Էմիլ Շարտիե

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Էմիլ Շարտիե
ֆր.՝ Émile Chartier[1][2] և ֆր.՝ Émile-Auguste Chartier
Ծնվել էմարտի 3, 1868(1868-03-03)[3][2] Մորտայն-օ-Պերշ[1][4][2]
Մահացել էհունիսի 2, 1951(1951-06-02)[1][3][5][…] (83 տարեկան) Լե Վեզինե[1][2]
ԳերեզմանՊեր Լաշեզ և Grave of Alain
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա[1][2]
Մասնագիտությունփիլիսոփա, գրող, լրագրող և ուսուցիչ
Գործունեության ոլորտքաղաքական փիլիսոփայություն[6], բարոյագիտություն[6] և էսթետիկա[6]
Ալմա մատերԲարձրագույն նորմալ դպրոց[1] և Պիեռ Կոռնելի դպրոց
Գիտական աստիճանDES?[7] (1891)
Տիրապետում է լեզուներինֆրանսերեն[1][2]
Ազդվել էԺյուլ Լանյո[6][1], Ռենե Դեկարտ[6], Իմանուիլ Կանտ[6][1], Պլատոն[6][1], Արիստոտել[1], Օգյուստ Կոնտ[1], Գեորգ Վիլհելմ Ֆրիդրիխ Հեգել և Բենեդիկտ Սպինոզա
Պարգևներ
ԿուսակցությունՀանրապետական, ռադիկալև ռադիկալ-սոցիալիստական կուսակցություն
ՈւսուցիչԺյուլ Լանյո[1]
ԱշակերտներԺորժ Կանգիլեմ, Samuel Silvestre de Sacy?, Étienne Borne?, Monette Martinet?, Gilbert Kahn?[8], Michel Alexandre?, Jeanne Halbwachs? և Georges Bénézé?
 Alain (Émile Chartier) Վիքիպահեստում

Էմիլ-Օգյուստ Շարտիե (Émile-Auguste Chartier, ֆր․ [ʃaʁtje], մարտի 3, 1868(1868-03-03)[3][2], Մորտայն-օ-Պերշ[1][4][2] - հունիսի 2, 1951(1951-06-02)[1][3][5][…], Լե Վեզինե[1][2]), ֆրանսիացի փիլիսոփա, ժուռնալիստ և խաղաղության ջատագով (pacifist)[9]: Իր կեղծանունն ընտրել է ի պատիվ XV դարի շոտլանդացի բանաստեղծ Ալեն Շարտիեի։

Վաղ տարիները[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ալենը Ալանսոնի լիցեյ է ընդունվում 1881 թվականին և այնտեղ սովորում հինգ տարի։ 1953 թ․ հունիսի 13-ին լիցեյն, ի պատիվ փիլիսոփայի, վերանվանվում է իր անունով։

Կարիերան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բարձրագույն մանկավարժական դպրոցում (École Normale Supérieure) որակավորում և փիլիսոփայությունից դասավանդման իրավունք (agrégation) ստանալուց հետո նա դասավանդում է տարբեր հաստատություններում․ Պոնտիվի (Pontivy), Լորյան (Lorient), Պիեռ Կոռնեյի լիցեյ (Lycée Pierre-Corneille)՝ Ռուանում, և Կոնդորսեի լիցեյ, Միշլեի լիցեյ՝ Փարիզում։ 1903 թվականից թղթակցել է մի քանի լրագրերի հետ․ այդ ժամանակ էլ տպագրվում է Ալեն կեղծանունով։ Սովորաբար թե՛ աշակերտների, թե՛ այլոց կողմից հիշատակվում է իբրև Ալեն։

Հետպատերազմյան ժամանակաշրջանը և Երկրորդ աշխարհամարտը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Առաջին աշխարհամարտի դաժանություն տեսնելով, Ալենը 1921 թ․ հրատարակում է իր «Մարսը կամ դատապարտված պատերազմը» պամֆլետը։ Քաղաքական պլանում նա սկսում է արմատական շարժումից՝ հօգուտ ազատական հանրապետության, որը խստորենս կկառավարվեր ժողովրդի կողմից։ 1927 թ․ նա ստորագրում է մի հանրագիր (պետիցիա)՝ ընդդեմ պատերազմական ժամանակներում ազգի համընդհանուր կազմակերպման մասին օրենքի, որը չեղարկում է ամենայն ինտելեկտուալ անկախությունը և ամենայն համոզմունքների ազատությունը։ Նրա անունը հիշատակվում է Լյուսիեն Դեկավի, Լուի Գիյուի, Անրի Պուլյեյի, Ժյուլ Ռոմենի, Սևերնիի (Կառոլինա Ռեմիի)․․․ երիտասարդ մանկավարժականներ Ռայմոն Առոնի և Ժան-Պոլ Սարտրի անունների հետ։ Մինչև 1930-ական թթ․ վերջը նրա ստեղծագործությունները նվիրված կլինի հանուն խաղաղության և ընդդեմ ֆաշիզմի վերելքի պայքարով։

Մահը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հուղարկավորված է Պեր Լաշեզ գերեզմանատանը։

Ժառանգությունը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այսօր երեք ասոցիացիաներ օգնում են, որպեսզի տարածվեն Էմիլ Շատյեի ստեղծագործությունները՝ իրենց վրա վերցնելով տպագրված և անտիպ ստեղծագործությունների վերահրատարակությունների ծախսը։ Ալենի ինստիտուտը[10] ղեկավարում է գրական ստեղծագործությունների կառավարիչը։ Ալենի ընկերների ասոցիացիան[11] և Ալենի ու Մորտայնի թանգարանի ընկերների ասոցիացիան)[12] հավերժացնում են նրա հիշատակը։

Ստեղծագործությունները[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կենսագրությունը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Sous la direction de Michel Murat et Frédéric Worms, Alain, littérature et philosophie mêlées, éditions rue d'Ulm, 222pages, 2012 978-27288-0469-6
  • Emmanuel Blondel, Philippe Monart et Cécile-Anne Sibout, Alain et Rouen 1900-1914, PTC, 2007 978-2-35038-025-4
  • Baptiste Jacomino, Apprendre à philosopher avec Alain, Ellipses 2009,186 pages 978-2-7298-5215-3
  • Textes réunis par André Comte-Sponville, Alain, Revue internationale de philosophie, mars 2001, 165 pages 90-71868-45-1
  • André Maurois, Alain, Editions Domat, 1950, 150 pages
  • Olivier Reboul, L'élan humain ou l'éducation selon Alain, Paris : éd. J. Vrin ; Montréal : Presses de l'Université de Montréal, 1974, coll. L'Enfant Կաղապար:NuméroXVI.Կաղապար:Commentaire biblio
  • André Sernin, Alain, un sage dans la cité, Robert Laffont 1985, 478 pages 2-221-01307-7

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]