Դավիդ Սարնով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դավիդ Սարնով
անգլ.՝ David Sarnoff
Դիմանկար
Ծնվել էփետրվարի 27, 1891(1891-02-27)[1]
ԾննդավայրUzliany, Gmina Pereżyry, Վանահոր Գավառ, Մինսկի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էդեկտեմբերի 12, 1971(1971-12-12)[1] (80 տարեկան)
Մահվան վայրՆյու Յորք շրջան, Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ
ԳերեզմանՔենսիկո
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  ԱՄՆ
Ազգությունհրեա
Մասնագիտությունձեռնարկատեր և ճարտարագետ
ԱշխատավայրRCA Corporation? և NBC
ԱմուսինLizette Hermant?[2]
Զբաղեցրած պաշտոններընկերության նախագահ
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԵրեխաներThomas Warren Sarnoff?[2], Edward Sarnoff?[2] և Robert W. Sarnoff?[2]
 David Sarnoff Վիքիպահեստում

Դավիդ Աբրամովիչ Սարնով (անգլ.՝ David Sarnoff, փետրվարի 27, 1891(1891-02-27)[1], Uzliany, Gmina Pereżyry, Վանահոր Գավառ, Մինսկի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - դեկտեմբերի 12, 1971(1971-12-12)[1], Նյու Յորք շրջան, Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ), ամերիկյան կապի օպերատոր և գործարար, ԱՄՆ-ում ռադիոյի և հեռուստատեսության հեռարձակման հիմնադիրներից մեկը։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Մինսկի մարզի Իգումեն շրջանի (այժմ ՝ Բելառուսի Մինսկի շրջանի Պուխովիչիի շրջանի գյուղ) Ուզլյան քաղաքում Աբրամ և Լիա Սառնով հրեական ընտանիքում։ 1900 թվականին հայրիկի հետ տեղափոխվել է ԱՄՆ[7]։

Վաղ տարիքում փողոցում ամսագրեր էր վաճառում։ 15 տարեկան հասակում առաքողի աշխատանք է ստանում «Առևտրային մալուխային ընկերությունում» (Commercial Cable Company), ուսումնասիրում է Մորզեի այբուբենը և 1906 թվականին անցնում է աշխատանքի«Ամերիկայում Մարկոնի անլար հեռագիր ընկերությունում» (Marconi Wireless Telegraph Company of America) (Նյու Յորք)[7] որպես հեռագրիչ։

1912 թվականի ապրիլի 14-ին նա ստացել է ռադիոհեռագիր «Տիտանիկ» լայներ խորտակման մասին և երեք օր կապի մեջ է եղել փրկարարների հետ[8]։ Արդյունքում նա ձեռք է բերում մեծ համբավ, արագորեն առաջ էր գնում և շուտով դառնում է ինստրուկտոր, այնուհետև՝ գլխավոր ինժեների օգնական և առևտրային ընկերության տնօրեն։ Առաջինն է արտահայտել առևտրային ռադիոընդունիչ ստեղծելու գաղափարը[7]։

1919 թվականից աշխատել է կորպորացիայում էլեկտրոնային սարքավորումների RCA արտադրության համար, 1922 թվականից՝ դրա փոխնախագահ, 1930 թվականից՝ նախագահ, 1947 թվականից 1970 թվականին՝ տնօրենների խորհրդի նախագահ։ 1926 թվականին նա հիմնադրել է «Ազգային հեռարձակող ընկերությունը» (NBC)։ 1920-ական թվականների սկզբից նա ծառայել է որպես ԱՄՆ տասը նախագահների խորհրդական։ 1928 թվականին ստեղծեց փորձարարական հեռուստատեսություն[7]։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին, ծառայելով որպես գեներալ Դուայթ Էյզենհաուերրի հաղորդակցության խորհրդատու, առաջադրվել է բրիգադային գեներալ[7]։

Միացյալ Նահանգներում Դավիթ Սառնովը կազմակերպել է կանոնավոր հեռուստատեսային հեռարձակում (1939 թվականից)։ Նրա ղեկավարությամբ ստեղծվել է գունավոր հեռուստատեսային համակարգ, որը համատեղելի էր սևի և սպիտակի հետ (1949 թվական), հեռուստատեսային հեռարձակում է գրանցվել տեսամագնիտոֆոնով (1956 թվական), նկարահանվել է առաջին հեռուստատեսային գեղարվեստական տեսահոլովակ (1964)։ ԱՄՆ նախագահ Լինդոն Ջոնսոնը, որը նրան վաղուց էր ճանաչում, 1964 թվականին ասել է. «Ոչ ոք ավելի լավ չի ցույց տալիս ամերիկյան համակարգի հանճարը։ Ներգաղթյալ տղայից ազգային առաջնորդի նրա աճը՝ բացառիկ և միաժամանակ ոգեշնչող ռեկորդ է»։

Մասնակցել է տիեզերական հաղորդակցության համակարգերի ստեղծմանը, Միացյալ նահանգների համակարգչային ծրագրերին։ Էլեկտրատեխնիկայի միջազգային ինստիտուտը ստեղծեց իր անունով մրցանակ՝ էլեկտրոնիկայի ոլորտում նվաճումների համար (1959 թվական)։

Մահացել է 1971 թվականի դեկտամբերի 12-ին։ Թաղված է Վալհալեյի Քենսիկո գերեզմանատան դամբարանում, որը գտնվում է Նյու Յորք նահանգի Մաունթ-Փլեզանթվ քաղաքի սահմանին ոչ ներառյալ տարածքում (անգլ.՝ hamlet)[9]։

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Դավիթ Սառնովը Կոլումբիայի, Նյու Յորքի և այլ համալսարանների պատվավոր դոկտոր էր, բրիգադային գեներալ (1944 թվական)։
  • 1953 թվականին ստացել է IEEE հիմնաիրների շքանշան։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Анатолий Вейценфельд. Отец телерадиовещания // «Звукорежиссёр» : журнал. — 2005. — № 7. — С. 74—78. — ISSN 0236-4298.
  • Иванян Э. А. Энциклопедия российско-американских отношений. XVIII—XX века. — М.: Международные отношения, 2001. — 696 с. — ISBN 5-7133-1045-0

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Մարկ Զալցբերգ (2008 թ․ հուլիսի 18). «Հրեական քաղաքում ծնված Գեներալ Դավիթ Սառնովի երկու կյանքը». Գիտություն և կրթություն (ռուսերեն). «Մեր Տեխասը». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հունվարի 10-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունվարի 10-ին.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Դավիդ Սարնով» հոդվածին։