Երկաթուղային ազդանշանում
Երկաթուղային ազդանշանում, գնացքների շարժման, մանևրային աշխատանքների անվտանգությունն ապահովող հրամանների ու ցուցումների հաղորդման տեսանելի և ձայնային ազդանշանների համակարգ։ Տեսանելի ազդանշանները լինում են՝
- Մշտական (լուսազդանիշներ, սեմաֆորներ, մանևրային վահաններ և նախազգուշական սկավառակներ)
- Փոխադրովի (վահաններ, դրոշակներ, ձողալապտերներ և ճայթռուկներ)
- Ձեռքի և գնացքի (դրոշակներ, սկավառակներ, լապտերներ)
Ազդանշանային հիմնական գույներն են՝
- Կարմիր՝ շարժման արգելում
- Դեղին՝ արագության նվազում
- Կանաչ՝ շարժման թույլատրում
Կիրառվում են նաև կապույտ, լուսնա-սպիտակ, թափանցիկ-սպիտակ, կաթնասպիտակ ազդանշանային լույսեր։ Ըստ կիրառման ժամանակի, կան օրական, ցերեկային և գիշերային տեսանելի ազդանշաններ։ Ձայնային ազդանշանները տրվում են լոկոմոտիվային և ձեռքի սուլիչներով, կայարանային զանգերով և ճայթռուկներով։
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|
Սա տրանսպորտի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 597)։ 
|