Էդմոնդ Լոկարդ
Էդմոնդ Լոկարդ ֆր.՝ Edmond Locard | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | դեկտեմբերի 13, 1877[1][2][3] Սեն-Շամոն |
| Մահացել է | մայիսի 4, 1966[1][2][3] (88 տարեկան) Caluire-et-Cuire |
| Բնակության վայր(եր) | Լիոն |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Ֆրանսիա |
| Մասնագիտություն | քրեագետ, գրող, լրագրող, երաժշտական քննադատ, դատաբժշկական փորձագետ, բժիշկ և իրավաբան |
| Հաստատություն(ներ) | Լիոնի համալսարան |
| Ալմա մատեր | Լիոնի համալսարան |
| Տիրապետում է լեզուներին | ֆրանսերեն[1] |
| Ազդվել է | Ալեքսանդր Լակասան |
| Երեխա(ներ) | Դենիզ Ստագնարա[4] |
| Հայր | Առնոլդ Լոկարդ |
 Edmond Locard Վիքիպահեստում | |
Էդմոնդ Լոկարդ (ֆր.՝ Edmond Locard դեկտեմբերի 13, 1877[1][2][3], Սեն-Շամոն - մայիսի 4, 1966[1][2][3], Caluire-et-Cuire), դատաբժշկական պիոներ, որը հայտնի դարձավ որպես «ֆրանսիացի Շերլոք Հոլմս»։ Նա ձևակերպել է դատական բժշկության հիմնական սկզբունքը. «Յուրաքանչյուր շփում հետք է թողնում»։ Սա հայտնի դարձավ որպես «Փոխանակման լոկարյան սկզբունք»։
Լոկարդը բժշկություն և իրավագիտություն է ուսումնասիրել Լիոնում՝ ի վերջո դառնալով քրեագետ և ուսուցիչ Ալեքսանդր Լակասանի օգնական։ Այս պաշտոնը նա զբաղեցնում էր մինչև 1910 թվականը, երբ սկսեց հիմնել իր լաբորատորիան՝հանցագործությունների ուսումնասիրության նպատակով։ Նա յոթհատորյակի հուշարձան Traité de Criminalistique աշխատության հեղինակն է և 1918 թվականին մշակել է 12 համապատասխան գաղափարներ մատնահետքերի նույնականացման համար։ Հետազոտությունը նա շարունակեց մինչև իր մահը՝ 1966 թվականը ։
1910 թվականին Լոկարդին հաջողվեց համոզել Լիոնի (Ֆրանսիա) ոստիկանության բաժանմունքին `իրեն երկու սենյակ տալ ձեռնահարկում և երկու օգնական` սկսելով այն, ինչը դարձավ աշխարհում ոստիկանության առաջին լաբորատորիան։
Երիտասարդ Ժորժ Սիմենոնը, ով հետագայում դարձավ հայտնի դետեկտիվ գրող, մասնակցեց Լոկարդի որոշ դասախոսությունների 1919 կամ 1920 թվականներին։
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Вэл Макдермид Анатомия преступления: Что могут рассказать насекомые, отпечатки пальцев и ДНК. = Val Mcdermid: “Forensics: The Anatomy of Crime”. — М.: Альпина Нон-фикшн, 2016. — 344 p. — ISBN 978-5-91671-591-0
