Դևիդ Իգնեշիուս
Դևիդ Իգնեշիուս անգլ.՝ David Reynolds Ignatius | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մայիսի 26, 1950 (72 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Քեմբրիջ, Մասաչուսեթս, ԱՄՆ |
| Մասնագիտություն | սյունակագիր, գրող, լրագրող, վիպասան և international forum participant |
| Քաղաքացիություն |  ԱՄՆ |
| Կրթություն | Հարվարդի համալսարան, Թագավորական քոլեջ, Քեմբրիջ, Հարվարդի քոլեջ և St. Albans School? |
| Ուշագրավ աշխատանքներ | Body of Lies? |
| Պարգևներ | |
| Կայք | davidignatius.com |
 David Ignatius Վիքիպահեստում | |
Դևիդ Իգնեշիուս (անգլ.՝ David Ignatius, մայիսի 26, 1950, Քեմբրիջ, Մասաչուսեթս, ԱՄՆ), հայկական ծագմամբ ամերիկացի գրող և լրագրող։ «Վաշինգտոն Փոստ» օրաթերթի սյունակագիր։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Դևիդ Իգնեշիուսը ծնվել է Մասաչուսեթսում։ Դևիդի հայրը եղել է Միացյալ Նահանգների Ռազմածովային ուժերի նախարար։ Պապը՝ Հովսեփ Պիղատոսյանը և տատը Լիզա Ժամկոչյանը եղել են Արևմտյան Հայաստանի Խարբերդ նահանգից և ականատես են եղել եղեռնին։
|
Ես ամերիկահայ եմ, և իմ հարազատներից մի քանիսը զոհվել են եղեռնի ժամանակ։ - Դևիդ Իգնեշիուս, «Վաշինգտոն Փոստ»,14 հոկտեմբեր, 2007 թ.[2]
|
|
Դևիդը ավարտել է Սբ․ Ալբանայի դպրոցը և 1973 թվականին դարձել Հարվարդի համալսարանի շրջանավարտ, որտեղ էլ ստացել է «Ֆրանկ Նոքսի» կրթաթոշակ։ Այնուհետև շարունակել է ուսումը Քեմբրիջի համալսարանում և ստացել տնտեսագետի վկայական։ «Վաշինգտոն փոստում» նրա սյունակը հիմնականում վերաբերվում է համաշխարհային քաղաքական, տնտեսական և միջազգային հարաբերությունների հետ կապված հարցերին։ Աշխատելով «Washington Monthly» պարբերականում, այնուհետև՝ «Wall Street Journal»-ում, որտեղ եղել է Մերձավոր Արևելքի հարցերով թղթակից՝ նա ձեռք է բերում իր լրագրողական կարիերան։ 1986 թվականից մինչ օրս նա աշխատում է «Վաշինգտոն Փոստ» օրաթերթում և հոդվածներ է հրապարակում «The New York Times Magazine», «The Atlantic Monthly», «Foreign Affairs» և «The New Republic» պարբերականներում[3]։ 1984 թվականից եղել է միջազգային հարաբերությունների խորհրդի անդամ։ 1984-1990 թվականներին եղել է Սենտ Օլբանսսկի դպրոցի կառավարման խորհրդի անդամ։ 2000 թվականից եղել է գերմանական Մարշալի հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի անդամ։ Նա Լոնդոնի Ռազմավարական հետազոտությունների միջազգային ինստիտուտի խորհրդի անդամ է, 2006 թվականից` նրա ամերիկյան մասնաճյուղի տնօրենը։ Դևիդ Իգնեշիուս «Ստերի մարմինը» վիպակը էկրանավորվել է դերասաններ Լեոնարդո ԴիԿապրիոյի և Ռասել Քրոուի մասնակցությամբ։ Ամուսնացած է, ունի երեք դուստր։
Մասնակցությունը «Ընդդեմ ցեղասպանության հանցագործության» երկրորդ գլոբալ ֆորումին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Դևիդ Իգնեշիուսը ներկա է եղել 2016 թվականի ապրիլի 22-ին և 23-ին Երևանում տեղի ունեցած «Ընդդեմ ցեղասպանության հանցագործության» երկրորդ գլոբալ ֆորումին և ֆորումի բացման ժամանակ հանդես է եկել այս խոսքերով.
|
|
«Իմ տատը` Լիզա Ժամկոչյանը և Հովսեփ պապը ծնվել են պատմական Հայաստանի Խարբերդ քաղաքում։ Ես` որպես լրագրողական մասնագիտության ներկայացուցիչ, կարևորում եմ վկայությունները, որոնք լավագույն տարբերակն են ճշմարտությունը գտնելու համար։ Կարևորում եմ նաև վկայությունների նկարագրումն այն ձևով, որով հնարավոր է պահել կատարվածը պատմական հիշողության մեջ։ Մեկ տարի առաջ ես ոգևորվածությամբ էի նայում այն մարդկանց, ովքեր պնդում էին, որ ճշմարտությունն այն է, որ պետք է Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչվի որպես պատմական փաստ։ Եթե մենք նայենք ներկային և ապագային, պետք է փորձենք ապագան օգտագործել ոչ թե որպես զենք, այլ հասկանալ, թե ինչպես պետք է լինի հաշտեցումը։ Պետք է հասկանանք, թե ինչպես կարող ենք անել, որ մեր աշխարհի նախկին դժբախտությունները չապամոբիլիզացնեն մեզ։ Ցեղասպանությունը չպետք է կրկնվի, այն կանխելու համար նաև քաղաքական կամք է հարկավոր»։ |
|
Ուշագրավ միջադեպ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2009 թվականին Դավոսում համաշխարհային տնտեսական ֆորումին Դևիդ Իգնեշիուսը, լինելով Շիմոն Պերեսի և Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի բանավեճի մոդերատորը, ընդհատում է Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանին՝ նշելով, որ պետք է հետևել կանոնակարգին։ Էրդողանը բողոքում է, որ Շիմոն Պերեսին ավելի շատ ժամանակ էր տրվել, քան իրեն՝ խնդրում է Դևիդ Իգնեշիուսին թույլատրել իրեն մի անգամ էլ ելույթ ունենա։ Էրդողանը շարունակելով մեղադրել Պերեսին՝ նշելով.
|
|
«Ես շատ եմ ցավում, որ մարդիկ ծափահարում են ձեր խոսքերի համար։ Չէ որ Գազայում շատ մարդիկ են մահացել։ Եվ ես կարծում եմ, որ դա ճիշտ և մարդասիրական չէ» ։ |
|
Իգնեշիուսը պատասխանում է, որ, ժամանակը սուղ է և չենք կարող նորից քննարկենք,և մարդիկ պետք է ճաշեն։ Այս խոսքերից հետո Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը վեր է կենում տեղից և ասում.
|
|
«Շատ շնորհակալություն։ Շնորհակալութուն, Շատ շնորհակալություն։ Ես չեմ կարծում, որ այս ամենից հետո կվերադառնամ Դավոս» ու հեռանում դահլիճից։ |
|
Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը հեռանում է դահլիճից։
Գրքեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- The Director
- The Increment
- The Sun King
- The Bank of Fear
- Agents of Innocence
- Bloodmoney
- Body of Lies
- A Firing Offense
- Siro[6]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ http://liu.edu/George-Polk-Awards/Winners
- ↑ http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/10/12/AR2007101202147.html
- ↑ «David Ignatius, The Washington Post | ICFJ - International Center for Journalists»։ www.icfj.org։ Վերցված է 2016-06-30
- ↑ http://newsbook.am/?p=80912/chpetq+e+apaganvorpes+zenq+ogtagorcel+deyvid+ignatius&l=am
- ↑
- ↑ http://davidignatius.com/books/
| ||||||||||||||||||||
