Զինվորը և թագուհին
 ռուս.՝ Солдат и царица | |
|---|---|
 | |
| Երկիր | .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Թվական | 1968 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Վիկտոր Տիտով |
| Դերակատարներ | Օլեգ Դալ, Եկատերինա Վասիլևա և Իգոր Յասուլովիչ |
| Օպերատոր | Իգոր Գելեյն |
| Կինոընկերություն | Մոսֆիլմ |
| Տևողություն | 19 րոպե |
«Զինվորը և թագուհին» (ռուս.՝ «Солдат и царица»), կարճամետրաժ ֆիլմ՝ նկարահանված Անդրեյ Պլատոնովի համանուն հեքիաթի հիման վրա[1]։
Սյուժեն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Քմահաճ թագուհին, ժպտալու համար զայրանալով զինվորի վրա, հրամայում է նրան գավազանի 20 հարված տալ և այդպես ծեծել մի ամբողջ տարի։
Պալատական հիմարը, կռանալով զինվորի վրա, պատմում է, որ կոշկական Իվան Կրիվոյին արդեն 10 տարի փայտերով ծեծում են և չեն կարողանով ոչ մի կերպ ընկճել։ Զինվորը, հույս ունենալով իմանալ գաղտնիքը, գնում է կոշկակարի մոտ։ Բայց պարզվում է, որ չկա ոչ մի գաղտնիք։ Կոշկակար խորհուրդ է տալիս պարզապես դիմանալ։ Եվ այստեղ փրկությունը գալիս է այնտեղից, որտեղից չէին սպասում։ Կոշկակարի կինը զարմանալիորեն նման է թագուհուն։ Զինվորի գլխում փայլուն ծրագիր է ծնվում․ գիշերը նա տեղերով փոխում է երկու կանանց։
Առավոտյան թագուհին արթնանում է կոշկակարի անկողնում և ծեծվում այն բանի համար, որ նրան ջուր չի բերել։ Իսկ այդ ժամանակ կոշկակարի կինը ոչ մի կերպ չի կարողանում հավատալ, որ ինքը դարձել է թագուհի։ Իսկ հնարամիտ զինվորն օգտվում է ստեղծված իրավիճակից և թողնում իր գործը։
Ստեղծման պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ռեժիսոր Վիկտոր Տիտովի դիպլոմային աշխատանքն է։
Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Օլեգ Դալ – զինվոր
- Եկատերինա Վասիլևա – թագուհի / կոշկակար կինը
- Իգոր Յասուլովիչ – կոշկակար Իվան
- Վալերի Նոսիկ – հիմար
- Իգոր Կաշինցև – աստիճանավոր
- Իլյա Օլեյնիկով
Նկարահանող խումբ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Սցենարի հեղինակ՝ Ալեքսեյ Ստուձինսկի
- Բեմադրող ռեժիսոր՝ Վիկտոր Տիտով
- Բեմադրող օպերատոր՝ Իգոր Գելեյն, Ռոբերտ Ռուվինով
- Բեմադրող նկարիչ՝ Գալինա Շաբանովա
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Զինվորը և թագուհին» ֆիլմը kino-teatr.ru կայքում
|
