Էդուարդ Խաչիկյան (պետական գործիչ)

Էդուարդ Խաչիկյան
Ծնվել է	հոկտեմբերի 5, 1957 (66 տարեկան)
Ծննդավայր	Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն	արձակագիր և հրապարակախոս
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Հայաստան
Կրթություն	ԵՊՀ հայ բանասիրության ֆակուլտետ
Անդամակցություն	ՀԳՄ
Աշխատավայր	Գարուն, ՀՀ տրանսպորտի, կապի և տեղեկատվական տեխնոլոգիաների նախարարություն և ՀՀ Ոստիկանություն
Պարգևներ	և
	Էդուարդ Խաչիկյան Վիքիդարանում

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Էդուարդ Խաչիկյան (այլ կիրառումներ)

Էդուարդ Խաչիկյան (հոկտեմբերի 5, 1957(1957-10-05), Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ պետական և քաղաքական գործիչ, արձակագիր, հրապարակախոս, 2007 թվականից Հայաստանի գրողների միության անդամ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1957 թվականի հոկտեմբերի 5-ին, Թբիլիսիում։

Ավարտել է ԵՊՀ բանասիրական ‎ֆակուլտետը։ Աշխատակցել է «Գարուն» ամսագրին։ Մասնակցել է Արցախյան ազատամարտին։ Եղել է Տրանսպորտի և հաղորդակցության փոխնախարար (1994-1998), Ներքին գործերի նախարարության լրատվական վարչության պետի տեղակալ (1998-2002)։

Ոստիկանության Արմավիրի մարզային վարչության պետի տեղակալն է (2002)։ Ոստիկանության գնդապետ է^[1]։ Հեղինակ է 22 գրքի։ Հեղինակ է կինո‎ֆիլմերի սցենարների։

Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երկված լռություն (պատմվածքներ), Երևան, 1991, 172 էջ։
Ապրելու սահմանից անդին (պատմվածքներ), Երևան, 2000, 111 էջ։
Տրդատ Մեծ, Երևան, 2001, 253 էջ։
Դժոխքից հետո՝ դժոխքի առաջ… (պատմվածքներ), Երևան, 2003, 160 էջ։
Գոմորյան գիշեր (պատմվածքներ), Երևան, 2004, 128 էջ։
Շնագարը (վիպակներ, պատմվածքներ), Երևան, 2005, 128 էջ։
Սևը սպիտակի մեջ, Երևան, 2006, 240 էջ։
Դեղին մորմ, սև աշուն (վիպակ), Երևան, 2007, 120 էջ։
Չաու Չաու սև շունը (պատմվածքներ), Երևան, 2008, 156 էջ։
Բժիշկ Սանյանի մահը (վիպակ, պատմվածքներ), Երևան, 2009, 128 էջ։
Սարգիս զորավար, Երևան, 2010, 285 էջ։
Զուգահեռ աշխարհներ (էսսեներ, պատմվածքներ, վիպակ), Երևան, 2011, 176 էջ։
Սուրբ մասունքի առեղծվածը, Երևան, 2012, 338 էջ։
Եվ արևը մայր մտավ լուսաբացին, Երևան, 2013, 264 էջ։
Հավերժական պտույտ (պատմվածքներ, էսսեներ), Երևան, 2014, 208 էջ։
Ղեբուբան կամ արքայի գործակալը, Երևան, 2014, 374 էջ։
Սմբատ Գունդստաբլ, Երևան, ա. թ., 364 էջ։
Օ՜, Քինգ (վիպակ), Երևան, 2015, 120 էջ։
Սև հրեշտակի խոստումը, Երևան, 2016, 240 էջ։
Գրավաճառը (վիպակ, պատմվածքներ), Երևան, 2017, 200 էջ։
Երկու աշխարհների քաղաքացին (պատմվածքներ, վեպ), Երևան, 2018, 288 էջ։
Հայոց գայլը, Երևան, 2020, 168 էջ։

Պարգևներ և մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2013 թվականին արժանացել է ՀԳՄ Դերենիկ Դեմիրճյանի անվան մրցանակի։
2012 թվականին արժանացել է ՀՀ ոստիկանության նախարարության «Արամ Մանուկյան» մեդալի։
2011 թվականին «Սպիտակ գայլ» պատմվածաշարն արժանացել է «Հայը 21-րդ դարասկզբին» մրցանակաբաշխության մրցանակի։
2006 թվականին արժանացել է ՀՀ նախագահի «Մարտական ծառայության համար» մեդալի։
2000 թվականին արժանացել է ՀՀ պաշտպանության նախարարության «Մարշալ Բաղրամյան» մեդալի։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ «Էդուարդ Խաչիկյանի կենսագրությունը avproduction.am կայքում»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2021-01-12-ին։ Վերցված է 2021-01-10

[1] «Էդուարդ Խաչիկյանի կենսագրությունը avproduction.am կայքում»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2021-01-12-ին։ Վերցված է 2021-01-10

[1]