Դարման (անձնանուն)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Դարման (այլ կիրառումներ)
Դարման
Դարման
Տեսակարական անձնանուն
Սեռարական
Նշանակությունդեղ, ճար, հնար, միջոց
Ծագում
Ծագման լեզուհայերեն
ԳիրՀայոց գրեր
Կապված հոդվածներ«Դարման» սկսվող էջեր

Դարման, հայկական արական անուն։ Առաջացել է հայերեն դարման՝ «դեղ, ճար, հնար, միջոց» բառից, որն իրանական փոխառություն է։ Սկսել է գործածվել 15-րդ դարից[1], 16-րդ դարում՝ 1511[2], 1542[3], 1544[4], 1553[5], 1570[6], 1575[7], 1587[8],, 17-րդ դարում՝ 1605[9][10], և 1638[11] թվականներին։

Գործածություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Տարման, որդի Դշխունի, որ Ասպավերուկ գյուղում 1455 թվականին գրել տվեց մի Ավետարան[12]։
  • Դարման, որդի Նիկողոսի՝ ազգականի՝ Սելչուկ խաթունի, ով 1466 թվականին Հայրապետ քահանային գրել տվեց մի Մաշտոց[13]։
  • Դարման, հանգուցյալ որդի Ղարիպշայի, ով 1486 թվականին Արծկեի վանքում գրել տվեց մի Ավետարան[14]։
  • Դարման, որդի Վարդանի, ով 1491 թվականին Շատախում գրել տվեց մի Ավետարան[15]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Հրաչյա Աճառյան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Բ, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1944, էջ 20 — 682 էջ։
  2. Ձեռագիր Հալեպի, Ա․ 8 Թարման ձևով
  3. Manus. brit. mus. 34 բ
  4. Ձեռագիր Վասպուրական 286
  5. Ձեռագիր Վենետիկ, Ա․ 578
  6. Ձեռագիր Վասպուրական 672
  7. Ձեռագիր Վասպուրական 210
  8. Ձեռագիր Սեբաստիա=ՀԱ 1925, 260
  9. Բարխուտ․ Աղուանից երկ․ 169
  10. Սմբատեանց, Սաղիան 240
  11. Ձեռագիր Վասպուրական 895
  12. Ձեռագիր Սեբաստիա, ՀԱ1925, 132
  13. Թորոս աղբար, Ա․ 232, Բ 337
  14. Ձեռագիր Վասպուրական 501
  15. Ձեռագիր Վասպուրական 517