Jump to content

Զվիկա Պիկ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Զվիկա Պիկ
Ի ծնե անունլեհ.՝ Henryk Pick
Ծնվել էհոկտեմբերի 3, 1949(1949-10-03)[1]
Վրոցլավ, Լեհաստան
Երկիր Իսրայել
Մահացել էօգոստոսի 14, 2022(2022-08-14) (72 տարեկան)
Ռամաթ ՀաՇարոն, Իսրայել
ԳերեզմանՌամաթ ՀաՇարոն
Ժանրերփոփ
Մասնագիտությունկոմպոզիտոր, երգիչ և դերասան
Գործիքներդաշնամուր և վոկալ
ԱմուսինMirit Shem-Ur?
Պարգևներ
Կայքsvikapick.co.il
 Svika Pick Վիքիպահեստում

Զվիկա (Հենրիկ) Պիկ(եբրայերեն՝ צביקה פיק‎, [2][3][4]հոկտեմբերի 3, 1949(1949-10-03)[1], Վրոցլավ, Լեհաստան - օգոստոսի 14, 2022(2022-08-14), Ռամաթ ՀաՇարոն, Իսրայել), իսրայելցի փոփ և ռոք երգիչ, կոմպոզիտոր և բանաստեղծ: Հեղինակ է մի շարք իսրայելական հիթերի, այդ թվում՝ «Diva» երգի, որը 1998 թվականին հաղթել է «Եվրատեսիլ» երգի մրցույթում։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հենրիկ Պիկը ծնվել է Վրոցլավում (Լեհաստան), Բորիս Պիկի և Պաուլինա Պիկի որդին է (1930-2010)[5][6][7]։ 1956 թվականին նրա ընտանիքը ներգաղթել է Իսրայել և բնակություն հաստատել Ռամաթ Գանում։ Նա հաճախել է երաժշտական ​​դպրոց, սովորել է դասական երաժշտություն, սակայն տարվել է դեպի փոփ և ռոք: 60-ականների մեծ մասում նա նվագել է «ռիթմ խմբերում»՝ առաջին իսրայելական ռոք խմբերը, սկսած Ha-Khedim (Echoes) խմբից, որտեղ նա կիթառ է նվագել 15 տարեկանից[2]։ Այն խմբերից, որոնցում Պիկը ելույթ է ունեցել դրանից հետո, «Թելսթար»-ը, «Հաշմենիմ վե-հա-ռազիմ»-ը և «Շոկոլադ»-ը: Որպես երաժշտական ​​կրթություն ստացած անձնավորություն՝ նա սովորաբար սինթեզատոր էր նվագում այս խմբերում և երգերի գործիքավորող էր[8]։ Ո՛չ «Թելսթար»-ում, ո՛չ «Հաշմենիմ վե-հա-ռազիմ»-ում նրան չէին վստահում վոկալային մասերը, միայն «Շոկոլադ»-ում նա սկսեց երգել մյուսների հետ միասին[2]։

1970 թվականին Պիկին հրավիրել են խաղալու Կլոդի դերը իսրայելական «Մազեր» մյուզիքլում[9]։ 1971 թվականին թողարկվեց Պիկի առաջին սոլո սկավառակը՝ Էհուդ Մանորի և Ջոնաթան Գեֆենի խոսքերի վրա հիմնված երգերով և նրա սեփական երաժշտությամբ, նրան ուղեկցում էր հանրահայտ «Չերչիլիմ» ռիթմային խումբը։ Հաջորդ տարվա սկզբին թողարկվել է նրա առաջին սոլո ալբոմը՝ «Զոյի հա-դերեխ շելի» (ռուս.՝ «Это мой путь»)։ Պիկի երաժշտությունն այս ալբոմում արդեն ցուցադրել է նրա հետագա աշխատանքին բնորոշ հատկանիշներ՝ համադրելով թեթև փոփ հիմքը ռոքի տարրերի հետո։ Ալբոմը ներառում էր նաև լիրիկական երգեր, օրինակ՝ դուետ Իլանա Ռովինայի հետ։ Ռովինայի հետ համագործակցությունը շարունակվել է այս ալբոմից հետո։ Նա ձայնագրել է Պիկի մի շարք երգեր, իսկ ավելի ուշ նրան միացան իսրայելական փոփ աստղեր, այդ թվում՝ Չավա Ալբերշտեյնը և Էդնա Լևը[2]։

CBS Records-ի հետ իր առաջին ալբոմը թողարկելուց հետո Պիկն հաջորդ մի քանի տարիները անցկացրեց՝ ստեղծելով իր համար այլընտրանքային արտիստի կերպար՝ հակադրվելով իսրայելական փոփ երաժշտության ավանդույթներին: Նրա հաջորդ ալբոմները թողարկվեցին Kolifon ընկերության կողմից, որը մասնագիտացած էր միզրահի երաժշտության մեջ, ոչ թե ռոքի[2]։ Միայն 1978 թվականին նրա «Երաժշտություն» ալբոմը կրկին թողարկվեց CBS Records-ից[10]։

Արտաքին ձայնաֆայլեր
Երգում է Ցվիկա Պիկը
(երգերը Youtube-ի պաշտոնական ալիքում)
Ձայնաֆայլեր
Мери-Лу
Элеф нешикот (Тысяча поцелуев)
Зои ха-дерех шели (Это мой путь)
Шма Исраэль (Слушай, Израиль)
Տեսաֆայլեր
Неэсаф тишрей (Закончился месяц тишрей)
Ахава ба-соф ха-каиц (Любовь на исходе лета)
Զվիկա Պիկը համերգի ժամանակ, 2005 թ

1970-ականներին Պիկը, ով հարցազրույցներում իրեն անվանում էր «իսրայելցի Դեյվիդ Բոուին» (ալբոմներից մեկի արծաթագույն երանգով նրա լուսանկարը կրկնօրինակում է Բոուիի Ալադին Սանեի շապիկը), բեմում հայտնվել էր փայլուն, ծիածանի կոստյումներով,շատ դիմահարդարմամբ իր դեմքին: Նրա աշխատանքը գլեմ ռոքի իսրայելական տարբերակն էր, նա շատ ժամանակ էր նվիրում PR-ին, իսկ ալբոմների շապիկներին նրան պարբերաբար պատկերում էին կիսամերկ կանանցով շրջապատված՝ իրեն որպես սեքս խորհրդանիշ ներկայացնելով[10]։ 1973 թվականին Պիկի «Հիմա ես գիտեմ» երգը, որը կատարել են Իլանիտը և Շլոմո Արցին, հայտնվել է «Գալեի Ձահալ» ռադիոկայանի հիթ շքերթում և նրան բերել է «տարվա կոմպոզիտոր» կոչումը: Հաջորդ տարի նա ելույթ է ունեցել ԱՄՆ-ում՝ «Հասիդական» երաժշտության փառատոնում՝ Նյու Յորքի «The Good Rats» խմբի հետ և առաջարկ է ստացել երեք տարով պայմանագիր կնքել նրանց հետ, սակայն նախընտրեց վերադառնալ Իսրայել։ 1976 թվականին նա խաղացել է «Կեսգիշերային արտիստը» ֆիլմում և ձայնագրել այս ֆիլմի սաունդթրեքը[2]։

Թեև Պիկը մինչ այժմ ուներ ավելի շատ դեռահաս երկրպագուներ, քան ցանկացած այլ տեղացի երաժիշտ, և նրա ձայնասկավառակները վաճառվում էին տասնյակ հազարավոր օրինակներով, նա, ի տարբերություն իր ժամանակակիցների և գործընկերների, չէր համարվում իսրայելցի լուրջ երաժիշտ[8]։ Քննադատներին զայրացրել էր նրա գռեհիկ հագնվելու ձևը, կատարողական շռայլությունը և «քթի մեջ» երգելը։ Միայն 1979 թվականին դասական բանաստեղծներ Նաթան Ջոնաթանի և Ալեքսանդր Պենի բանաստեղծությունների վրա հիմնված «Երաժշտություն» ալբոմի բալլադները վերջապես դրական արձագանքներ ստացան[10]։ Ալբոմն ինքնին գրավել է լայն հանրության ուշադրությունը՝ երկու ամսում վաճառվել է 40 հազար օրինակ[2]։

1980-ականների սկզբին Պիկի արվեստում ճգնաժամ է սկսվել։ Նրա ոճը թեթև փոփ երաժշտությունից սկսեց տեղափոխվել ավելի լուրջ ռոք։ Դա արտահայտվել է 1982 թվականի «Ախշավ» ալբոմում (ռուս.՝ «Сейчас»)։ Սկավառակի ստեղծագործությունները սովորականից ավելի զգույշ են մշակվել, բացի այդ, ինքը՝ Պիկը, թույլ է տվել իրեն ուղեկցող երաժիշտներին փայլել։ MOOMA կայքը այս սկավառակն անվանում է լավագույնը Զվիկա Պիկի կատարողական կարիերայում, բայց միևնույն ժամանակ այն կոմերցիոն ձախողում է ստացվել։ Այս տարիների ընթացքում Պիկի՝ որպես կատարողի ժողովրդականությունը սկսեց նվազել, թեև այլ երաժիշտների կատարմամբ նրա երգերը դեռ պահանջված էին։ Պիկի այս տարիների ընթացքում մեծ ճանաչում ձեռք բերած երգերից են «Շիր Հա-Ֆրեհա»-ն (ռուս.՝ «Песня доступной девчонки», 1978, Օֆրա Հազայի կատարմամբ)[10]և «Հազար համբույր» (1986թ., Յորամ Գաոնի կատարմամբ), իսկ 1990-ականներին՝ «Դիվա», որը հաղթել է 1998 թվականին «Եվրատեսիլ» երգի մրցույթում՝ Dana International-ի կատարմամբ[2]։

2000-ականներին Պիկը շարունակել է ելույթ ունենալ և որպես երգիչ, և որպես երգահան այլ արտիստների համար։ 2002 թվականին Սարիտ Հադադի կատարմամբ նրա «Let's Light a Candle Together» երգը Եվրատեսիլում գրավել է 12-րդ տեղը։ Միևնույն ժամանակ, Habima Theatre-ը բեմադրել է «Մերի Լու» մյուզիքլը՝ ամբողջությամբ հիմնված Զվիկի Պիկի հիթերի վրա՝ ընդօրինակելով անգլիական «Մամմա Միա» մյուզիքլը՝ հիմնված ABBA խմբի կողմից: 2003 թվականին նրա «Hasta la vista» երգը կատարել է «Եվրատեսիլում» Ուկրաինայի ներկայացուցիչ Ալեքսանդր Պոնոմարյովը[11]։ 2005 թվականին նրա «Heart» հիթը, որը ներառված էր երգչուհի Մայա Բուսկիլայի դեբյուտային ալբոմում, օգնեց նրան երեք շաբաթվա ընթացքում ոսկին վաճառել։ Պիկը նաև երգեր է գրել իր դուստրերի՝ Շարոնայի և Դանիելայի համար, ովքեր ստեղծել են «Աչայոտ Պիկ» դուետը (ռուս.՝ «Сёстры Пик»)[2]։ 2018 թվականին Դանիելա Պիկն ամուսնացել է ամերիկացի ռեժիսոր Քվենտին Տարանտինոյի հետ[12]։ Շարոնան ամուսնացել է միլիարդատիրոջ որդու՝ Դանիել Ֆեդերմանի հետ[13]։

2005 թվականին ավարտվել են Զվիկա Պիկին նվիրված կենսագրական վավերագրական ֆիլմաշարի նկարահանումները։ Սերիալը թողարկվել է «Մաեստրո» անունով «Բիպ!» վճարովի կաբելային ալիքով[2]։ 2009 թվականին իսրայելական էկրաններին թողարկվել է «Միշտ մեկ երազանք» չորս դրվագից բաղկացած մյուզիքլը՝ հիմնված Պիկի երգերի վրա[14]։ 2011-ին Զվիկա Պիկն արժանացել է Իսրայելի կոմպոզիտորների, հեղինակների և երաժշտական ​​հրատարակիչների ասոցիացիայի (AKUM) մրցանակին, որը երկրում ամենահեղինակավորներից է ոչ ակադեմիական երաժշտության ոլորտում՝ իր ողջ կարիերայի ընթացքում ունեցած ձեռքբերումների համար[15]։

Մահացել է 2022 թվականի օգոստոսին Ռամաթ հա Շարոնում, իր տանը՝ իրենից հետո թողնելով երկու դուստր և մեկ որդի[4]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 http://mooma.mako.co.il/artist.asp?ArtistID=1544
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 «Цвика Пик». MOOMA (եբրայերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-03-ին.
  3. Զվիկա Պիկ (անգլ.) Internet Movie Database կայքում
  4. 4,0 4,1 Ран Бокер (2022-08-14). «Цвика Пик скончался в возрасте 72 лет». Ynet (եբրայերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2022-08-14-ին. Վերցված է 2022-08-14-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  5. Geneanet.org
  6. «צביקה פיק, מגדולי זמרי ומלחיני הפופ בישראל, הלך לעולמו בגיל 72». Արխիվացված է օրիգինալից 2022-08-14-ին. Վերցված է 2022-08-14-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  7. «ברגעים הכי יפים של החיים: הזמר והיוצר צביקה פיק נפטר בגיל 72». Արխիվացված է օրիգինալից 2022-08-14-ին. Վերցված է 2022-08-14-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  8. 8,0 8,1 Regev & Seroussi, 2004, էջ 142
  9. Regev & Seroussi, 2004, էջեր 142—143
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 Regev & Seroussi, 2004, էջ 143
  11. Татьяна Полищук. (2003-05-21). ««Евровидение» — готовность № 1». День. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-07-24-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  12. Scott Roxborough. (2018-11-28). «Quentin Tarantino to Marry Israeli Singer Daniella Pick». MSN. Արխիվացված է օրիգինալից 2018-11-28-ին. Վերցված է 2018-11-29-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  13. «Grapevine: A date to remember». Արխիվացված է օրիգինալից 2022-08-14-ին. Վերցված է 2022-08-14-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  14. ««Всегда одна мечта»: лучшие песни Цвики Пика и история любви в новом мини-сериале». NEWSru.co.il. 2009-10-18. Արխիվացված է օրիգինալից 2010-03-08-ին. Վերցված է 2012-05-01-ին.
  15. «АКУМ выбрал фаворитов». Тарбут.ru. 2011-03-01. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-07-16-ին. Վերցված է 2012-05-01-ին.

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
на сайте «Стерео ве-моно»(եբրայերեն)