Զալցգիթեր (գերմ.՝ Salzgitter. (Գերմաներեն արտասանություն՝ [[Միջազգային հնչյունական այբուբեն|[zalt͡sˈɡɪtɐ]]] (լսել); Eastphalian։ Soltgitter)[2][3], քաղաք Գերմանիայում՝ Ստորին Սաքսոնիա երկրամասում[4][5], վերջինիս մայրաքաղաք Հաննովերից մոտավորապես 50 կիլոմետր դեպի հյուսիս-արևմուտք, Հարց լեռների հյուսիսային մասում։ Հաննովեր-Բրաունշվայգ-Գյոթինգեն-Վոլֆսբուրգ մետրոպոլիսային տարածաշրջանի մաս է կազմում։ Ստացել է «ազատ քաղաքի», «շրջանային քաղաքի» և «մեծ քաղաքի» կարգավիճակներ (kreisfreie Stadt, Stadtkreis), քանի որ բնակչության թվաքանակը դեռևս 1980-ական թվականներին անցել է 100 հազարի սահմանագիծը։ Անցյալում՝ XIV—XVI դարերում հռչակվել է զինագործական արտադրանքով։
Զբաղեցնում է 223,96 կմ² տարածք։ 2021 թվականի տվյալներով բնակչության թվաքանակը եղել է 103 694[6]։
Erich Keyser - Deutsches Städtebuch. Handbuch städtischer Geschichte։ Stuttgart, 1952
Christian Schneider - Stadtgründung im Dritten Reich. Wolfsburg und Salzgitter. Heinz Moos Verlag, München, 1979, ISBN=3-7879-0136-1
Wolfgang Benz - Salzgitter. Geschichte und Gegenwart einer deutschen Stadt 1942–1992, Beck Verlag, München, 1992, ISBN=3-406-35573-0
Wolfgang Bittner - Salzgitter. Eine deutsche Geschichte, Mit Fotos von Andreas Baier, Eigenverlag, Salzgitter, 1992, ISBN=3-9803325-0-0
Thomas Flammer - Katholische Kirche im Schatten der Hermann-Göring-Werke, Sammelwerk=Die Diözese Hildesheim in Vergangenheit und Gegenwart, 2000, 0341-9975, Seiten=371–378
Գերմանիա
); Eastphalian։ Soltgitter)[2][3], քաղաք Գերմանիայում՝ Ստորին Սաքսոնիա երկրամասում[4][5], վերջինիս մայրաքաղաք Հաննովերից մոտավորապես 50 կիլոմետր դեպի հյուսիս-արևմուտք, Հարց լեռների հյուսիսային մասում։ Հաննովեր-Բրաունշվայգ-Գյոթինգեն-Վոլֆսբուրգ մետրոպոլիսային տարածաշրջանի մաս է կազմում։ Ստացել է «ազատ քաղաքի», «շրջանային քաղաքի» և «մեծ քաղաքի» կարգավիճակներ (kreisfreie Stadt, Stadtkreis), քանի որ բնակչության թվաքանակը դեռևս 1980-ական թվականներին անցել է 100 հազարի սահմանագիծը։ Անցյալում՝ XIV—XVI դարերում հռչակվել է զինագործական արտադրանքով։
.svg){kind=small}
_2012-09.jpg)
(Գերմաներեն)
