Jump to content

Էնվեր փաշա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Էնվեր փաշա
օսման.՝ اسماعیل انور پاشا
նոյեմբերի 22, 1881(1881-11-22)[1][2][3] - օգոստոսի 4, 1922(1922-08-04)[1][4][2][…] (40 տարեկան)
ԾննդավայրՍտամբուլ, Օսմանյան կայսրություն
Մահվան վայրԲուխարայի ժողովրդական խորհրդային հանրապետություն
ԳերեզմանMonument of Liberty, Istanbul
Քաղաքացիություն Օսմանյան կայսրություն
ԶորատեսակOttoman Army?
Կոչումգեներալ
Մարտեր/
պատերազմներ
Առաջին համաշխարհային պատերազմ[5], Իտալա-թուրքական պատերազմ, Երիտթուրքական հեղափոխություն[5], Առաջին Բալկանյան պատերազմ, Երկրորդ Բալկանյան պատերազմ, Սարիղամիշի ճակատամարտ և Ռազմական ինտերվենցիա Ռուսաստանում 1918-1921
ԿրթությունՕսմանյան ռազմական քոլեջ
Պարգևներ
Արժանիքների շքանշան Մեջիդիե շքանշան Օսմանիե շքանշան 1st class, Order of the Medjidie 3rd class, Order of the Medjidie Gallipoli Star «Ռազմական վաստակի համար» խաչ 1-ին կարգի Երկաթե խաչ և Երկաթե խաչ 2-րդ դասի
ՍտորագրությունИзображение автографа

Իսմայիլ Էնվեր փաշա (նոյեմբերի 22, 1881(1881-11-22)[1][2][3], Ստամբուլ, Օսմանյան կայսրություն - օգոստոսի 4, 1922(1922-08-04)[1][4][2][…], Բուխարայի ժողովրդական խորհրդային հանրապետություն), թուրք պետական և ռազմական գործիչ, Օսմանյան Թուրքիայի Ռազմական գործերի նախարարը (1913-1918 թվականներ) և երիտթուրքական «Միություն և առաջադիմություն» կուսակցության ղեկավարներից, օսմանյան ռազմական հանցագործ։ Հայոց Մեծ Եղեռնի գլխավոր կազմակերպողներից և իրականացնողներից մեկը։

Առաջին համաշխարհային պատերազմի սկզբին անմիջականորեն գլխավորել է Կովկասյան ճակատում թուրքական լայնածավալ հարձակումը, որը սակայն կատարյալ անհաջողությամբ է ավարտվել (Սարիղամիշի օպերացիա, 1914 թվականի դեկտեմբեր-1915 թվականի հունվար)։

Օսմանյան կայսրության պարտությունից հետո 1918 թվականի նոյեմբերին Էնվերը ապաստանել է Գերմանիայում։ 1919 թվականի հեռակա կարգով մահվան է դատապարտվել օսմանյան նոր իշխանությունների կողմից։

1921 թվականին անցել է Միջին Ասիա, որտեղ գլխավորել է բասմաչների գործողությունները։ Սպանվել է 1922 թվականի օգոստոսի 4-ին խորհրդային զորքերի հետ բախումներից մեկի ժամանակ 40-ամյա տարիքում՝ արցախցի ռազմիկ Հակոբ Մելքումյանի կողմից։

Վաղ կյանք և գործունեություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Էնվերը (ձախից) հոր՝ Ահմեդ բեյի (կենտրոնում) և խորթ եղբոր՝ Նուրի փաշայի (աջից) հետ

Իսմայիլ Էնվերը ծնվել է 1881 թվականի նոյեմբերի 22-ին Կոստանդնուպոլսում[6]։ Էնվերի հայրը՝ Ահմեդը (1860-1947), կամ Մոնաստիրում (Բիթոլա)[7] կամ Բալկաններում ալբանական փոքրիկ քաղաքի դատախազ էր[8]։ Նրա մայրը՝ Այշե Դիլարան, թաթար էր[9]։ Շուհնազ Յիլմազի խոսքով՝ Էնվերը գագաուզական ծագում ուներ[6]։ Նրա հորեղբայրը Հալիլ փաշան էր (հետագայում՝ Քութ): Էնվերն ուներ երկու կրտսեր եղբայր՝ Նուրի և Մեհմեդ Քամիլ, և երկու կրտսեր քույր՝ Հասենե և Մեդիհա: Նա փոխգնդապետ Օմեր Նազըմի աներորդին էր։ Վեց տարեկանում Էնվերը հոր հետ տեղափոխվել է Մոնաստիր, որտեղ նա հաճախել է տարրական դպրոց[10]։ Նա սովորել է մի քանի ռազմական հաստատություններում: 1902 թվականին ավարտել է Օսմանյան ռազմական ակադեմիան, ինչի արդյունքում ստացել է մեքթեբլիի կոչում: Համիդյան դարաշրջանի ուշ շրջանի համատեքստում մեքթեբլիները նոր ռազմական քոլեջներից սերող կրթված սպաներ էին, ի տարբերություն ավելի հին ալայլը սպաների, որոնք պաշտոնական կրթություն չէին ստանում, ինչի արդյունքում վերջիններիս որոշ անդամներ անգրագետ էին[10]:

Նրա համակուրսեցին ռազմական ակադեմիայում Թուրքիայի Հանրապետության առաջին նախագահ Մուստաֆա Քեմալն էր (Աթաթուրք), և նրանց միջև արագորեն մրցակցություն է զարգացել։

1903-1908 թվականներին Էնվերը տեղակայված էր Օսմանյան Մակեդոնիայի տարբեր վայրերում, որտեղ նա նպաստել է Մակեդոնական պայքարի ճնշմանը: Նա մասնակցել է ոչ պակաս, քան 54 մարտերի, հիմնականում բուլղարական ավազակախմբերի դեմ, ձեռք բերելով հակաապստամբության փորձառու մասնագետի համբավ: Ծառայության ընթացքում նա հասկացել է, որ օսմանյան բանակում բարեփոխումների անհրաժեշտություն կա[11][12]։

1905 թվականին Էնվերը հաջողությունների էր հասել Մակեդոնիայում և ճանաչվել էր իր գերազանց մարտական ​​​​գործողությունների համար։ Նա դարձել էր փոխգնդապետ, պարգևատրվել էր չորրորդ և երրորդ կարգի Մեջիդիե մեդալներով, չորրորդ կարգի Օսմանիե մեդալներով և ոսկե մեդալով՝ բուլղարացի, հույների և ալբանացիների դեմ ռազմական գործողություններում իր ակնառու նվաճումների համար։ Սա չէր նշանակում, որ նա անխոցելի էր հետախուզական գործակալությունների կասկածներից։ Նրան հարցաքննել է գաղտնի ոստիկանությունը կառավարության դեմ ենթադրյալ խռովարարական գործունեության համար, բայց նա չի դատապարտվել։ Այս իրադարձությունները արմատականացրել են Էնվերի ազգայնականության վերաբերյալ ընկալումները և երիտթուրքերի նկատմամբ համակրանքը, քանի որ նա կասկածամիտ է դարձել համիդյան ռեժիմի նկատմամբ։

Երիտթուրքերի հեղաշրջում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մեհմեդ V-ի բացիկը՝ Նիյազի բեյը (ձախից) և Էնվեր բեյը (աջից) կողքին

1908 թվականի հուլիսի 3-ին Նիյազին, բողոքելով Աբդուլ Համիդ II-ի կառավարման դեմ, իր ջոկատի հետ Ռեսնեից (ժամանակակից Ռեսեն) փախնելով լեռներ՝ նա նախաձեռնել է երիտթուրքական հեղափոխությունը և հռչակագիր հրապարակել, որով կոչ էր անում վերականգնել 1876 թվականի սահմանադրությունը[13]։ Նրա օրինակին հետևելով՝ Թիքվեշում գտնվող Էնվերը և Օհրիում գտնվող այլ սպաներ, ինչպիսին էր Սաբրին, նույնպես գնացել են լեռներ և կազմել պարտիզանական ջոկատներ[14][13]։ Անհասկանալի է, թե արդյոք «Միություն և առաջադիմությունը» ուներ հեղափոխության համար ֆիքսված ամսաթիվ։ Միջոցառումից հետո տված հարցազրույցում Էնվերը նշել է, որ նրանք գործողություններ էին պլանավորում 1908 թվականի օգոստոսին, սակայն իրադարձությունները ստիպել էին նրանց սկսել հեղափոխությունը ավելի վաղ ժամանակում[15]։

1908 թվականի հուլիսի 11-ին Էնվերը վերջնագիր է ուղարկել գլխավոր տեսուչին և պահանջել, որ 48 ժամվա ընթացքում Աբդուլ Համիդ II-ը հրամանագիր արձակի ձերբակալված և Կոստանդնուպոլիս ուղարկված «Միություն և առաջադիմության» անդամների ազատ արձակման համար[16]։ Նա զգուշացրել է, որ եթե գլխավոր տեսուչը չկատարի վերջնագիրը, ինքը կհրաժարվի ապագա գործողությունների համար որևէ պատասխանատվություն կրելուց[16]։ Թիքվեշում տեղացիներին բաժանվել է ձեռագիր կոչ, որով կոչ էր արվում կա՛մ չեզոք մնալ, կա՛մ միանալ Էնվերին[16]։ Էնվերը մեծ հեղինակություն ուներ իր բնակության վայրի մուսուլման հայրենակիցների շրջանում և կարող էր շփվել նրանց հետ, քանի որ խոսում էր և՛ ալբաներեն, և՛ թուրքերեն[17]։

Հուլիսի 23-ին նա Քյոփրուլուի կառավարական առանձնատան առջև հայտարարել է «ազատության դարաշրջանի» մասին[18]։ Սալոնիկում նա ելույթ է ունեցել «Grand Hôtel D'Angleterre» հյուրանոցի պատշգամբներից քաղաքի կենտրոնում հավաքված ամբոխի առջև, որտեղ հայտարարել է, որ աբսոլյուտիզմն ավարտվել է, և օսմանիզմը կհաղթանակի[19]։

Իտալա-թուրքական պատերազմ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Էնվեր բեյը Լիբիայում իտալա-թուրքական պատերազմի ժամանակ, 1911-1912 թվականներ, կրելով իր անունով կոչվող «Էնվերիյե» գլխարկը

1911 թվականի սեպտեմբերի 29-ին Իտալիան ներխուժել է Տրիպոլիտանիայի Օսմանյան Վիլայեթ (Trablus-i Garb, ներկայիս Լիբիա)՝ սկիզբ դնելով իտալա-թուրքական պատերազմին։ Էնվերը Կոնգրեսում հանդես է եկել իտալացիների դեմ պարտիզանական պատերազմի օգտին և մի քանի այլ յունիոնիստ սպաների հետ մեկնել է Լիբիա, որոնք կազմում էին «Հատուկ կազմակերպության» առանցքը: Սուլթանի և պետական պաշտոնյաների հետ հանդիպումից հետո նա հոկտեմբերի 10-ին Ստամբուլից մեկնել է Ալեքսանդրիա։ Նա տարբեր կապեր է հաստատել Եգիպտոսի նշանավոր արաբ առաջնորդների հետ և հոկտեմբերի 22-ին մեկնել է Բենգազի։ 1911 թվականի դեկտեմբերի 1-ին նա հիմնել է իր ռազմական շտաբը Այն ալ-Մանսուրում։ Այնտեղ նա ստանձնել է ընդհանուր հրամանատարությունը 20,000 զինծառայողների հաջող մոբիլիզացիայից հետո[20]: Նա մեծ հաջողությունների է հասել պատերազմում և պարտիզանական գործողություններում իտալացիների դեմ: 1912 թվականի հունվարի 24-ին նա պաշտոնապես նշանակվել է Բենգազիի գլխավոր գոտու հրամանատար [Umum Bingazi Mıntıkası kumandanlığı]: 1912 թվականի մարտի 17-ին նա լրացուցիչ նշանակվել է Բենգազիի մութասարիֆ, ապա՝ քայմաքամ: Սակայն Բալկանյան պատերազմների բռնկման պատճառով Էնվերը և Լիբիայում գտնվող մյուս օսմանյան զորավարները հետ են կանչվել Ստամբուլ: Սա թույլ է տվել Իտալիային վերահսկողություն հաստատել Լիբիայի նկատմամբ[21]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Encyclopædia Britannica
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Proleksis enciklopedija, Opća i nacionalna enciklopedija (хорв.) — 2009.
  3. 3,0 3,1 3,2 Brozović D., Ladan T. Hrvatska enciklopedija (хорв.)LZMK, 1999. — 9272 p.
  4. 4,0 4,1 4,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  5. 5,0 5,1 Энвер-паша (ռուս.) // Малая советская энциклопедия / под ред. Н. Л. Мещеряков — 2 — Советская энциклопедия, 1936.
  6. 6,0 6,1 Yilmaz, Şuhnaz (1999). «An Ottoman Warrior Abroad: Enver Paşa as an Expatriate». Middle Eastern Studies. 35 (4): 42. doi:10.1080/00263209908701286. ISSN 0026-3206. JSTOR 4284039.
  7. Kaylan, Muammer (2005), The Kemalists: Islamic Revival and the Fate of Secular Turkey, Prometheus Books, էջ 75.
  8. Akmese, Handan Nezir (2005), The Birth of Modern Turkey: The Ottoman Military and the March to WWI, IB Tauris, էջ 44.
  9. J. Zürcher, Erik (2014). The young turk legacy and nation building (English) (1st ed.). Bloomsbury Publishing. ISBN 9780857718075.{{cite book}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  10. 10,0 10,1 Swanson, Glen W. (1980). «Enver Pasha: The Formative Years». Middle Eastern Studies. 16 (3): 193–199. doi:10.1080/00263208008700445. ISSN 0026-3206. JSTOR 4282792.
  11. Swanson, Glen W. (1980).pp.196–197
  12. Zürcher, Erik Jan (2014b). «Macedonians in Anatolia: The Importance of the Macedonian Roots of the Unionists for their Policies in Anatolia after 1914». Middle Eastern Studies. 50 (6): 963. doi:10.1080/00263206.2014.933422. ISSN 0026-3206. JSTOR 24585700. S2CID 144491725.
  13. 13,0 13,1 Başkan, Birol (2014). From Religious Empires to Secular States: State Secularization in Turkey, Iran, and Russia. Routledge. էջ 51. ISBN 9781317802044.
  14. Hale 2013, էջ. 35.
  15. Hanioğlu 2001, էջ. 262.
  16. 16,0 16,1 16,2 Hanioğlu 2001, էջ. 268.
  17. Hanioğlu 2001, էջեր. 228, 452. "Enver Bey's mother was from a mixed Albanian-Turkish family, and he could communicate in Albanian."
  18. Akçam, Taner (2006). A Shameful Act. New York, NY: Holt Paperbacks. էջ 55. ISBN 978-0-8050-8665-2.
  19. Tzimos, Kyas (2018 թ․ փետրվարի 28). «Έφτασε η ώρα της Πλατείας Ελευθερίας». Parallaxi.
  20. Hakyemezoğlu, Serdar, Buhara Cumhuriyeti ve Enver Paşa (թուրքերեն), Ezberbozanbilgiler, Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հոկտեմբերի 1-ին, Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 24-ին.
  21. Enver Paşa Makalesi (թուրքերեն), Osmanlı Araştırmaları Sitesi, Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ ապրիլի 1-ին, Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 26-ին.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էնվեր փաշա» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 59