Երկնքի երեխաները
 بچههای آسمان և Bacheha-Ye aseman | |
|---|---|
| Երկիր |  Իրան |
| Ժանր | դրամա[1][2], մանկական ֆիլմ և հումորային դրամա |
| Թվական | փետրվարի 1, 1997[3] և սեպտեմբերի 9, 1999[4] |
| Լեզու | պարսկերեն |
| Ռեժիսոր | Մաջիդ Մաջիդի[1][5][2] |
| Սցենարի հեղինակ | Մաջիդ Մաջիդի |
| Դերակատարներ | Reza Naji[5][2][6], Mohammad Haj-Hosseini[6], Fereshte Sarabandi[6] և Քրիստոֆեր Մալեկի[6] |
| Օպերատոր | Parviz Malekzaade |
| Մոնտաժ | Hassan Hassandoost |
| Պատմվածքի վայր | Թեհրան |
| Նկարահանման վայր | Թեհրան |
| Տևողություն | 89 րոպե |
| Պաշտոնական կայքէջ | |
Երկնքի երեխաները (պարս․՝ بچههای آسمان), իրանական ընտանեկան դրամա, նկարահանվել է 1997 թվականին, սցենարի հեղինակն ու ռեժիսորը Մաջիդ Մաջիդին է: Այն պատմում է քրոջ ու եղբոր ու կորցրած կոշիկների հետ կապված նրանց արկածների մասին: Այն ներկայացվել է 1998 թվականի Օսկար մրցանակաբաշխության` լավագույն օտարալեզու ֆիլմ անվանակարգում[7]
Բովանդակություն
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ֆիլմն սկսվում է տեսարանով, երբ Ալին վերցնում է իր փոքրիկ քրոջ` Զահրայի վարդագույն կոշիկները կոշկակարի մոտից: Նա դրանք անուշադրության է մատնում կարտոֆիլ գնելիս: Այդ ընթացքում մի անտուն մարդ, կարծելով, թե տոպրակի մեջ դրված կոշիկն ուղղակի աղբ է, վերնցում է այն: Կոշիկները փնտրելիս տղան հարվածում է բանջարեղենի ափսեներին և հետապնդվում է վաճառողի կողմից:
Ալիի ընտանիքն ապրում է թեհրանյան հարավային աղքատ թաղամասում և ֆինանսական խնդիրներ ունի, այսպիսով նա վախենում է ասել ընտանիքին կորուստի մասին: Տանտերը կռվում է Ալիի մոր հետ, քանի որ վերջինս նրան պարտք է հինգ ամսվա տան վարձը, ընտանիքը չի վճարել նաև բանջարեղեն վաճառողի գումարը: Ալին կոշիկների մասին պատմում է Զահրային և խնդրում է քրոջն այդ մասին չպատմել մայրիկին. քույրը համաձայնում է:
Այդ երեկո Ալիի հայրը հանդիմանում է նրան` իր հիվանդ մորը չօգնելու համար: Տնային աշխատանքները կատարելիս քույրն ու եղբայրը նշաններով քննարկում են իրար հատ, թե ինչ անել: Նրանք որոշում են կիսել Ալիի կոշիկները. Զահրան կհագնի դրանք և դպրոց կգնա առավոտյան, իսկ Ալին կհասնի կեսօրի դասերին: Բարձր առաջադիմության համար ուսուցիչը ոսկեգույն գրիչ է նվիրում Ալիին, որը նա տալիս է Զահրային` որպես ինչ-որ չափով փոխհատուցում նրա կորցրած կոշիկների համար: Այնուամենայնիվ, քրոջ ու եղբոր` նույն կոշիկներով դպրոց գնալու արդյունքում Ալին հաճախ ուշանում է դասերից: Առաջին անգամ տնօրենը ներում է ուշացումը, երկրորդ անգամ զգուշացնում է նրան, իսկ երրորդ անգամ պատվիրում է գնալ տուն և վերադառնալ հայրիկի հետ: Ալիի ուսուցիչը, տեսնելով երեխայի արցունքները, վստահեցնում է տնօրենին, որ Ալին դասարանի լավագույն սովորողն է և խնդրում է տղային ևս մեկ հնարավորություն տալ:
Մի օր Զահրան նկատում է իր կորցրած վարդագույն կոշիկները մեկ այլ աշակերտի` Ռոյայի, ոտքերին: Դասերից հետո Զահրան գաղտնի հետևում է Ռոյային մինչև տուն: Ավելի ուշ նա իր հետ բերում է նաև Ալիին, սակայն երեխաները տեսնելով, որ Ռոյայի հայրը` աղբաման քրքրողը, կույր է, հեռանում են: Երբ Ռոյան բարձր առաջադիմություն է ցուցաբերում, նրա հայրն իր համար նոր կապույտ կոշիկներ է գնում և դեն է նետում Զահրայի կոշիկները: Զահրան սարսափում է, երբ իմանում է այդ մասին իր նոր ընկերոջից:
Ալիի հայրը, ցանկանալով անպայման գումար աշխատել, պարտքով մի քանի այգեգործական պարագաներ է վերցնում և Ալիին առաջնորդում Հյուսիսային Թեհրանի հարուստ արվարձանները` այգեգործական աշխատանք գտնելու: Նրանք առանց որևէ հաջողության փորձում են տարբեր աշխատանքներ գտնել. Ալին հորն օգնում է բանակցելու գործում: Վերջապես նրանք հասնում են մի մեծ առանձնատան, որտեղ ապրում է մի տղա` 6-ամյա Ալիրեզան իր պապիկի հետ: Մինչև Ալին խաղում է Ալիրեզայի հետ, նրա հայրն աշխատում է: Աշխատանքն ավարտելուց հետո Ալիի հայրը զարմանում է պապիկի առատաձեռնությունից: Տունդարձի ճանապարհին ԱԼին ակնարկում է, որ լավ կլիներ` Զահրայի համար նոր կոշիկներ գնել: Հայրը նշում է, որ իրենց պայմանները սուղ են:
Ի վերջո, Ալին իմանում է դպրոցականների միջև կազմակերպվող 4 կմ-անոց վազքի մրցույթի մասին. երրորդ տեղի մրցանակը մեկ շաբաթ ճամբարային հանգիստ է և մի զույգ նոր սպորտային կոշիկ: Ալին հասկանում է, որ սա իր շանսն է Զահրայի համար նոր կոշիկ ձեռք բերելու համար: Ի հիասթափություն իրեն, նա, չափազանց մեծ ջանք գործադրելով, պատահաբար գրավում է առաջին տեղը: Ալին վերադառնում է տուն, Զահրան սպասում է նրան: Մինչև եղբայրը կբացատրեր քրոջը, թե ինչ է տեղի ունեցել մրցույթի ժամանակ, մայրիկը կանչում է աղջկան:
Ֆիլմի մեկ այլ տեսարան ցույց է տալիս, թե ինչպես է երեխաների հայրը տուն վերադառնում` նոր սպիտակ ու վարդագույն կոշիկները պայուսակի մեջ: Վերջին տեսարանում Ալին իր մերկ ոտքերը սուզում է լողավազանի մեջ:
Որոշ տարբերակներ պարունակում են դրվագ, ըստ որի Ալին հաջողության է հասնում վազորդի կարիերայում:
Դերասանական կազմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ամրի Ֆարոխ Հաշեմիան` Ալի
- Բահար Սեդդիքի` Զահրա
- Ռեզա Նաջի` հայր
- Ֆերեշտե Սարաբանդի` մայր
- Դարիուշ Մոխթարի` Ալիի ուսուցիչ
- Նաֆիզ Ջաֆար-Մոհամադի` Ռոյա
- Մոհամադ-Հասան Հոսեինիան` Ռոյայի հայր
- Մոհամադ-Հոսեին Շահիդի` Ալիրեզա
- Քազեմ Ասքարփուր` պապիկ
- Քրիստոֆեր Մալեքի` աղ վաճառաող
Արտադրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ֆիլմը նկարահանվել է Թեհրանում: Փորձ է արվել նկարահանումը գաղտնի պահել` քաղաքի առավել իրական պատկեր ստանալու համար: Նկարահանման ծախսերը կազմել են 180.000 ԱՄՆ դոլար[8]:
Թողարկում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հասույթ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Երկնքի երեխաները» ֆիլմի պրեմիերան կայացել է 1997 թվականին, Թեհրանում, Ֆաջր միջազգային կինոփառատոնի ժամանակ և արժանացել է մի շարք մրցանակների: ԱՄՆ-ում ֆիլմի պրեմիերան կայացել է 1999 թվականի հունվարի 22-ին, ամերիկյան տոմսարկղերում այն հավաքել է $933,933 հասույթ[9]: Ամբողջ աշխարհում հավաքած հասույթը կազմել է $1,628,579[8]:
Քննադատություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ֆիլմն արժանացել է դրական արձագանքների: Որոշ քննադատներ այն համեմատել են Վիտտորիո դե Սիկայի «Հեծանիվների գողերը» (1948) ֆիլմի հետ: Մի քանի բացասական արձագանքները վերաբերվում էին չափազանց պարզ սյուժետային գծին և մի քանի անպատասխան մնացած հարցերին: Ռոջեր Էբերտի անդրադարձը Chicago Sun-Times-ում ֆիլմն անվանում է «գրեթե կատարյալ մանկական ֆիլմ», որտեղ «պակասում է ցինիզմն ու սրախոսությունը, որն այնքան զվարճացնում է ամերիկացի երեխաներին, և բոցավառվում է բարեսիրտ մաքրությամբ»[10]:
1998 թվականին այն դարձել է իրանական առաջին ֆիլմը, որը ներկայացվել է Օսկար մրցանակի` Լավագույն արտասահմանյան ֆիլմ անվանակարգում` զիջելով մրցանակը իտալական «Կյանքը հիասքանչ է» ֆիլմին (ռեժիսոր` Ռոբերտո Բենինյի): Ֆիլմի ամերիկյան հասույթի մեծ մասը եկել է առաջադրումից հետո[11]: Օսկարի մրցանակաբաշխությանն առաջարվելուց հետո ֆիլմը հայտնի է դառնում աշխարհում, 1999-2001 թվականներին այն ցուցադրվում է եվրոպական, հարավաֆրիկյան, ասիական մի շարք երկրներում: Այն հաջողությամբ ցուցադրվում է մի շարք փառատոններում և արժանանում մի շարք պարգևների: Այն մրցել է Ամերիկյան կինոինստիտուտի 1997 թվականի փառատոնի գլխավոր մրցանակի համար[12]:
Ֆիլմը դիտելիս սինգապուրցի կինոռեժիսոր Ջեք Նեոն և նրա կինը հեռացել են արտասվելով` «տեսնելով երեխաների սերը միմյանց հանդեպ»[13][14]: Երկնքի երեխաները ոգեշնչել է Նեոյին բացահայտել սինգապուրցի երիտասարդների խնդիրները 2002 թվականին նկարահանած իր «Ես ապուշ չեմ» ֆիլմում[13][14]:
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 http://www.imdb.com/title/tt0118849/
- ↑ 2,0 2,1 2,2 http://www.filmaffinity.com/en/film291595.html
- ↑ https://www.imdb.com/title/tt0118849/releaseinfo?ref_=tt_dt_dt
- ↑ http://www.zelluloid.de/filme/index.php3?id=13935
- ↑ 5,0 5,1 http://stopklatka.pl/film/dzieci-niebios
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 http://www.imdb.com/title/tt0118849/fullcredits
- ↑ «The 71st Academy Awards (1999) Nominees and Winners»։ oscars.org։ Վերցված է 20 October 2015
- ↑ 8,0 8,1 «Bacheha-Ye aseman - Box Office Data, Movie News, Cast Information»։ The Numbers։ Վերցված է 2012-01-27
- ↑ «Children of Heaven (1999)»։ Box Office Mojo։ 2002-08-28։ Վերցված է 2012-01-27
- ↑ «Children Of Heaven :: rogerebert.com :: Reviews»։ Rogerebert.suntimes.com։ 1999-02-05։ Վերցված է 2012-01-27
- ↑ «Children of Heaven - 1999 Academy Awards Profile»։ Boxofficemojo.com։ 1999-01-22։ Վերցված է 2012-01-27
- ↑ «AFI Fest 1997: Film Programs»։ Afi.com։ Վերցված է 2012-04-23
- ↑ 13,0 13,1 Ho, Karl (2003-08-06), "Neo kidding", The Straits Times.
- ↑ 14,0 14,1 Ho, Karl (2002-01-31), "Jack as court jester", The Straits Times
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Երկնքի երեխաները ռեժիսորի կայքում
- «Երկնքի երեխաները»(անգլ.) ֆիլմը Internet Movie Database կայքում
- «Երկնքի երեխաները»(անգլ.) ֆիլմը Box Office Mojo կայքում
- Երկնքի երեխաները(անգլ.) ֆիլմը Rotten Tomatoes կայքում:
- Հարցազրույց Մաջիդ Մաջիդիի հետ (անգլ.)
|
