Էդմունդ Լանդաու

Էդմունդ Լանդաու; գերմ.՝ Edmund Georg Hermann (Yehezkel) Landau
Ծնվել է	1877 փետրվարի 14; Գերմանիա
Մահացել է	փետրվարի 19, 1938 (տարիքը 61); Գերմանիա
Գերեզման	Վայսենզե հրեական գերեզմանատուն
Բնակության վայր(եր)	Բեռլին
Քաղաքացիություն	Գերմանական կայսրություն, Վեյմերական հանրապետություն, Երրորդ ռեյխ
Ազգություն	գերմանացի
Դավանանք	հուդայականություն
Մասնագիտություն	մաթեմատիկոս
Հաստատություն(ներ)	Գյոթեի համալսարան
Գործունեության ոլորտ	թվերի տեսություն, մաթեմատիկա և համապարփակ վերլուծություն
Անդամակցություն	Լեոպոլդինա, Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա, Պրուսիայի գիտությունների ակադեմիա և Գյոթինգենի Գիտությունների ակադեմիա
Ալմա մատեր	Բեռլինի համալսարան
Տիրապետում է լեզուներին	եբրայերեն, ֆրանսերեն և գերմաներեն
Գիտական ղեկավար	Լազեր ֆուկս, Ֆերդինանդ Ֆրոբենիուս
Եղել է գիտական ղեկավար	Գրետա Հերման, Վիլհելմ Դոյրաթ, Վերներ Վեբեր, Հանս Հայլբրոն, Ադոլֆ Համերսթեյն, Վերներ Վոլֆգանգ Ռոգոզինսկի, Կառլ Լյուդվիգ Զիգել, Ալեքսանդր Օստրովսկի, Փոլ Բերնեյս, Հարալդ Բոր, Դեթլեֆ Կաուեր, Լյուբոմիր Չակալով, Gustav Doetsch?, Կառլոս Գրանջոտ, Հենրիխ Գրելլ, Դանեմ Ջեքսոն, Վոյտեխ Յարնիկ, Էրիխ Կամկե, Օբրի Ջ. Կեմփներ, Բրայան Քաթներ, Յակով Լևիցկի, Վերներ Շմայդլեր, Arnold Walfisz?, Ֆրիդրիխ Վիլհելմ Վիներ, Հենրի Բլումբերգ, Բրայան Քաթներ, Հայնրիխ Շտենցել, Վերներ Զիգբերտ Բաեր, Լյուդվիգ Նեդեր, Էգոն Լինդվարթ, Jeremias Grossmann?, Պոլ Զենգենհորստ, Wilhelm Dörate?, Ֆրիդրիխ Միթելստեն Շեյդ, Յոհաննես Գ. Ա. Արնդթ, Բրունո Լյուք, Hans Thunsdorff? և Lubomir Chakalov?
Հայտնի աշակերտներ	Պաուլ Բեռնայս, Խարալդ Բոռ, Կարլ Լյուդվիգ Զիգել, Վոյտեխ Յառնիկ
Հայր	Leopold Landau?
	Edmund Landau Վիքիպահեստում

Էդմունդ Գեորգ Գերման (Եզեկիլ) Լանդաու (գերմ.՝ Edmund Georg Hermann (Yehezkel) Landau), փետրվարի 14, 1877(1877-02-14)^[4]^[8], Բեռլին, Գերմանական կայսրություն^[7] - փետրվարի 19, 1938(1938-02-19)^[7]^[4]^[8], Բեռլին, Նացիստական Գերմանիա^[7]), գերմանացի մաթեմատիկոս, ով մեծ ներդրում է ունեցել թվերի տեսության մեջ (ավելի քան 250 աշխատություն և 7 գիրք)։

Կենսագրություն

Ծնվել է բեռլինյան հրեա-բժիշկ պրոֆեսոր՝ Լեոպալդ Լանդաուի (1848-1920) ընտանիքում^[9], մայրը՝ Իոհաննա Յակոբը, սերում էր հայտնի բանկիրների տնից Յակոբ, շուրջ 16 տարի սովորել է բեռլինյան Ֆրանսիական գիմնազիայում(Collège Français), որը հաջողությամբ ավարտել է նախատեսվածից 2 տարի շուտ։ 1899 թ․ Ֆրոբենիուսի ղեկավարությամբ գրել և պաշտպանել է «Թվերի տեսություն» թեմայով թեզը, որից հետո դարձել է Բեռլինի համալսարանի դոցենտի կոչում։ Այդ տարիներին լույս է ընծայել մաթեմատիկական գլուխկոտրուկների 2 ժողովածու՝ կապված շախմատի հետ։ 1901 թ․ պաշտպանել է դոկտորական թեզը՝(habilitation thesis), Դիրիխլեի շարքերի մասին Անալիտիկ թվերի տեսություն մեջ։1905 թ․ ամուսնացել է նոբելյան մրցանակակիր Պաուլ Էրլիխի դստեր՝ Մարիաննա Էրլիխի հետ։

Գերման Մինկովսկիի մահից հետո 1909 թ․ ղեկավարել է նրա ամբիոնը ու դառնում է Գյոթեի համալսարանի մաթեմատիկայի պրոֆեսոր։ Այստեղ նա աշխատել է մինչև 1934 թ․, երբ ազգայնամոլները սկսեցին համալսարանը մաքրել «հրեա տարրերից»։ 1920֊ական թվականների վերջում գնացել է Պաղեստին և ընտրվել է Էյրուսալիմի Եվրոպական համալսարանի պրոֆեսոր, մասնակցել է Ինստիտուտ մաթեմատիկայի հիմնադրմանը, որտեղ կարդացել է եբրայերեն լեզվով առաջին դասախոսությունը^[10]։. 1934 թվականին ազգայնամոլների ճնշման տակ Լանդաուն ստիպված անցել է հանգստի։ Կյանքը շարունակել է Բեռլինում։ 1935 դասավանդել է Քեմբրիջի, 1937-1938 թ. Բրյուսելի համալսարաններում։ Վախճանվել է 1938 թվականին սրտի կաթվածից։

Գիտական գործունեությունը

Լանդաուի հիմնական հայտնագործությունները վերաբերում են Անալիտիկ թվերի տեսությանը և Կոմպլեքս անալիզին։ Նրա աշխատությունների մեծ մասը վերաբերում է մաթեմատիկային։ Նա ուսումնասիրել է պարզ թվերի բաշխվածությունը և 1909 թ․ լույս է ընծայել երկհատորանի մենագրություն այս տեսության համակարգված շարադրանքով։ Լանդաուն ելույթ է ունեցել Քեմբրիջի հինգերորդ Մաթեմատիկոսների միջազգային կոնգրեսին (որտեղ ընտրվել է նախագահ)։ Նա թվարկել է չորս կարևոր չլուծված Լանդաուի պրոբլեմը, որոնցից ոչ մեկը ոչ մեկը լուծված չէ։ Լանդաուն մեծ ներդրում է ունեցել Ռիմանի ζ֊ֆունկցիա։ 1930 թ․ հրատարակեց «Անալիզի հիմունքներ» գիրքը (Grundlagen der Analysis), որը մինչ օրս համարվում է առարկայի դասական շարադրանքը։ Ամբողջ ֆունկցիայի հատուկ կետերի մասին թեորեմը անվանել են Լանդաուի անունով։Դիրիխլեի շարքերի տեսության մեջ Լանդաուն ապացուցեց, որ կետը $s=\sigma _{0}$ համարվում է հատուկ $f(s)=\sum \limits _{n=1}^{\infty }\color {Red}{\frac {a_{n}}{n^{s}}}$ , если $\sigma _{0}$ ֆունկցիայի համար, եթե $\sigma _{0}$ ֊ն $f(s)$ ֊ի զուգամիտության աբսցիսն է համարվում։

Լանդաուի ամենահայտնի աշակերտներից են․

Նվաճումները և պարգևները

1924 թ․ Լանդաուն ընտրվել է Լոնդոնի մաթեմատիկական ընկերության պատվավոր անդամ։ Շատ եվրոպական երկրների Ակադեմիաների արտասահմանյան անդամ է, այդ թվում Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիայի արտասահմանյան թղթակից֊անդամ(1924) և արտասահմանյան պատվավոր անդամ է АН СССР (1932)։

Էդմունդ Լանդաուն և ֆերմայականները

Լանդաուին շատ են անհանգստացրել «Ֆերմայականները», որոնք փորձում էին ապացուցել Ֆերմայի Մեծ թեորեմը և ցանկանում էին ստանալ նախատեսված մեծ մրցանակը։ Որպեսզի հիմնական աշխատանքից չշեղվի, Լանդաուն պատվիրեց մի քանի հարյուր բլանկներ հետևյալ տեքստով. «Հարգելիս...: Շնորհակալ եմ Ֆերմայի Մեծ թեորեմի ձեռագիր ապացույցի համար, առաջի սխալը գտնվում է էջ ... -ում ... տողում ...»։ Նա իր ասպիրանտներին հանձնարարել է գտնել սխալը և լրացնել բաց թողնվածը։

Ծանոթագրություններ

↑ Find A Grave — 1996.
↑ Segal S. L. https://books.google.fr/books?id=GC7aBAAAQBAJ&pg=PAPR454 — Princeton University Press, 2014. — ISBN 0-691-00451-X
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ CONOR.Sl
↑ ^6,00 ^6,01 ^6,02 ^6,03 ^6,04 ^6,05 ^6,06 ^6,07 ^6,08 ^6,09 ^6,10 ^6,11 ^6,12 ^6,13 ^6,14 ^6,15 ^6,16 ^6,17 ^6,18 ^6,19 ^6,20 ^6,21 ^6,22 ^6,23 ^6,24 ^6,25 ^6,26 ^6,27 ^6,28 ^6,29 ^6,30 ^6,31 ^6,32 ^6,33 ^6,34 Mathematics Genealogy Project — 1997.
↑ ^7,0 ^7,1 ^7,2 ^7,3 ^7,4 ^7,5 Ландау Эдмунд Георг Герман // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
↑ ^8,0 ^8,1 ^8,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
↑ Евгений Беркович. «Символы Ландау Արխիվացված 2009-01-25 Wayback Machine» (журнальный вариант).
↑ Дербишир, Джон. Простая одержимость. Бернхард Риман и величайшая нерешенная проблема в математике. — Астрель, 2010. — С. 282-285. — 464 с. — ISBN 978-5-271-25422-2

Նայեք նաև

Հրատարակումներ

Գրքեր ռուսերեն լեզվով

Ландау Э. Основы анализа. — М.: ИЛ, 1947.
Ландау Э. Введение в дифференциальное и интегральное исчисление. — 2-е изд. — М.: КомКнига, 2005. — ISBN 5-484-00092-0

Գրքեր անգլերեն լեզվով

Handbuch der Lehre von der Verteilung der Primzahlen. Teubner, 1909.
Vorlesungen über Zahlentheorie, 1927.
Grundlagen der Analysis. Akademische Verlagsgesellschaft, 1930.
Աշխատությունների ժամանակակից հրապարակումներ Արխիվացված 2007-12-18 Wayback Machine.

Գրականություն

Боголюбов А. Н. Математики. Механики. Биографический справочник. — Киев: Наукова думка, 1983.

Արտաքին հղումներ

Евгений Беркович «Символы Ландау: Часть I, Часть II». (полная версия статьи)
Биография, Mac Tutor Արխիվացված 2016-05-15 Wayback Machine (անգլ.).
Биография, Еврейский университет (անգլ.)
Eli Maor. Edmund Landau: The Master Rigorist (անգլ.)
Kurzbiografie an der Mathematischen Fakultät Göttingen Արխիվացված 2007-12-05 Wayback Machine (գերմ.)

[_d2f1e1f1531d593c-1] Find A Grave — 1996.

[_2b9c5264bcf3b770-2] Segal S. L. https://books.google.fr/books?id=GC7aBAAAQBAJ&pg=PAPR454 — Princeton University Press, 2014. — ISBN 0-691-00451-X

[_96fa476a17745023-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ

[_4a06e620df062029-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_4a469d426f96051e-5] CONOR.Sl

[_1a6e8b53ed00f7b1-6] 6,00 ^6,01 ^6,02 ^6,03 ^6,04 ^6,05 ^6,06 ^6,07 ^6,08 ^6,09 ^6,10 ^6,11 ^6,12 ^6,13 ^6,14 ^6,15 ^6,16 ^6,17 ^6,18 ^6,19 ^6,20 ^6,21 ^6,22 ^6,23 ^6,24 ^6,25 ^6,26 ^6,27 ^6,28 ^6,29 ^6,30 ^6,31 ^6,32 ^6,33 ^6,34 Mathematics Genealogy Project — 1997.

[_e42147724ec35f9b-7] 7,0 ^7,1 ^7,2 ^7,3 ^7,4 ^7,5 Ландау Эдмунд Георг Герман // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.

[_51ab5c3e5c099fce-8] 8,0 ^8,1 ^8,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)

[9] Евгений Беркович. «Символы Ландау Արխիվացված 2009-01-25 Wayback Machine» (журнальный вариант).

[10] Дербишир, Джон. Простая одержимость. Бернхард Риман и величайшая нерешенная проблема в математике. — Астрель, 2010. — С. 282-285. — 464 с. — ISBN 978-5-271-25422-2

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[8]

[7]

[9]

[10]