Էմանուել Արսան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Էմանուել Արսան
ֆր.՝ Emmanuelle Arsan
Ծննդյան անունֆր.՝ Marayat Bibidh և թաի.՝ มารยาท พิพิธ
Ծնվել էհունվարի 19, 1932(1932-01-19)[1][2]
ԾննդավայրԲանգկոկ, Siamese Empire[3]
Վախճանվել էհունիսի 12, 2005(2005-06-12)[1][2] (73 տարեկան)
Վախճանի վայրChantelouve, Իզեր, Ֆրանսիա
Գրական անունEmmanuelle Arsan
Մասնագիտությունգրող, դերասանուհի, սցենարիստ, մոդել և կինոռեժիսոր
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա և  Թաիլանդ
Ուշագրավ աշխատանքներԷմանուել
ԱմուսինLouis-Jacques Rollet-Andriane?
 Emmanuelle Arsan Վիքիպահեստում

Էմանուել Արսան (ֆր.՝ Emmanuelle Arsan, իրական անուն՝ Մարայա Ռոլե Ադրիան, ֆր.՝ Marayat Rollet-Andriane, ի ծնե՝ Մարայա Բիբիդ, ֆր.՝ Marayat Bibidh, հունվարի 19, 1932(1932-01-19)[1][2], Բանգկոկ, Siamese Empire[3] - հունիսի 12, 2005(2005-06-12)[1][2], Chantelouve, Իզեր, Ֆրանսիա), ֆրանսիացի գրող, առավել հայտնի է Էմանուել գրական կերպարի ստեղծմամբ՝ մի կնոջ, որը տարբեր հանգամանքներում ուսումնասիրել է սեփական սեռականությունը[4]։

Կենսագրություն և կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարայա Բիբիդը ծնվել է 1932 թվականի հունվարի 19-ին Բանգկոկում՝ թաիլանդական ազնվական ընտանիքում։ Անգլիայում և Շվեյցարիայում ստացել է եվրոպական դաստիարակություն և կրթություն։ 1956 թվականին ամուսնացել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի ֆրանսիացի դիվանագետ կոմս Լուի Ժակ Ռոլե Անդրիանի հետ։ 1959 թվականին Ֆրանսիայում առանց իր՝ հեղինակի անվան հրատարակվել և հայտնիություն է ձեռք բերել «Էմանուել» վեպը։ Հետագա հրատարակությունները եղել են Էմանուել Արսան կեղծանվան ներքո, հետագայում հայտնի է դարձել, որ դա Մերայա Ռոլե Անդրիանն է։ Թեև վեպը կարող է թվալ քվազիինքնակենսագրական, սակայն հետագայում պարզվել է, որ իրական հեղինակը Լուի Ժակ Ռոլե Անդրիանն է (նաև գոյություն ունի տարբերակ, որ վեպը գրվել է «չորս ձեռքի օգնությամբ», այսինքն՝ Լուի Ժակը և Մարայան միասին)[5][6][7]։ Էմանուել Արսան կեղծանունով տպագրվել են ևս մի քանի վեպեր, որոնցից առավել հայտնի են «Էմանուելի երեխաները» (1975), «Լաուրան» (1976), «Լոգանքը» (1979), պատմվածքների գիրք «Էրոսֆերան» (1969) և ինքնակենսագրական-հրապարակախոսական «Toute Emmanuelle»-ը (1978) գիրքը[8]։

1974 թվականին «Էմանուել» (1974) ֆիլմի հաջողությունից հետո, որտեղ գլխավոր դերը խաղում էր Սիլվիա Քրիստելը, Մրայան դարձել է Ֆիլիպիններում քահանայի դստեր էրոտիկ արկածների մասին «Լաուրա» (1976) ֆիլմի նոմինալ ռեժիսոր և սցենարիստ։ Ֆիլմի փաստացի ռեժիսորներն են եղել Լուի Ժակ Ռոլե Անդրիանը և Ռոբերտո Դ'Էտտորե Պյացոլին[9], սակայն նրանք հիասթափված էին պրոդյուսեր Օվիդիո Ասոնիտիսի աշխատանքից և խնդրել էին, որ իրենց անունները չկապվեն նախագծի հետ, ինչի արդյունքում ֆիլմը վերագրվել է անանուն ռեժիսորին։

Մերայան նաև էկրանին է հայտնվել՝ Մարայա Անդրիան բեմական կեղծանվան ներքո (ֆր.՝ Marayat Andriane) 1966 թվականի Ռոբերտ Ուայզի, Սթիվ Մաքքուինի, Քենդիս Բերգենի և Ռիչարդ Ատենբորոյի «Ավազե քար» ֆիլմում, և 1967 թվականին Բարբարա Սթենվիքի հետ միասին ամերիկյան «Մեծ հովիտ» սերիալի «Քարտեզի շրջադարձը» էպիզոդում։ Կինոյում նրա միակ հայտնվելը Էմանուել Արսան անվան ներքո եղել է «Լաուրա» ֆիլմում, որտեղ նա կատարել է Միրտայի դերը։

Էմանուել Արսանը մահացել է 2005 թվականի հունիսի 12-ին հարավային Ֆրանսիայի Վար դեպարտամենտի Կալլաս քաղաքի մոտ գտնվող «Շանթլուվ դ’Էմանուել» վիլլայում, որը պատկանում էր իր ամուսնուն։ Լուի Ժակ Ռոլե Անդրիանը մահացել է 2008 թվականի ապրիլին՝ 90 տարեկանում[10]։

Մատենագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Էմանուել, Emmanuelle (1959), վեպ, (առաջին հրատարակությունը եղել է առանց հեղինակի և հրատարակչի անունները նշելու, Էմանուել Արսան կեղծանունով առաջին հրատարակությունը լույս է տեսել 1967 թվականին),
  • Էմանուել, Emmanuelle L’Anti-Vierge (Emmanuelle 2) (1960), վեպ, (առաջին հրատարակությունը եղել է առանց հեղինակի և հրատարակչի անունները նշելու, Էմանուել Արսան կեղծանունով առաջին հրատարակությունը լույս է տեսել 1968 թվականին),
  • Epître à Paul VI (1968),
  • Nouvelles de l’Erosphère (1969), պատմվածքների գիրք,
  • Էմանուել в Риме/Emmanuelle a Rome (1971), վեպ, առաջին անգամ Բի Վան Կլիֆ կեղծանվան ներքո (Bee Van Kleef),
  • L’Hypothèse d’Eros (1974),
  • Էմանուել, Les enfants d’Emmanuelle (1975), վեպ,
  • Sur Emmanuelle. Mon «Emmanuelle» (1974),
  • Լաուրա, Laure (1976), վեպ (գրվել է է սեփական իրիական կինոսցենարիի հիման վրա, որի համաձայն՝ 1975 թվականին իտալացի կինեմատոգրաֆիստները համանուն ֆիլմ են նկարահանել, բայց վեպը պարունակում է մի շարք մանրամասներ և տեսարաններ, որոնք ֆիլմում բացակայում են),
  • Նեյա, Néa (1976), վեպ,
  • Toute Emmanuelle (1978), ինքնակենսագրական-հրապարակախոսական գիրք,
  • Ванна, Vanna (1979), վեպ,
  • Sainte Louve (1983), վեպ,
  • Le Soleils d'Emmanuelle (1988), վեպ,
  • Les Débuts dans la vie (1989), վեպ,
  • Valadié (1989), մենագրություն ֆրանսիացի նկարիչ Ժան Բատիստ Վալադյեի ստեղծագործության մասին (ծնվ. 1933);
  • Chargee de mission (1991),
  • Bonheur (1993),
  • Aurélie (1994), վեպ,
  • La Siamoise nue (2003), վեպ,
  • Bonheur 2 (2008),
  • La Philosophie nue (2016), էսսեի հավաքածու (հրատարակվել է հետմահու),
  • Livre des cendres d'Emmanuelle (2017), Լուի Ժակ Ռոլե Ադրինիա բանաստեղծությունների գիրք (հրատարակվել է հետմահու), որոնք նվիրված են եղել նրա մահացած կնոջը՝ Մարայեին (բանաստեղծությունները հրատարակչին են փոխանցվել 2007 թվականին, սակայն հրապարակման համար պատրաստվել են միայն 10 տարի անց)։

Էկրանավորումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1974, Էմանուել, ռեժիսոր Ժյուստ Ժակեն
  • 1975, «Էմանուել 2», ռեժիսոր Ֆրանսիս Ջակոբետի

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Internet Movie Database — 1990.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 BD Gest' (ֆր.)
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #107715694 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  4. ↑ The New York Times
  5. ↑ Magazine-litteraire.com
  6. ↑ Francis Leroi, 70, années érotiques, éditions La Musardine, 1999
  7. ↑ Laure
  8. ↑ OpenLibrary.org. «Emmanuelle Arsan» (անգլերեն). Open Library. Վերցված է 2019 թ․ նոյեմբերի 16-ին.
  9. ↑ Ovidio G. Assonitis, Beyond the Screen. Il cinema di Ovidio G. Assonitis, «Nocturno dossier», n° 82, May 2009, pp. 46-51
  10. ↑ «Louis-Jacques Rollet-Andriane» (անգլերեն). IMDb. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 15-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էմանուել Արսան» հոդվածին։
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Էմանուել_Արսան&oldid=9799448» էջից