Էնրիկե Ամորիմ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Էնրիկե Ամորիմ
Ծնվել էհուլիսի 25, 1900(1900-07-25)[1][2][3]
ԾննդավայրՍալտո, Ուրուգվայ[4][2]
Վախճանվել էհուլիսի 28, 1960(1960-07-28)[4][2][3] (60 տարեկան)
Վախճանի վայրՍալտո, Ուրուգվայ[4]
Մասնագիտությունգրող, դրամատուրգ, բանաստեղծ, վիպասան և սցենարիստ
Քաղաքացիություն Ուրուգվայ[2]
Ժանրերպոեզիա
 Enrique Amorim Վիքիպահեստում

Էնրիկե Ամորիմ (հուլիսի 25, 1900(1900-07-25)[1][2][3], Սալտո, Ուրուգվայ[4][2] - հուլիսի 28, 1960(1960-07-28)[4][2][3], Սալտո, Ուրուգվայ[4]), ուրուգվայցի գրող։

Ծնվել է հուլիսի 25-ին, Սալտոյում։ Գրել է գյուղացիական կյանքը պատկերող վեպեր («Սայլակառքը», 1933, «Գեղջուկ Ագիլյարը», 1934, «Ձին և նրա ստվերը», 1941)։ «Հաղթանակն ինքն իրեն չի գալիս» (1952), «Ծաղրածուների տոնավաճառը» (1952) և «Կորրալ Աբիերտո» (1956) քաղաքացիական վեպերում պատկերել է սոցիալական անարդարությունը։ Մահացել է հուլիսի 28-ին, Բուենոս Այրեսում։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 326