անունը թուրը վառվում է կապույտ կրակով։ Էրագոնի ուսուցիչ Հեծյալ Օրոմիսը զոհվում է Մուրտագի և իր վիշապի հետ կռվի ժամանակ։

Էրագոնը «Էրագոն. Ժառանգություն» գրքում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էրագոնը Ռորանին փրկում է փլվող պատից։ Շուտով մասնակցում է Բելատոնի և Դրաս-Լեոնի մարտին։ Դրաս-Լեոնում նա մենամարտում և վռնդում է Մուրտագին և Տորնին։ Ուրուբաենի մարտից առաջ թռչում է Վրյոնգարդ կղզին, բացում է Հոգիների Դամբարանը և տիրանում 136 Էլդունարիներին(վիշապի սրտեր,որոնք տալիս և ունեն հսկայական ուժ. այդպիսի մեծ քանակով սրտերի տիրացել է Հալբատորիքսը)։ Նաև իմանում է, որ փրկվել է 243 վիշապի ձու, որոնցից 26-ը նախատեսված են Հեծյալների համար։ Ուրուբաենում նա Սապֆիրի, Արյայի, Էլվիայի և էլֆերի հետ, Բլեդհգարմայից առաջ, ներխուժում են թագավորի դղյակ, անցնելով թակարդներով թունելի միջով, որոնք նրանք շատ հեշտությամբ հաղթահարում են և հասնում են դահլիճ։ Սկզբում Հալբատորիքսի դահլիճում տեղի է ունենում պայքար Մուրտագի հետ, Էրագոնը վիրավորում է նրան փորի հատվածից, իսկ հետո սպանում է թագավորին, որին Էրագոնը սպանեց հատուկ կախարդանքի օգնությամբ։ Թագավորական վիշապին սպանում է Արյան Տորնի և Սապֆիրի օգնությամբ։ Բռնապետին սպանելուց հետո Էրագոնը ուղևորվում Ալագեյսի սահմաններից դուրս, որտեղ կսովորեցնի նոր Հեծյալներին։ Տարբեր կերպարներ տարբեր ձև են անվանում Էրագոնին։ Շեյդերի մահաբեր- Դուրզային սպանելու համար Արգեթլամ- Անտեր որդի- նրա համար, որ նրա հոր անունը երկար ժամանակ հայտնի չէր Հրե թուր- Էրագոնի առաջին թրի գույնի պատճառով Կնուրլհայմ - քարե գլուխ- Էրագոն հարբել էր և Օրիկը չկարողացավ նրան արթնացնել Մարդասպան թագուհի- Հալբատորիքսին սպանելու համար Ռազզակների անիծողը- բոլոր ռազակներին սպանելու համար

Հետաքրքիր փաստեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Սկզբնական շրջանում կերպարի անունը պետք է լիներ՝ Քեվին, սակայն հետո այն փոխվեց։
  • «Էրագոն» անվանումը ստացել են «dragon»(վիշապ) բառի «d» տառը փոխելով «e» տառի։
  • Էրագոնի ծնողների անունները՝ «Բրոմ» և «Սելենա» Մենդելևի աղյուսակի Բրոմ և Սելեն տարրերից։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Paolini, Christopher (2002). Eragon. Paolini International LLC. ISBN 0-9666213-3-6. OCLC 49993776.
  2. Saichek, Wiley (September 2003). «Christopher Paolini interview». Teenreads.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ փետրվարի 3-ին. Վերցված է 2009 թ․ հունվարի 31-ին.
  3. Weich, Dave (2003 թ․ հուլիսի 31). «Philip Pullman, Tamora Pierce, and Christopher Paolini Talk Fantasy Fiction». Powell's Books. Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ փետրվարի 22-ին. Վերցված է 2009 թ․ հունվարի 31-ին.
  4. https://twitter.com/paolini/statuses/467683317202952192
  5. «Reviews: Eragon BETA». catalog.dclibrary.org. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 14-ին. Վերցված է 2010 թ․ սեպտեմբերի 26-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]