Էլեկտրամագնիսական պոտենցիալ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Ժամանակակից ֆիզիկայում Էլեկտրամագնիսական պոտենցիալ անվանում են այն քառավեկտոր ֆիզիկական մեծությունը, որը թույլ է տալիս ամբողջությամբ որոշել էլեկտրամագնիսական դաշտի բաշխումը տարածությունում։

  • Էլեկտրամագնիսական պոտենցիալը սովորաբար նշանակվում է` կամ , որը ենթադրում է մեծությունը ինդեքսով,որն ունի չորս բաղադրիչ կամ :
  • Ժամանակակից գրականության մեջ կարող է ունենալ նաև ուրիշ նշանակման ձևեր։

Ցանկացած որոշակի իներցիոն համակարգում էլեկտրամագնիսական պետենցիալը տրոհվում է սկալյար և եռաչափ վեկտորական պոտենցիալների,որոնք օգտագործվում են էլեկտրոդինամիկայի հիմնական սահմանումներում։

Լարվածության և էլեկտրամագնիսական պոտենցիալի միջև կապը բնորոշվում է հետևյալ բանաձևով`

, որտեղ - էլեկտրական դաշտի լարվածություն, - մագնիսական ինդուկցիա, - «նաբլա» օպերատոր, ընդ որում - սկալյար պոտենցիալի գրադիենտն է, իսկ - վեկտորական պոտենցիալի ռոտորն է։

Որոշ առավել ժամանակակից քառաչափ սահմանումից կարելի է գտնել չորս վեկտոր ունեցող էլեկտրամագնիսական պոտենցիալը` , որտեղ - էլեկտրամագնիսական դաշտի տենզորն է,որի բաղադրիչներն են` : Բերված արտահայտությունը համարվում է քառաչափ վեկտորական դաշտի համար ռոտորի սահմանման ընդհանրացված տարբերակը։ Մի իներցիալ համակարգից մյուսին անցնելու դեպքում բաղադրիչները ձևափոխվում են ըստ Լորենցի գծային ձևափոխման։