Ես մահացել եմ, բայց ունեմ ընկերներ (ֆր.՝ Je suis mort mais j'ai des amis), 2015 թվականի ֆրանկո-բելգիական կատակերգություն, ֆիլմի ռեժիսորներն են Գիյոմ և Ստեֆան Մալանդրենները։ Ֆիլմի պրեմիերան կայացել է 2015 թվականի հունիսի 11-ին Կաբուրայում կայացած ռոմանտիկ ֆիլմերի կինոփառատոնում։ Ֆիլմը առաջադրվել է 2016 թվականի Ֆրանսիական Սեզար կինոմրցանակի համար՝ «Արտասահմանյան լավագույն կինոնկար» անվանակարգում[5] և Բելգիայի «Մագրիտ» կինոմրցանակների 7 անվանակարգերում, մասնավորապես՝ «Լավագույն կինոնկար» անվանակարգում[6]։
Չորս բելգիացի ռոքեր՝ Յանը, Վիմը, Նիկոլյան և Ժիպին իրենց կյանքում առաջին անգամ հնարավորություն է ունենում իրականացնելու իրենց վաղեմի երազանքը՝ ելույթ ունենալ Լոս Անջելեսում։ Այնուամենայնիվ, խմբի թմբկահարը իրեն չափազանց ծեր է համարում, և նրա համար պետք է գտնել երիտասարդ փոխարինող։ Բայց ամեն ինչ էլ ավելի է վատանում, երբ Ժիփին մահանում է մեկնելու նախօրեին։ Զայրացած ընկերները առևանգում են հանգուցյալի աճյունասափորը՝ իրենց հետ վերցնելով Ամերիկայում շրջագայության ժամանակ։ Ճանապարհին նրանք պարզում են, որ իրենց ընկերը գեյ է եղել և հինգ տարի ապրել է իր ընկերոջ՝ Դենիի հետ։
Ֆրանսիա
Բելգիա