Էտիեն Այդու
Էտիեն Այդու ֆր.՝ Étienne Hajdu | |
|---|---|
| Ծնվել է | օգոստոսի 12, 1907[1][2][3][4] |
| Ծննդավայր | Տուրդա, Cluj County, Ռումինիա |
| Վախճանվել է | մարտի 24, 1996[1][2][4] (88 տարեկանում) |
| Մահվան վայր | Բանյո |
| Քաղաքացիություն |  Հունգարիա Ֆրանսիա |
| Կրթություն | 1927՝ Վիեննայի գեղարվեստի դպրոց |
| Մասնագիտություն | քանդակագործ |
| Ոճ | Q993247? |
| Ուսուցիչ | Էմիլ Անտուան Բուրդել |
| Ներշնչվել է | Բրինկուշիի կողմից |
| Պարգևներ | Հյուսիսային Հռենոս-Վեսթֆալիայի նկարչական պարգև (1993), Ֆրանսիաայան ազգային շքանշան Պատվավոր Լեգեոնի շքանշանին (1996) |
ստորագրություն.jpg) | |
| Étienne Hajdu Վիքիպահեստում | |
Էտիեն Այդու (Իշթվան Հայդու, հունգ.՝ Hajdú István ֆր.՝ Étienne Hajdú; օգոստոսի 12, 1907[1][2][3][4], Տուրդա, Cluj County, Ռումինիա - մարտի 24, 1996[1][2][4], Բանյո), ֆրանսիացի ճարտարապետ, գրաֆիկ, գրքեր նկարազարդող։ Պատկանում է Փարիզի դպրոցին[5]:
Բովանդակություն
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Էտիեն Այդուն ծնվել է 1907 թվականի օգոստոսի 12-ին, Ռումինայի Տրանսիլվանիա պատմական շրջանում։ 1927 թվականին սովորել է Վիեննայի գեղարվեստի դպրոցում, նույն թվականին տեղափոխվել է Ֆրանսիա, սովորել է Գրանդ Շոմիեր ակադեմիայում Էմիլ Անտուան Բուրդելի մոտ։ 1930 թվականին ստացել է ֆրանսիական քաղաքացիություն[6]:
Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1930-ական թվականներին Էտիենն Այդուն գաղթում է Փարիզ, որտեղ դառնում է հունգարական գեղարվեստի ոլորտի անդամ։
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Էտիեն Այդուն դառնում է ֆրանսիական դիմադրության շարժման ակտիվ գործիչ։ Նրա հետ միասին դիմադրում էին նաև բազմաթիվ հունգարացիներ, այդ թվում նաև արվեստագետներ, գրողներ և այլ մարդիկ։ Շատերը պայքարում էին Փարիզի սահմաններից դուրս, քանի որ օտարները պաշտոնապես տարհանվել էին 1939 թվականի սեպտեմբերի պատերազմի սկսվելուց հետո։
Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Իր առաջին անհատական ցուցահանդեսը կազմակերպել է 1939 թվականին, Փարիզում՝ Ժաննա Բյուշեի պատկերասրահում (Արփադ Սենեշեմի և Մարիա Վիեյրա դա Սիլվայի հետ միասին)։ Էտիենը զբաղվել է նաև Պիեռ Լեկյուիրի, Ժան Դյուպենի և այլ հեղինակների գրքերի ձևավորմամբ։
Ճանաչում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Նկարչի մասին առաջին մենագրությունը պատկանում է Միշել Սյոֆորուի գրչին:
1965 թվականին արժանացել է Հյուսիսային Հռենոս-Վեսթֆալիայի նկարչական պարգևի։ 1993 թվականին «Ֆրանսիայի ազգային մեծ պարգև» մրցանակին, իսկ 1996 թվականին Ֆրանսիայի ազգային շքանշան Պատվավոր Լեգեոնի շքանշանին:
Վախճան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Էտիեն Այդուն մահացել է Ֆրանսիայի Բանյո քաղաքում։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 data.bnf.fr: տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Etienne Hajdu
- ↑ 3,0 3,1 Étienne Hajdu — 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7, 978-0-19-989991-3
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 SNAC — 2010.
- ↑ Նախնական ինֆորմացիա
- ↑ Էթենն Այդուի կենսագրությունը
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Pierre Tal Coat: Bilder. Etienne Hajdu: Reliefs und Skulpturen. Bern: Kunsthalle, 1957
- Étienne Hajdu. Paris: Éditions des musées nationaux, 1973.
- Étienne Hajdu. Paris: Fondation de Coubertin, 1993.
- Seuphor M. Etienne Hajdu. París, 1950.
- Ganzo R. Etienne Hajdu. París, 1957
- Jianou I.Etienne Hajdu. Paris: Arted, 1972
- Deac M. Etienne Hajdu. Bucarest: Meridian, 1976
- Dupin J. La sculpture d’Etienne Hajdu// Dupin J. L’Espace autrement dit. Paris: Galilée, 1982, p. 81-89.
- Descargues P. Etienne Hajdu, Dessins. París: Aréa,1987
- Kurucz Gy. Hajdu István. Budapest: Corvina, 1989.
- Hajdu, bas-reliefs et hauts-reliefs. Paris: Louis Carré & Cie, 1999
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Էթենն Այդու (ֆր.)
- Էթենն Այդու (անգլ.)
- Էթենն Այդու (անգլ.)
| ||||||
