Դավիթ Լորթքիփանիձե

Դավիթ Լորթքիփանիձե վրաց.՝ დავით ლორთქიფანიძე
Ծնվել է	օգոստոսի 5, 1963(1963-08-05) (60 տարեկան)
Ծննդավայր	Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և  Վրաստան
Կրթություն	Թբիլիսիի պետական համալսարան (1985)
Գիտական աստիճան	աշխարհագրական գիտությունների դոկտոր (2001)
Մասնագիտություն	մարդաբան, հնագետ, նախապատմության ուսումնասիրող և հնեամարդաբան
Աշխատավայր	Թբիլիսիի պետական համալսարան, Վրաստանի ազգային թանգարան, Վրաստանի Սիմոն Ջանաշիայի թանգարան և Vakhushti Bagrationi Institute of Geography?
Ծնողներ	հայր՝ Otar Lordkipanidze?
Զբաղեցրած պաշտոններ	տնօրեն
Պարգևներ և մրցանակներ	Rolex Awards for Enterprise? և Գիվի Մարգվելաշվիլիի անվան մրցանակ
Անդամություն	Գերմանիայի հնագիտական ինստիտուտ, ԱՄՆ-ի Գիտությունների ազգային ակադեմիա, Վրաստանի Գիտությունների ազգային ակադեմիա, Եվրոպական ակադեմիա և World Academy of Art and Science?
David Lordkipanidze Վիքիպահեստում

Դմանիսի պեղումնավայրի գտածոներից. թվագրվում են մեզանից 2,6-ից 0,9 միլիոն տարի առաջվա ժամանակների

Դավիթ Լորթքիփանիձե (վրացերեն՝ დავით ლორთქიფანიძე) օգոստոսի 5, 1963(1963-08-05), Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ, վրացի մարդաբան և հնագետ, գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր, Վրաստանի գիտությունների ակադեմիայի թղթակից-անդամ, Վրաստանի ազգային թանգարանի գլխավոր տնօրեն։ Անվանի հնագետ Օթար Լորթքիփանիձեի որդին է։

Գործունեությունը

Դավիթ Լորթքիփանիձեին լայնորեն ճանաչում են որպես մարդկային կմախքի քարացած գոյացությունների հայտնաբերողի, որը դրանց նախապես տվեց Homo georgicus անվանումը, սակայն հետագայում դրանք բնորոշվեցին իբրև Homo erectus: Ղեկավարելով ներկայիս Վրաստանի տարածքում գտնվող Դմանիս քաղաքի մերձակայքում իրականացված հնագիտական պեղումները, նա հայտնաբերել է նախամարդու կմախքի քարացածություններ և հայտարարել որ իրեն հաջողվել է գտնել Homo erectus-ին նախորդած տեսակին։ Իրար ետևից հայտնաբերված չորս քարացած կմախքները ներկայացնում էին նախամարդու զարգացման մի աստիճան, որում արտահայտված է Homo habilis-ից անցումը Homo erectus-ին։ Մանրազնին հետազոտությունից հետո դրանք վերագրվել են մեզանից 1.8 միլիոն տարի առաջվա ժամանակների։

Դավիթ Լորթքիփանիձեն բազմաթիվ պարգևների է արժանացել, այդ թվում՝ Վրաստանի Պատվո շքանշանի (2000), Մոնակոյի իշխանի մրցանակի (2001), ֆրանսիական "Palmes Academiques" (2002) և Պատվո (2006) շքանշանների, Ռոլեքսի մրցանակի (2004), Գյոթեի մեդալի (2016)...

2004 թվականին նա նշանակվել է Վրաստանի ազգային թանգարանի գլխավոր տնօրեն, ընտրվել Վրաստանի գիտությունների ակադեմիայի թղթակից-անդամ, Ամերիկայի Միացյալ Նահանգների գիտությունների ազգային ակադեմիայի արտասահմանյան անդամ (2007), արվեստի ու գիտության համաշխարհային ակադեմիայի (ԱՄՆ) գիտաշխատող (2007)։

Աշխատություններ

• Gerhard Bosinski, David Lordkipanidze, Konrad Weidemann: Der altpaläolithische Fundplatz Dmanisi (Georgien, Kaukasus). In: Jahrbuch des Römisch-Germanischen Zentralmuseums. Band 42, 1995, S. 21–203.
• mit Leo Gabunia, Abesolom Vekua et al.: Earliest Pleistocene Hominid Cranial Remains from Dmanisi, Republic of Georgia: Taxonomy, Geological Setting, and Age. In: Science. Band 288, Nr. 5468, 2000, S. 1019–1025, doi:10.1126/science.288.5468.1019
• mit Abeselom Vekuae et al.: A New Skull of Early Homo from Dmanisi, Georgia. In: Science. Band 297, Nr. 5578, 2002, S. 85–89, doi:10.1126/science.1072953 und – mit Abb. – doi:10.1126/science.1072953
• mit Abeselom Vekua et al.: The earliest toothless hominin skull. In: Nature. Band 434, 2005, S. 717–718, doi:10.1038/434717b
• mit Tea Jashashvili, Abeselom Vekua et al.: Postcranial evidence from early Homo from Dmanisi, Georgia. In: Nature. Band 449, 2007, S. 305–310, doi:10.1038/nature06134
• David Lordkipanidze: Georgiens Geschichte in 33 Objekten. Mitteldeutscher Verlag, Halle (Saale) 2018, ISBN 978-3-96311-045-0.

Արտաքին հղումներ

• Georgian National Museum (GNM)
• David Lordkipanidze: Biographical sketch.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Դավիթ Լորթքիփանիձե» հոդվածին։