Եկատերինա Յոսիֆովա
Եկատերինա Յոսիֆովա | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հունիսի 4, 1941[1] |
| Ծննդավայր | Կյուստենդիլ, Բուլղարիա[1] |
| Վախճանվել է | օգոստոսի 13, 2022[2] (81 տարեկան) |
| Մասնագիտություն | լրագրող, բանաստեղծուհի, դրամատուրգ, ուսուցչուհի, գրող և խմբագիր |
| Լեզու | բուլղարերեն |
| Քաղաքացիություն |  Բուլղարիա |
| Կրթություն | Սոֆիայի համալսարան |
| Պարգևներ | |
 Ekaterina Yosifova Վիքիպահեստում | |
Եկատերինա Յոսիֆովա (բուլղար․՝ Екатерина Петрова Йосифова, հունիսի 4, 1941[1], Կյուստենդիլ, Բուլղարիա[1] - օգոստոսի 13, 2022[2][3]), բուլղարացի մանկավարժ, լրագրող և բանաստեղծ[4]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Եկատերինա Յոսիֆովան ծնվել է 1941 թվականի հունիսի 4-ին, Բուլղարիայի Կյուստենդիլ քաղաքում։ Սովորել է Սոֆիայի համալսարանի ռուսական բանասիրության ֆակուլտետում։ Յոսիֆովան Կյուստենդիլի ավագ դպրոցում աշխատել է որպես ուսուցչուհի, իսկ որոշ ժամանակ անց աշխատել է որպես թերթի խմբագիր։
1969 թվականին հրապարակում է «Kuso putuvane» (Կարճ ճամփորդություն) ստեղծագործությունը, իսկ 1972 թվականին՝ «Noshtem ide vyatur» (Քամին գալիս է գիշերով)։ Եկատերինան շուտով դառնում է Struma գրական ամսագրի գլխավոր խմբագիրը։
Նրա աշխատանքները թարգմանել են անգլերեն, և լույս տեսել մի շարք անթոլոգիաներում.
- Սևի ծովի վրայի պատուհանները (1992)
- Կավը և աստղերը (1992)
- Ալիքների բազմաթիվ ձայները (1993)
- Ժամանակակից պոեզիայի ծաղկաբանությունը[4]։
Իվան Նիկոլովի մրցանակի դափնեկիր է[5]։
Աշխատանքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 1969 – Късо пътуване (Կարճ ճանապարհորդություն)
- 1972 – Нощем иде вятър (Քամին գալիս է գիշերով)
- 1978 – Посвещение (Ձոն)
- 1983 – Къща в полето (Տունը դաշտում)
- 1987 – Имена (Անուններ)
- 1993 – Подозрения (կասկածանքներ)
- 1994 – Ненужно поведение (անիմաստ վարք)
- 1998 – Малко стихотворения (Մի քանի պոեմներ)
- 2001 – Нищо ново (100 стихотворения) (Ոչ մի նոր բան. 100 պոեմներ)
- 2004 – Нагоре надолу (Վեր ու վար)
- 2006 – Ръце (Ձեռքեր)
- 2010 – Тази змия (Այս օձը)
- 2014 – Тънка книжка
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 https://bntnews.bg/news/pochina-poetesata-ekaterina-yosifova-1204406news.html
- ↑ 2,0 2,1 2,2 https://www.slovo.bg/showbio.php3?ID=127
- ↑ «Meet a Bulgarian Poet: Ekaterina Yosifova». Accents Publishing.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Miller, Jane Eldridge (2001). Who's who in Contemporary Women's Writing. էջեր 354–55. ISBN 0415159806.
- ↑ Екатерина Йосифова е новият носител на наградата Иван Николов 2010
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Борис Роканов, Екатерина Йосифова - литературна анкета. Пловдив։ Жанет 45, 2001.
- Екатерина Йосифова в българската литература и култура. Изследвания, статии, есета. Съставител Пламен Дойнов. Библиотека „Личности“. София։ Кралица Маб, 2011. ISBN 978-954-533-111-4.
- Николай Трайков. Разговори с Екатерина Йосифова. Поредица „Очи в очи“. Книга 1. София։ Кралица Маб, 2014. ISBN 978-954-533-135-0.
- Биобиблиографски указател на сайта на Регионална библиотека „Емануил Попдимитров", Кюстендил Արխիվացված 2012-12-31 archive.today
- Հունիսի 4 ծնունդներ
- 1941 ծնունդներ
- Բուլղարիայում ծնվածներ
- Օգոստոսի 13 մահեր
- 2022 մահեր
- Սոֆիայի համալսարանի շրջանավարտներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- Գրողներ այբբենական կարգով
- Բուլղարացի գրողներ
- Բուլղարացի լրագրողներ
- Բուլղարացի մանկավարժներ
- Բուլղարացի բանաստեղծներ
- Բուլղարացի դրամատուրգներ
- Բանաստեղծներ այբբենական կարգով
- Բուլղարացի խմբագիրներ