Էստոնիայի բռնազավթումը գերմանական ուժերի կողմից Առաջին համաշխարհային պատերազմի ընթացքում

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Էստոնիայի բռնազավթումը գերմանական ուժերի կողմից
Առաջին համաշխարհային պատերազմ
Գերմանական ուժերը Էստոնիայի ափերի մոտ
Թվական հոկտեմբերի 11-21, 1917
Վայր Էստոնիա, Մերձբալթիկա
Արդյունք Էստոնիայի անկախության հռչակում
Հակառակորդներ
Գերմանական կայսրություն Գերմանական կայսրություն

ՌԽՖՍՀ (առանց Գերմանիայի հետ համագործակցության)

Էստոնիա Էստոնական հանրապետություն
Հրամանատարներ

Էստոնիայի բռնազավթումը գերմանական ուժերի կողմից Առաջին համաշխարհային պատերազմի ընթացքում, Առաջին համաշխարհային պատերազմի ընթացքում, մասնավորապես՝ 1917 թվականի հոկտեմբերի 11-12-ն ընկած ժամանակահատվածում գերմանական բանակի կողմից Արևմտաէստոնական կղզեախմբերի, այդ թվում՝ Սաարեմաայի, Հիյումաայի և Մուհուի օկուպացումը։

Ռազմական գործողություններին հաջորդում են բազմակողմ բանակցությունները, որոնք իրենց հանգուցալուծումն են ստանում Բրեստ-Լիտովսկում։ Ռուսաստանում տեղի ունեցած հեղափոխության արդյունքում իշխանության գլուխ եկած բոլշևիկները որդեգրում են նոր քաղաքական գաղափարախոսություն, իսկ ռուսական բանակի մասնակցությունն աշխարհամարտին ինքնին հակասում էր այդ գաղափարական արժեհամակարգերին։ Այսպիսով՝ Բրեստ-Լիտովսկի պայմանագրով Ռուսաստանը խայտառակ պայմաններով ընդունում է հաշտություն, որը բեկումնային է լինում Մերձբալթիկայի համար[1]։

1918 թվականի փետրվարի 18-ին գերմանական ուժերը ասպատակում են մայրցամաքային Էստոնիայի սահմանները՝ փետրվարի 21-ին արդեն գրավելով Հաապսալուն։ Զավթիչները զարգանում են իրենց ռազմավարական հաջողությունները և փետրվարի 22-ին օկուպացնում Վալգան, ապա նաև Հաապսալուն, Պյառնուն, Վիլյանդին։ Փետրվարի 24-ին զենքերը վայր է դնում Դորպատը (ներկայիս Տարտուն)։ Հանրապետության մայրաքաղաք Տալլինի (Ռևել) ռազմակալումը տեղի է ունենում փետրվարի 25-ին, որից անմիջապես հետո կայսերական զորախմբերը պաշարում են Էստոնիայի վերջին հենակետը՝ Նարվան (մարտի 4-ին)։ Այսպիսով, Առաջին համաշխարհային պատերազմի ընթացքում օկուպացված Էստոնիայում անկում է ապրում տասնամյակներ տևած հանրապետական կարգերը[2]։

Էստոնական հարցը իր լուծումը վերջնականապես գտնում է Բրեստ-Լիտովսկի բանակցությունների ժամանակ։ Գերմանական պատվիրակությունը երկար ժամանակ քննում է ռուսական կողմի ներկայացրած պայմանները և մշակում սեփական ծրագիրը, որը բխում էր իր իսկ շահերից։ Դրանք էին՝ միացնել Գերմանիային Մերձբալթիկան և մասնատել Լեհաստանը, «որպեսզի ղեկավարեն ոչ արիական ծագում ունեցող ազգերին»։ Բացի դա, Գերմանիան ձգտում էր պահպանել Ռուսաստանից գրավված տարածքները, որպեսզի օգտագործեր Ռուսաստանի տնտեսական ռեսուրսները։ Այսպիսով՝ պատերազմի արդյունքում Էստոնիայում, և մերձբալթյան մյուս երկրներում, հաստատվում է օկուպացիան վարչակարգ՝ Օբեր Օսթի դիկտատուրան։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Buttar Prit։ Between Giants։ ISBN 9781780961637 
  2. Hiden John (2002)։ The Baltic States and Weimar Ostpolitik։ Cambridge University Press։ ISBN 0-521-89325-9