Jump to content

Եվգենի Բերտելս

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Եվգենի Բերտելս
Евге́ний Эдуа́рдович Берте́льс
Ծնվել էդեկտեմբերի 13 (25), 1890[1], դեկտեմբերի 25, 1890(1890-12-25)[1] կամ 1890[2]
Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[3]
Մահացել էհոկտեմբերի 7, 1957(1957-10-07)[3][4][5][…] կամ 1957[2]
Մոսկվա, ԽՍՀՄ[3]
ԳերեզմանՆովոդեվիչյան գերեզմանոց
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն,  Խորհրդային Ռուսաստան և  ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունարևելագետ, իրանագետ, թուրքագետ և համալսարանի դասախոս
Հաստատություն(ներ)Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիայի արևելագիտության ինստիտուտ
Գործունեության ոլորտարևելագիտություն, Իրանագիտություն և թյուրքագիտություն
ԱնդամակցությունԽՍՀՄ գիտությունների ակադեմիա
Ալմա մատերՍանկտ Պետերբուրգի պետական համալսարան
Տիրապետում է լեզուներինռուսերեն[6]
Եղել է գիտական ղեկավարAzadă Ru̇stămova?
Պարգևներ
Լենինի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան
և Ստալինյան մրցանակ
Երեխա(ներ)Dmitry Bertels? և Q61136821?

Եվգենի Էդուարդովիչ Բերտելս (ռուս.՝ Евге́ний Эдуа́рдович Берте́льс, դեկտեմբերի 13 (25), 1890[1], դեկտեմբերի 25, 1890(1890-12-25)[1] կամ 1890[2], Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[3] - հոկտեմբերի 7, 1957(1957-10-07)[3][4][5][…] կամ 1957[2], Մոսկվա, ԽՍՀՄ[3]), խորհրդային արևելագետ, ԽՍՀՄ ԳԱ թղթակից անդամ (1939), Թուրքմենական (1951) և Ուզբեկական (1956) ԽՍՀ ԳԱ–ների պատվավոր անդամ, Իրանի (1944) և Գամասկոսի Արաբական (1955) ԳԱ թղթակից անդամ, Ուզբեկական (1944) և Տաջիկական (1946) ԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1914 թվականին ավարտել է Պետերբուրգի համալսարանի իրավաբանական, 1920 թվականին՝ արևելյան լեզուների ֆակուլտետները։ Աշխատանքի է անցել ԽՍՀՄ ԳԱ Ասիական թանգարանում, որտեղ և գործել է մինչև կյանքի վերջը[7]։ Հեղինակ է շուրջ 500 աշխատությունների, որոնք նվիրված են Մերձավոր և Միջին Արևելքի, Միջին Ասիայի և Անդրկովկասի ժողովուրդների գրականությանը, լեզուներին, պատմությանը։ Նրա գրչին են պատկանում հայտնի ուսումնասիրություններ՝ նվիրված Ֆիրդուսուն, Նիզամուն, Ջամիին, Նավոիին և Արևելքի դասական այլ բանաստեղծների։ Բերտելսն իրանական տեքստաբանության սովետական դպրոցի հիմնադիրն է ու ղեկավարը։ Նրա «Նիզամի» (հրտ․ 1947) մենագրությունն արժանացել է ԽՍՀՄ պետական մրցանակի (1948)։ Բերտելսն անդրադարձել է նաև հայ ժողովրդի պատմության և մշակույթի հարցերին, Ա․ Մակեդոնացու մասին հունական վեպի հայերեն թարգմանությանը։ Բարձր է գնահատել Ս․ Նազարյանցի արևելագիտական գործունեությունը, հատկապես՝ Ֆիրդուսուն նվիրված դոկտորական նրա դիսերտացիան (1951)։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Литераторы Санкт-Петербурга. ХХ век (ռուս.) / под ред. О. В. Богданова
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Люди и судьбы. Биобиблиографический словарь востоковедов - жертв политического террора в советский период (1917-1991) (ռուս.) — СПб.: Петербургское Востоковедение, 2013. — 496 с. — (Социальная история отечественной науки о Востоке) — ISBN 978-5-85803-225-0
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 Бертельс Евгений Эдуардович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Erik Amburger database (գերմ.)
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 AlKindi (Դոմինիկյան Արևելագիտության ինստիտուտի առցանց կատալոգ)
  6. ↑ CONOR.Sl
  7. ↑ Люди и судьбы. Биобиблиографический словарь востоковедов — жертв политического террора в советский период (1917—1991) / Издание подготовили Я. В. Васильков и М. Ю. Сорокина. — СПб.: Петербургское востоковедение, 2003. — С. 66. — ISBN 5-85803-225-7
 ⛭ 
  Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 2, էջ 426)։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Եվգենի_Բերտելս&oldid=10153220» էջից