Էմիլ Շարտիե

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Էմիլ Շարտիե
ֆր.՝ Alain[1]
Ծնվել էմարտի 3, 1868(1868-03-03)[2][1] Մորտայն-օ-Պերշ[3][4][1]
Մահացել էհունիսի 2, 1951(1951-06-02)[3][2][5][…] (83 տարեկան) Լե Վեզինե[3][1]
ԳերեզմանՊեր Լաշեզ և Grave of Alain
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա[3][1]
Մասնագիտությունփիլիսոփա, գրող, լրագրող և ուսուցիչ
Գործունեության ոլորտքաղաքական փիլիսոփայություն[6], բարոյագիտություն[6] և էսթետիկա[6]
Ալմա մատերԲարձրագույն նորմալ դպրոց[3] և Պիեռ Կոռնելի դպրոց
Գիտական աստիճանDES?[7] (1891)
Տիրապետում է լեզուներինֆրանսերեն[3][1]
Ազդվել էԺյուլ Լանյո[6][3], Ռենե Դեկարտ[6], Իմանուիլ Կանտ[6][3], Պլատոն[6][3], Արիստոտել[3], Օգյուստ Կոնտ[3], Գեորգ Վիլհելմ Ֆրիդրիխ Հեգել և Բենեդիկտ Սպինոզա
Պարգևներ
ԿուսակցությունՀանրապետական, ռադիկալև ռադիկալ-սոցիալիստական կուսակցություն
ՈւսուցիչԺյուլ Լանյո[3]
ԱշակերտներԺորժ Կանգիլեմ, Samuel Silvestre de Sacy?, Étienne Borne?, Monette Martinet?, Gilbert Kahn?[8], Michel Alexandre?, Jeanne Halbwachs? և Georges Bénézé?
 Alain (Émile Chartier) Վիքիպահեստում

Էմիլ-Օգյուստ Շարտիե (Émile-Auguste Chartier, ֆր․ [ʃaʁtje], մարտի 3, 1868(1868-03-03)[2][1], Մորտայն-օ-Պերշ[3][4][1] - հունիսի 2, 1951(1951-06-02)[3][2][5][…], Լե Վեզինե[3][1]), ֆրանսիացի փիլիսոփա, ժուռնալիստ և խաղաղության ջատագով (pacifist)[9]: Իր կեղծանունն ընտրել է ի պատիվ XV դարի շոտլանդացի բանաստեղծ Ալեն Շարտիեի։

Վաղ տարիները[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ալենը Ալանսոնի լիցեյ է ընդունվում 1881 թվականին և այնտեղ սովորում հինգ տարի։ 1953 թ․ հունիսի 13-ին լիցեյն, ի պատիվ փիլիսոփայի, վերանվանվում է իր անունով։

Կարիերան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բարձրագույն մանկավարժական դպրոցում (École Normale Supérieure) որակավորում և փիլիսոփայությունից դասավանդման իրավունք (agrégation) ստանալուց հետո նա դասավանդում է տարբեր հաստատություններում․ Պոնտիվի (Pontivy), Լորյան (Lorient), Պիեռ Կոռնեյի լիցեյ (Lycée Pierre-Corneille)՝ Ռուանում, և Կոնդորսեի լիցեյ, Միշլեի լիցեյ՝ Փարիզում։ 1903 թվականից թղթակցել է մի քանի լրագրերի հետ․ այդ ժամանակ էլ տպագրվում է Ալեն կեղծանունով։ Սովորաբար թե՛ աշակերտների, թե՛ այլոց կողմից հիշատակվում է իբրև Ալեն։

Հետպատերազմյան ժամանակաշրջանը և Երկրորդ աշխարհամարտը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Առաջին աշխարհամարտի դաժանություն տեսնելով, Ալենը 1921 թ․ հրատարակում է իր «Մարսը կամ դատապարտված պատերազմը» պամֆլետը։ Քաղաքական պլանում նա սկսում է արմատական շարժումից՝ հօգուտ ազատական հանրապետության, որը խստորենս կկառավարվեր ժողովրդի կողմից։ 1927 թ․ նա ստորագրում է մի հանրագիր (պետիցիա)՝ ընդդեմ պատերազմական ժամանակներում ազգի համընդհանուր կազմակերպման մասին օրենքի, որը չեղարկում է ամենայն ինտելեկտուալ անկախությունը և ամենայն համոզմունքների ազատությունը։ Նրա անունը հիշատակվում է Լյուսիեն Դեկավի, Լուի Գիյուի, Անրի Պուլյեյի, Ժյուլ Ռոմենի, Սևերնիի (Կառոլինա Ռեմիի)․․․ երիտասարդ մանկավարժականներ Ռայմոն Առոնի և Ժան-Պոլ Սարտրի անունների հետ։ Մինչև 1930-ական թթ․ վերջը նրա ստեղծագործությունները նվիրված կլինի հանուն խաղաղության և ընդդեմ ֆաշիզմի վերելքի պայքարով։

Մահը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հուղարկավորված է Պեր Լաշեզ գերեզմանատանը։

Ժառանգությունը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այսօր երեք ասոցիացիաներ օգնում են, որպեսզի տարածվեն Էմիլ Շատյեի ստեղծագործությունները՝ իրենց վրա վերցնելով տպագրված և անտիպ ստեղծագործությունների վերահրատարակությունների ծախսը։ Ալենի ինստիտուտը[10] ղեկավարում է գրական ստեղծագործությունների կառավարիչը։ Ալենի ընկերների ասոցիացիան[11] և Ալենի ու Մորտայնի թանգարանի ընկերների ասոցիացիան)[12] հավերժացնում են նրա հիշատակը։

Ստեղծագործությունները[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կենսագրությունը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Sous la direction de Michel Murat et Frédéric Worms, Alain, littérature et philosophie mêlées, éditions rue d'Ulm, 222pages, 2012 978-27288-0469-6
  • Emmanuel Blondel, Philippe Monart et Cécile-Anne Sibout, Alain et Rouen 1900-1914, PTC, 2007 978-2-35038-025-4
  • Baptiste Jacomino, Apprendre à philosopher avec Alain, Ellipses 2009,186 pages 978-2-7298-5215-3
  • Textes réunis par André Comte-Sponville, Alain, Revue internationale de philosophie, mars 2001, 165 pages 90-71868-45-1
  • André Maurois, Alain, Editions Domat, 1950, 150 pages
  • Olivier Reboul, L'élan humain ou l'éducation selon Alain, Paris : éd. J. Vrin ; Montréal : Presses de l'Université de Montréal, 1974, coll. L'Enfant Կաղապար:NuméroXVI.Կաղապար:Commentaire biblio
  • André Sernin, Alain, un sage dans la cité, Robert Laffont 1985, 478 pages 2-221-01307-7

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Encyclopædia Britannica
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 3,17 3,18 3,19 3,20 3,21 3,22 3,23 3,24 3,25 3,26 3,27 Roux P. d. Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays (ֆր.) — 2 — Éditions Robert Laffont, 1994. — Vol. 1. — P. 35. — ISBN 978-2-221-06888-5
  4. 4,0 4,1 4,2 https://www.alainmortagne.fr/newpage4
  5. 5,0 5,1 5,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  6. 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 6,13 6,14 Collinson D. Biographical Dictionary of Twentieth-Century Philosophers — 1996. — ISBN 978-0-415-06043-1
  7. Babelio (ֆր.) — 2007.
  8. http://alinalia.free.fr/spip.php?article91
  9. Foray, Philippe (1993). «ALAIN (1868-1951)» (PDF). Prospects: the quarterly review of comparative education. Paris: UNESCO: International Bureau of Education. XXIII (1/2): 21–37. doi:10.1007/bf02195023. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2009 թ․ մարտի 3-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 14-ին.
  10. l'Institut Alain à Paris
  11. «Les Amis d'Alain». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հուլիսի 20-ին. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 24-ին.
  12. Amis du Musée Alain et de Mortagne
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էմիլ Շարտիե» հոդվածին։