Էդուարդ Գոլդշտյուկեր
Էդուարդ Գոլդշտյուկեր | |
---|---|
![]() | |
Ծնվել է | մայիսի 30, 1913[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Պոդբիել, Tvrdošín District, Ժիլինայի շրջան[4][5] |
Մահացել է | հոկտեմբերի 23, 2000[1][2][3][…] (87 տարեկան) |
Մահվան վայր | Պրահա, Չեխիա[3][6] |
Քաղաքացիություն | ![]() ![]() ![]() ![]() |
Ազգություն | Սլովակներ |
Մայրենի լեզու | չեխերեն |
Կրթություն | Պրահայի Կարլի համալսարան |
Մասնագիտություն | գրականության պատմաբան, մանկավարժ, գրող, համալսարանի դասախոս, քաղաքական գործիչ, փիլիսոփա, germanist և ուսուցիչ |
Աշխատավայր | Օքսֆորդի համալսարան, Պրահայի Կարլի համալսարան և Սասեքսի համալսարան |
Զբաղեցրած պաշտոններ | պառլամենտի անդամ |
Կուսակցություն | Չեխոսլովակիայի կոմունիստական կուսակցություն |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Անդամություն | Սաքսոնական արվեստի ակադեմիա և Լեզվի և պոեզիայի գերմանական ակադեմիա |
![]() |
Էդուարդ Գոլդշտյուկեր (գերմ.՝ Eduard Goldstücker; մայիսի 30, 1913[1][2][3][…], Պոդբիել, Tvrdošín District, Ժիլինայի շրջան[4][5] - հոկտեմբերի 23, 2000[1][2][3][…], Պրահա, Չեխիա[3][6]), հրեական ծագումով չեխոսլովակեցի գրականագետ-գերմանագետ, հրապարակախոս և դիվանագետ։ Երկրում Ֆրանց Կաֆկայի ստեղծագործությունների առաջատար հետազոտող[8]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ուսումնասիրել է գերմաներեն և գերմանական գրականություն Պրահայի Կարլի համալսարանում, ուսումնառության ընթացքում դարձել է Չեխոսլովակիայի կոմունիստական կուսակցության անդամ։ Ուսումը ավարտել է 1935 թվականին։
1939 թվականին գերմանան շրջափակումից հետո ստիպված էր թողնել Չեպոսլովակիան հրեական ծագման պատճառով։ Աշխատել է Լոնդոնի Չեխոսլովակիական կառավարությունում։ 1948 թվականին նշանակվել է Իսրայելում չեխոսլովիական դեսպան։
1951 թվականին դարձել է քաղաքական ճնշումների զոհ, անցկացրել է 3,5 տարի ազատազրկման մեջ։ 1955 թվականին վերականգնվել և սկսել է դասախոսություններ կարդալ Կարլի համալսարանում։ Ղեկավարել է գերմաներեն լեզվի ամբիոնը։
1960-ական թվականներին դարձել է պառլամենտի պատգամավոր։ 1968 թվականին ընտրվել է չեխոսլովակ գրողների միության առաջնորդ։ Կտրուկ քննադատել է խորհրդային ներխուժումը 1968 թվականին և հարկադված արտագաղթել Անգլիա, որտեղ դասավանդել է գերմանական գրականություն և դարձել համեմատական գրականության պրոֆեսոր Սասեքսեսում[9]։ 1990 թվականին վերադարձել է հայրենիք։
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Franz Kafka aus Prager Sicht 1963 (1965)
- Franz Kafka. Nachwirkungen eines Dichters (1988)
- Prozesse. Erfahrungen eines Mitteleuropäers (1989)
- Von der Stunde der Hoffnung zur Stunde des Nichts. Gespräche mit Eduard Schreiber. Wuppertal: Arco Verlag. (2009) ISBN 978-3-938375-07-5
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.) / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Czech National Authority Database
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Databáze Vojenského historického archivu
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Evidence zájmových osob StB (EZO)
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
- ↑ https://web.archive.org/web/20160822183204/http://www.prazskyhradarchiv.cz/archivKPR/upload/rkg.pdf
- ↑ Leading Kafka scholar, Eduard Goldstucker, dies aged 87
- ↑ Professor Eduard Goldstücker
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|
- Մայիսի 30 ծնունդներ
- 1913 ծնունդներ
- Հոկտեմբերի 23 մահեր
- 2000 մահեր
- Պրահա քաղաքում մահացածներ
- Կարլի համալսարանի շրջանավարտներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- Մարքսիստներ
- Գերմանացի հրապարակախոսներ
- Գերմանացի գրականագետներ
- Գերմանացի դիվանագետներ
- Լեզվի և պոեզիայի գերմանական ակադեմիայի անդամներ
- Սլովակիայի քաղաքական գործիչներ
- Սլովակ մանկավարժներ
- Սլովակ գրողներ
- Սլովակ փիլիսոփաներ