Դանիել Օլբրիխսկի
Դանիել Օլբրիխսկի լեհ.՝ Daniel Olbrychski | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | փետրվարի 27, 1945[1][2] (74 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Լովիչ, Լեհաստանի Ժողովրդական Հանրապետություն |
| Կրթություն | Ալեքսանդր Զելվերովիչի անվան թատերական ակադեմիա |
| Քաղաքացիություն |  Լեհաստան |
| Մասնագիտություն | դերասան և կինոդերասան |
| Ծնողներ | մայր՝ Կլեմենտինա Սոլոնովիչ Օլբրիխսկա |
| Ամուսին(ներ) | Բարբարա Զուկովա |
| Համատեղ ապրող(ներ) | Բարբարա Զուկովա |
| Երեխա(ներ) | Ռաֆալ Օլբրիխսկի |
| Պարգևներ և մրցանակներ | Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ, Արվեստների և գրականության շքանշանի կոմանդոր, «Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար» շքանշանի հրամանատարական խաչ, Մեդալ մշակույթում վաստակի համար, Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան, Լեհաստանի Վերածննդի շքանշան, Խաչ վաստակի համար և Պուշկինի մեդալ |
Դանիել Օլբրիխսկի (լեհ.՝ Daniel Olbrychski, փետրվարի 27, 1945), թատրոնի և կինոյի լեհ դերասան, գրող։ .
Բովանդակություն
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1964 թվականին, դեռևս ուսանողական տարիներին խաղացել է «Վիրավորը» կինոնկարում։ 1965 թվականին խաղացել է Անժեյ Վայդայի «Մոխիր» կինոնկարում։ Այդ կինոնկարի հաջողությունը և տաղանդավոր դերակատարումը Օլբրիխսկու դերասանական վերելքի սկիզբն էին։
«Ճանճերի որս» կինոնկարից հետո դառնում է Անջեյ Վայդայի սիրած դերասանը, և հայտնվել է նրա շատ կինոնկարներում։ Երիտասարդ Օլբրխսկին նկարահանվել է Կշիշտոֆ Զանուսիի «Ստուգարք» և «Դեր» կարճամետրաժ ֆիլմերում, իսկ հետո նրա Ընտանեկան կյանք լիամետրաժ կինոնկարում խաղացել է գլխավոր դերը։ Հետագայում նկարահանվել է լեհական և եվրոպական կինոարտադրության առաջադեմ ռեժիսորների՝ Ջոզեֆ Լոուզիի, Ֆոլկեր Շլյոնդորֆի, Մարգարետ ֆոն Տրոտտի, Կշիշտոֆ Կեսլևսկու, Մաուրո Բոլոնյինիի և Կլոդ Լելուշի մոտ։
Ճանաչում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 1999, «Ստոժարի» կինոնկարի համար «Բյուրեղապակե զանգ» կինոփառատոնի հատուկ մրցանակ
- «Դերասանական վարպետության բարձունքների նվաճման և Ստանիսլավսկու դպրոցի սկզբունքների հավատարմության» հատուկ մրցանակ՝ «Չեմ հավատում»[3].
Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Լեհաստանի վերածննդի շքանշանի կոմանդոր (մայիսի 3 1998)[4]։
- Ոսկե Վաստակի խաչ (1974)[5]։
- Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան (ԽՍՀՄ)[3]։
- Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետության հանդեպ ունեցած վաստակի շքանշանի սպա, Գերմանիա, 2003)[6]
- Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ, (Ֆրանսիա, 1986)[3][5]
- Արվեստի և գրականության շքանշանի կոմանդոր (Ֆրանսիա 1990)[7].
- Պուշկինի մեդալ (Ռուսաստան, նոյեմբերի 1 2007)՝ Ռուսերենի տարածման և միջազգային մշակութային կապերի զարգացման մեջ անձնական մեծ ներդրման համար[8]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ German National Library, Berlin State Library, Bavarian State Library et al. Record #119102862 // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016.
- ↑ filmportal.de — 2005.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Даниэль Ольбрыхский: Счастье иногда возможно — издательский дом «Новый Взгляд»
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 maja 1998 r. o nadaniu orderu — M.P. 1998 nr 25 poz. 366(լեհ.)
- ↑ 5,0 5,1 Daniel Olbrychski на сайте plejada.pl(լեհ.)
- ↑ Niemiecki Krzyż Zasługi dla Daniela Olbrychskiego(լեհ.)
- ↑ Биография на сайте kino-teatr.ru
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 1 ноября 2007 года № 1445 «О награждении медалью Пушкина»
| ||||||||||
