Էռնա Յուել-Հանսեն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Էռնա Յուել-Հանսեն
Ծնվել էմարտի 5, 1845(1845-03-05)[1][2]
ԾննդավայրԿոպենհագեն, Դանիա
Վախճանվել էնոյեմբերի 30, 1922(1922-11-30)[1] (77 տարեկան)
Վախճանի վայրHornbæk, Helsingør Municipality, Մայրաքաղաքային տարածաշրջան, Դանիա
ԳերեզմանHolmen Cemetery
Գրական անունArne Wendt[3]
Մասնագիտությունհեղինակ և կանանց իրավունքների պաշտպան
Քաղաքացիություն Դանիա
ԿրթությունN. Zahles Seminarieskole?
 Erna Juel-Hansen Վիքիպահեստում

Էռնա Յուել-Հանսեն (դան․՝ Erna Emilie Louise Juel-Hansen, մարտի 5, 1845(1845-03-05)[1][2], Կոպենհագեն, Դանիա - նոյեմբերի 30, 1922(1922-11-30)[1], Hornbæk, Helsingør Municipality, Մայրաքաղաքային տարածաշրջան, Դանիա), դանիացի գրող, մանկավարժ և կանանց իրավունքների պաշտպան։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էռնա Դրահմանը ծնվել է Կոպենհագենում, 1845 թվականին, բժիշկ Անդրեաս Գեորգ Դրահմանի և Վիլհելմինա Մարիա Ստերի ընտանիքում։ Գրող Հոլգեր Դրահմանը եղել է նրա կրտսեր եղբայրը և իր ողջ կյանքի ընթացքում սերտ հարաբերություններ է պահպանել նրա հետ։ Էռնան ցանկացել է գնալ հոր հետքերով և բժիշկ դառնալ, բայց այդ ժամանակ Դանիայում կանայք իրավունք չունեին սովորել բժշկական ուսումնական հաստատություններում։ Հետո ձեռնամուխ է եղել մարմնամարզության հանդեպ իր հետաքրքրությանը, ուսումնասիրել է նրա տեսությունն ու պրակտիկան և նույնիսկ 1866 թվականին այցելել է Փարիզ` ուսումնական ճամփորդության։ Ավելի ուշ սովորել է N. Zahles Skole աղջիկների դպրոցում՝ դպրոցական ուսուցիչ դառնալու համար։

1860-ականների վերջին Էռնան դասավանդել է հոր կողմից հիմնադրված աղջիկների մարմնամարզության ինստիտուտում։ Այդ ժամանակ էլ նա նշանվել է Նիլս Յուել-Հանսենի հետ, ով իրավաբանություն է սովորել, բայց պաշտպանել է կնոջ հետաքրքրությունը կրթության հանդեպ և կիսել Ֆրիդրիխ Ֆրյոբելի գաղափարները երեխաների կրթության սկզբունքների վերաբերյալ։ 1871 թվականին Էռնան և Նիլսը ստեղծել են առաջին մանկապարտեզը Դանիայում՝ հիմնվելով Ֆրոբելի մոտեցման վրա։ Դրանից անմիջապես հետո նրանք ամուսնացան։ 1876 թվականին նրանք բացել են տղաների և աղջիկների խառը դպրոց, բայց այս նորամուծությունը ծնողների հավանությանը չի արժանացել և 1883 թվականին, ֆինանսական խնդիրների պատճառով, դպրոցը փակվել է։ 1894 թվականին Էռնան և Նիլսը բաժանվել են, բայց շարունակել են միասին դաստիարակել իրենց չորս երեխաներին։

Մանկապարտեզի գաղափարի ձախողումից հետո Էռնան մտածել է նոր նախագծի վերաբերյալ և 1884 թվականին ստեղծել մարմնամարզության դպրոց՝ օգտագործելով շվեդ ուսուցիչ Պեր Հենրիկ Լինգի գաղափարները երիտասարդներին ֆիզկուլտուրա դասավանդելու մասին։ Նա իր ինչպես հաջող, այնպես էլ անհաջող փորձի մասին հրատարակել է գիրք, որտեղ նկարագրել է, թե ինչպիսի դժվարությունների են բախվում երիտասարդները դաստիարակության արդյունքում, ինչպես նաև վեր է հանում ընտանեկան կյանքում կանանց խնդիրները՝ հիմնվելով իր կենսափորձի վրա։ Նրա առաջին գիրքը՝ «Mellem 12 og 17» («12-ից 17-ի միջև») լույս է տեսել 1881 թվականին՝ Առնե Վենդտ կեղծանունով, որտեղ նկարագրել է աղջկական ֆանտազիաները, երկրորդ գրքում` En ung Dames Historie («Երիտասարդ կնոջ պատմությունը», 1888) պատմում է աղջկա առաջին ռոմանտիկ զգացումների մասին, որոնք մեծ տարածում գտան, իսկ իր հետագա ստեղծագործությունները` Terese Kærulf (1894) և Helsen & Co. (1900), հիմնականում ինքնակենսագրական բնույթի էին և Էռնան նկարագրել է չափահաս կանանց խնդիրները։ Դասավանդելուց և գրելուց բացի Էռնան ակտիվ մասնակցություն է ունեցել կանանց իրավունքների պաշտպանությանը, 1883 թվականին նա դարձել է Dansk Kvindesamfund-ի (Դանիական կանանց ընկերակցություն) և Studentersamfundet-ի (Ուսանողական միություն) համահիմնադիրներից մեկը։ 1905 թվականին նա դարձել է առաջին կանանցից մեկը, ով ընտրվել է Լիբերալ կուսակցության վարչության անդամ[4][5]։

Էռնա Յուել-Հանսենը կյանքից հեռացել է 1922 թվականին։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էռնա Յուել-Հանսեն» հոդվածին։