Երեք մատանի (հեքիաթ)
Երեք մատանի, հնդկական ժողովրդական հեքիաթ։
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հեքիաթը պատմում է մի կախարդական մատանու մասին։ Ըստ սյուժեի` Աշոքա թագավորի ժամանակներում Հնդկաստանի մայրաքաղաք Դելիում մի ազնվական էր ապրում, ում անունը Սոբադևա էր[1]։ Սոբադևան մի մատանի ուներ, որը կախարդական էր. այն կրողը դառնում էր բոլորի կողմից սիրված մարդ։ Մի օր Սոբադևան ծանր հիվանդանում է և որոշում է մատանին տալ իր երեք որդիներից մեկին։ Նա հավասարապես սիրում էր բոլոր որդիներին և չէր կողմնորոշվում, թե որ որդուն տալ այն։ Այդ պատճառով նա կանչում է իր մոտ մի ակնագործի և խնդրում է նույն մատանուց պատրաստել ևս երկու օրինակ։ Վարպետը շատ հմտորեն պատրաստում է այդ մատանուց և տալիս Սոբադևսին։ Նա երեք մատանիները տալիս է իր երեք որդիներին։ Երբ որ հայրը մահանում է տղաները մեծ հանդիսավորությամբ կատարում են դիակիզման արարողությունը։ Դրանից մի քանի օր անց տղաները իրար պատմում են այս մատանիերի մասին. նրանք չէին կարողանում հասկանալ, թէ որն է իրական կախարդական մատանին։ Եղբայրները որոշում են գնալ Աշոքա թագավորի մոտ և նրանից խորհուրդ հարցնել։ Վերջինս վերցնում է մատանիները, նայում է, բայց չի կարողանում տարբերել։ Թագավորը եղբայներին խորհուրդ է տալիս վերցնել մատանիները և հետևել, թե նրանցից ով է ավելի սիրված ժողովրդի կողմից։
Եղբայրները շնորհակալություն են հայտնում և գնում։ Ժամանակի ընթացքուն նրանք մոռանում էն մատանիների մասին և բոլորն էլ սիրված են լինում։
Կերպարներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Աշոքա թագավոր
- Սոմադևա
- Երեք որդիներ
- Ակնագործ
Այլ կիրառություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մատանին որպես կախարդական իր հանդես է գալիս շատ տարբեր ժողովուրդների հեքիաթներում, մատանուն հաճախ են վերագրվում հրաշագործ հատկանիշներ[2][3]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Հնդկական ժողովրդական հեքիաթներ, թարգմանիչ` Ս. Միքայելյան, Երևան, 1989, էջ 118
- ↑ «Եղնիկների մատանին». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 2-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 24-ին.
- ↑ «Սողոմոն թագավորի մատանին». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 7-ին. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 20-ին.