Դենիս Պուշիլին
Դենիս Պուշիլին | |
![]() | |
Կուսակցություն՝ | Donetsk Republic? և Միասնական Ռուսաստան |
---|---|
Կրթություն՝ | Donbas National Academy of Civil Engineering and Architecture? |
Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ և wartime collaborator |
Ծննդյան օր | մայիսի 9, 1981 (41 տարեկան) |
Ծննդավայր | Մակեևկա, Դոնեցկի մարզ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Քաղաքացիություն | ![]() ![]() ![]() |
Կայք՝ | denis-pushilin.ru |
Ինքնագիր | ![]() |
Պարգևներ | |
Դենիս Վլադիմիրի Պուշիլին (մայիսի 9, 1981, Մակեևկա, Դոնեցկի մարզ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), չճանաչված Դոնեցկի Ժողովրդական Հանրապետության պետական գործիչ։ 2018 թվականի նոյեմբերի 20-ից Դոնեցկի Ժողովրդական Հանրապետության ղեկավար, ինչպես նաև գերագույն գլխավոր հրամանատար։
Դոնեցկի Ժողովրդական Հանրապետության ժողովրդական խորհրդի նախագահ (2015—2018), Մինսկի խմբի եռակողմ համաձայնագրի բանակցություններում ԴԺՀ-ի մշտական ներկայացուցիչ։ ԴԺՀ Գերագույն խորհրդի նախագահ (2014 թվականի մայիսի 15-ից հուլիսի 18-ը), Դոնեցկի ժողովրդական հանրապետության ժամանակավոր կառավարության համանախագահ (2014 թվականի ապրիլի 7-ից մայիսի 15-ը)։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է 1981 թվականի մայիսի 9-ին[1] Ուկրաինայի Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետության Դոնեցկի մարզի Մակեևկա քաղաքում[2][3]։ Մանկությունը և երիտասարդությունը անց է կացրել հայրենիքում[4]։
1998 թվականին ավարտել է Մակեևկայի № 1 ճեմարանը (մինչև 1992 թվականը սովորել է Մակեևկայի № 14 ընդհանուր կրթական դպրոցում)։ 1999–2000 թվականներին եղել է զինծառայող Ուկրաինայի ազգային գվարդիայի շարքերում[4][5]։
Սովորել է Դոնբասի քաղաքաշինության և ճարտարապետության ազգային ակադեմիայում («տնտեսություն և ձեռնարկատիրություն» բաժնում), սակայն չի ավարտել[4][5]։
2002 թվականին աշխատել է առևտրային ընկերությունում[4][5]։
2011-2013 թվականներին հանդիսացել է Սերգեյ Մավրոդիի «MMM-2011» շարժման հետևորդ, եղել է կամավոր, այնուհետև, երբ «МММ» շարժման հիմքի վրա ստեղծվեց նույնանուն կուսակցություն Պուշիլինը դարձավ դրա անդամ[5][6]։ Այս կուսակցության կողմից 2013 թվականի «Գերագույն ռադայի» ընտրություններում Պուշիլինը առաջադրվեց Կիևի մարզում և զբաղեցրեց 19-րդ տեղը ստանալով 0,08 % քվե (77 ձայն[7]):
2014 года թվականի ապրիլի 5-ին դարձավ Դոնեցկի մարզի ղեկավար Պավել Գուբարևի տեղակալը[3][5], իսկ հետագայում գլխավորեց Դոնեցկի բնակիչների ցույցը[6][8]։ Ապրիլի 7-ին հռչակվեց ԴԺՀ-ն, իսկ Պուշիլինը դարձավ պետության կառավարության համանախագահ[2]։
2014 թվականի մայիսի 15-ին դարձավ Դոնեցկի Ժողովրդական Հանրապետության ժողովրդական խորհրդի նախագահ (տվյալ պահին ըստ երկրի սահմանադրության ԴԺՀ-ի բարձրագույն պաշտոն)[9][10]։
2014 թվականի հուլիսի 18-ին Պուշիլինը անցավ թոշակի՝ Մոսկվայում գտնվելիս նա գրություն ուղարկեց խորհրդարանի փոխխոսնակ Վլադիմիր Մակովիչին, որով հայտնում էր իր կամքով զբաղեցրած պաշտոնից հրաժարվելու մասին[11]։ Հրաժարական տալուց հետո նա «Նոր Ռուսաստան Ազգային ճակատի» համակարգողն ու համանախագահն էր[12][13][14]։
2014 թվականի սեպտեմբերին հայտարարել է, որ պատրաստվում է մասնակցել նոյեմբերին կայանալիք ԴԺՀ-ի նախագահի և խորհրդարանի ընտրություններին[13][14]։ Հոկտեմբերին «Դոնեցկի Հանրապետություն» հասարակական շարժման ցուցակով գրանցվեց որպես ԴԺՀ Ազգային խորհրդի պատգամավորի թեքնածու[15]։
2014 թվականի նոյեմբերի 3-ին ԴԺՀ-ում կայացած ընդհանուր ընտրության արդյունքում Պուշիլինը ընտրվեց Դոնեցկի Ժողովրդական Հանրապետության Ազգային խորհրդի պատգամավոր[16]։ 2014 թվականի նոյեմբերի 14-ին ընտրվել է Ազգային խորհրդի նախագահի տեղակալ[16][17]։
2014 թվականի նոյեմբերի 9-ին Պուշիլինը ԴԺՀ նախագահ Ալեքսանդր Զախարչենկոյի հրամանով նշանակվեց Մինսկի խմբի եռակողմ համաձայնագրի բանակցություններում ԴԺՀ-ի մշտական ներկայացուցիչ[18][19]։
2015 թվականի սեպտեմբերի 4-ին Ազգային խորհրդի արտահերթ նիստի ընթացքում որոշվեց Պուշիլին նշանակել հանրապետության ներկայացուցչական մարմնի նախագահի ժամանակավոր պաշտոնակատար[20]։ Պուշիլինը սա բացատրեց այն հանգամանքով, որ Ազգային խորհրդի նախորդ խոսնակ Անդրեյ Պուրգինը նիստը խափանելու փորձի պատճառով ուղարկվել է թոշակի[21]։ Նաև նա հայտարարեց, որ մնում է ԴԺՀ-ի ներկայացուցիչը Մինսկյան բանակցություններում[22]։
2015 թվականի սեպտեմբերի 11-ին ընտրվել է ԴԺՀ Ազգային խորհրդի նախագահ, նրա օգտին քվեարկել էր 76 պատգամավոր[23]։
2018 թվականի սեպտեմբերի 7-ին Ազգային խորհրդի կողմից նշանակվել է Դոնեցկի Ժողովրդական Հանրապետության նախագահի ժամանակավոր պաշտոնակատար, մինչև 2018 թվականի նոյեմբերի 11-ին համաժողովրդական ընտրությունների արդյունքում կընտրվի նոր նախագահ[24]։ Հենց նույն օրը նա ցրեց Ազգային խորհուրդը բոլորին ուղարկելով թոշակի և լուրջ կադրային փոփոխություններ իրականացրեց գործադիր մարմնում։
2018 թվականի սեպտեմբերի 21-ին փաստաթղթեր ներկայացրեց 2018 թվականի նոյեմբերի 11-ին կայանալիք համընդհանուր ընտրություններին մասնակցելու համար[25]։ Ընտրություններ արդյունքում Դենիս Պուշիլինը հավաքեց 60.85% քվե[26]։
Պատժամիջոցներ, քրեական հետապնդում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2014 թվականի ապրիլի 29-ին ներառվել է ԵՄ-ում մուտքի և ակտիվների սառեցման արգելքի պատժամիջոցների ենթակա անձանց ցուցակում[27], մայիսի 12-ին ներառվել է նաև Կանադայի կողմից մտցված պատժամիջոցներ ենթակա անձանց ցանկում[28], հունիսի 20-ին նաև ԱՄՆ-ի[29], ինչպես նաև մի քանի այլ երկրների[30]։
2014 թվականի մայիսի 2-ին Ուկրաինայի դատախազության կողմից Պուշիլինի նկատմամբ հայտարարվել է հետախուզում[31], հունիսին նրա հանդեպ հետախուզում սկսեց նաև Ուկրաինայի անվտանգության ծառայությունը[32]։ Նա կասկածվում է սահմանադրական կարգը բռնի տապալելու կամ պետական իշխանությունը բռնազավթելու մեջ[1]։
Կարծիքներ և գնահատականներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
ԴԺՀ նախկին ղեկավար Ալեքսանդր Զախարչենկոյի խոսքով Պուշիլինի առաջ մեծ առաջադրանք է դրված «Նա ցանկանում է Նոր Ռուսաստան ստեղծել Դոնեցկում, Լուգանսկում և Ուկրաինայի մյուս շրջաններում[33]։
Նվաճումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Պարտականության հավատարմության համար» շքանշան (2018 թվականի մարտի 16, Ղրիմի Հանրապետություն)
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 «Особи, які переховуються від органів влади — Пушилин Денис Владимирович» (ուկրաիներեն)։ МВС України։ Վերցված է 2015-02-08
- ↑ 2,0 2,1 «Биография Дениса Пушилина» (ռուսերեն)։ РИА Новости։ Վերցված է 2014-09-27
- ↑ 3,0 3,1 «Главой президиума ДНР избран Денис Пушилин» (ռուսերեն)։ Российская газета։ 2014-05-19
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Автобиография Дениса Пушилина» (ուկրաիներեն)։ Портал «МММВолонтёр»։ 2013-11-25
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 «Пушилин Денис Владимирович» (ռուսերեն)։ facenews.ua։ 2014-05-29
- ↑ 6,0 6,1 «Новый лидер донецких сепаратистов оказался функционером МММ» (ռուսերեն)։ zn.ua։ 2014-04-06
- ↑ Результати голосування на виборчих дільницях округу. Повторні вибори народних депутатів України в одномандатних виборчих округах № 94, 132, 194, 197, 223 Archived 2014-04-07 at Archive.is «ЦВК»,
- ↑ «Лидер митингующих в Донецке заявил, что власти готовы к референдуму»։ РИА Новости։ 2014-04-10
- ↑ «Денис Пушилин избран спикером Верховного совета «Донецкой народной республики»»։ Коммерсантъ։ 2014-05-15
- ↑ «Новая жизнь. ДНР формирует власть, собирает армию и открывает границы» (ռուսերեն)։ Korrespondent.net։ 2014-05-16
- ↑ «Спикер парламента ДНР Пушилин ушел в отставку» (ռուսերեն)։ Интерфакс։ 2014-07-18
- ↑ «Пушилин: ополченцы и силовики в среду обменяются пленными «40 на 40»» (ռուսերեն)։ РИА Новости։ 2014-09-22։ Վերցված է 2014-09-27
- ↑ 13,0 13,1 «Пушилин решил участвовать в выборах в ДНР» (ռուսերեն)։ Росбалт։ 2014-09-25։ Վերցված է 2014-09-27
- ↑ 14,0 14,1 «Экс-лидер ДНР Денис Пушилин примет участие в выборах самопровозглашенной республики» (ռուսերեն)։ Новая газета։ 2014-09-25։ Վերցված է 2014-09-27
- ↑ ««Захарченко, Пушилин и я»: Пургин озвучил предвыборный список «Донецкой республики»» (ռուսերեն)։ НТВ։ 2014-10-11։ Վերցված է 2014-10-11
- ↑ 16,0 16,1 Виктория Дэ (2014-11-04)։ «Депутат ДНР Денис Пушилин назвал желание Порошенко отменить особый статус Донбасса истерикой» (ռուսերեն)։ Комсомольская правда։ Վերցված է 2014-11-05
- ↑ Надежда Ермолаева (2014-11-14)։ «Андрей Пургин избран главой Народного совета ДНР» (ռուսերեն)։ Российская газета։ Վերցված է 2014-11-14
- ↑ «Представителем ДНР на переговорах в Минске назначен Пушилин» (ռուսերեն)։ Росбалт։ 2014-11-10։ Վերցված է 2014-12-06
- ↑ «Указ Главы Донецкой Народной Республики № 8 от 9.11.2014 «О полномочном представителе Донецкой Народной Республики на переговорах Трёхстронней контактной группы в Минске»» (ռուսերեն)։ Официальный сайт Правительства и Народного Совета ДНР։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-02-07-ին։ Վերցված է 2015-02-08
- ↑ «Источник: и. о. председателя Народного совета ДНР назначен Пушилин» (ռուսերեն)։ РИА Новости։ 2015-09-04։ Վերցված է 2015-09-04
- ↑ «Пушилин объяснил отставку главы Народного совета ДНР» (ռուսերեն)։ Lenta.ru։ 2015-09-05։ Վերցված է 2015-09-05
- ↑ «Пушилин заявил, что остаётся представителем ДНР на минских переговорах» (ռուսերեն)։ РИА Новости։ 2015-09-05։ Վերցված է 2015-09-05
- ↑ «Пушилин официально стал спикером парламента ДНР» (ռուսերեն)։ Интерфакс։ 2015-09-11
- ↑ Временно исполняющим обязанности Главы ДНР назначен председатель парламента Денис Пушилин
- ↑ Денис Пушилин стал первым кандидатом на должность главы ДНР — Россия 24
- ↑ «Donbass elections helped avert chaos after DPR leader’s murder, says Russian diplomat»։ TASS։ նոյեմբերի 15, 2018։ Վերցված է նոյեմբերի 17, 2018
- ↑ Артем Филипенок, Александра Федотова (2014-04-29)։ «ЕС обнародовал новый санкционный список против России» (ռուսերեն)։ РБК։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-05-01-ին։ Վերցված է 2015-02-08
- ↑ Даниил Студнев (2014-06-21)։ «Канада ввела санкции против 11 российских и украинских официальных лиц» (ռուսերեն)։ ТАСС։ Վերցված է 2015-02-08
- ↑ «США включили Болотова и Пушилина в санкционный список» (ռուսերեն)։ Lenta.ru։ 2014-06-20։ Վերցված է 2015-02-08
- ↑ «Consolidated list of Ukraine-related sanctions and restrictive measures: individuals, entities and sectoral sanctions» (անգլերեն)։ riskadvisory.net։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-04-28-ին
- ↑ «МВД обнародовало информацию о розыске Пушилина» (ռուսերեն)։ Украинская правда։ 2014-06-18։ Վերցված է 2015-02-08
- ↑ «СБУ объявила в розыск главу Верховного совета ДНР Дениса Пушилина» (ռուսերեն)։ РИА Новости։ 2014-06-18։ Վերցված է 2015-02-08
- ↑ «Захарченко о Пушилине: Те вещи, которые говорит Денис — это будущее, мы сейчас живем настоящим» (ռուսերեն)։ RusDialog.ru։ 2014-10-19։ Վերցված է 2015-02-16
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Официальный сайт
- «Биография Дениса Пушилина» (ռուսերեն)։ РИА Новости։ Վերցված է 2014-09-27
- Наталья Башлыкова (2014-09-01)։ «Денис Пушилин: «Мы будем строить новое государство»» (ռուսերեն)։ Известия։ Վերցված է 2014-10-09
- Глава ДНР Денис Пушилин: переговорщик и политик с большим кредитом доверия (12 ноября 2018)