Դանիել Օլբրիխսկի
Դանիել Օլբրիխսկի լեհ.՝ Daniel Olbrychski | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | փետրվարի 27, 1945[1][2] (75 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Լովիչ, Լեհաստանի Ժողովրդական Հանրապետություն |
| Կրթություն | Ալեքսանդր Զելվերովիչի անվան թատերական ակադեմիա |
| Քաղաքացիություն |  Լեհաստան |
| Մասնագիտություն | դերասան և կինոդերասան |
| Ծնողներ | մայր՝ Կլեմենտինա Սոլոնովիչ Օլբրիխսկա |
| Ամուսին(ներ) | Բարբարա Զուկովա |
| Համատեղ ապրող(ներ) | Բարբարա Զուկովա |
| Երեխա(ներ) | Ռաֆալ Օլբրիխսկի |
| Պարգևներ և մրցանակներ | Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ, Արվեստների և գրականության շքանշանի կոմանդոր, «Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար» շքանշանի հրամանատարական խաչ, «Gloria Artis մշակույթում ունեցած վաստակի համար»ոսկե մեդալ, Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան, Լեհաստանի վերածննդի շքանշանի կոմանդոր, Ծառայության ոսկե խաչ, Պուշկինի մեդալ և Zbigniew Cybulski Award? |
Դանիել Օլբրիխսկի (լեհ.՝ Daniel Marcel Olbrychski, փետրվարի 27, 1945), թատրոնի և կինոյի լեհ դերասան, գրող։ .
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1964 թվականին, դեռևս ուսանողական տարիներին խաղացել է «Վիրավորը» կինոնկարում։ 1965 թվականին խաղացել է Անժեյ Վայդայի «Մոխիր» կինոնկարում։ Այդ կինոնկարի հաջողությունը և տաղանդավոր դերակատարումը Օլբրիխսկու դերասանական վերելքի սկիզբն էին։
«Ճանճերի որս» կինոնկարից հետո դառնում է Անջեյ Վայդայի սիրած դերասանը, և հայտնվել է նրա շատ կինոնկարներում։ Երիտասարդ Օլբրխսկին նկարահանվել է Կշիշտոֆ Զանուսիի «Ստուգարք» և «Դեր» կարճամետրաժ ֆիլմերում, իսկ հետո նրա Ընտանեկան կյանք լիամետրաժ կինոնկարում խաղացել է գլխավոր դերը։ Հետագայում նկարահանվել է լեհական և եվրոպական կինոարտադրության առաջադեմ ռեժիսորների՝ Ջոզեֆ Լոուզիի, Ֆոլկեր Շլյոնդորֆի, Մարգարետ ֆոն Տրոտտի, Կշիշտոֆ Կեսլևսկու, Մաուրո Բոլոնյինիի և Կլոդ Լելուշի մոտ։
Ճանաչում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 1999, «Ստոժարի» կինոնկարի համար «Բյուրեղապակե զանգ» կինոփառատոնի հատուկ մրցանակ
- «Դերասանական վարպետության բարձունքների նվաճման և Ստանիսլավսկու դպրոցի սկզբունքների հավատարմության» հատուկ մրցանակ՝ «Չեմ հավատում»[3].
Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Լեհաստանի վերածննդի շքանշանի կոմանդոր (մայիսի 3 1998)[4]։
- Ոսկե Վաստակի խաչ (1974)[5]։
- Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան (ԽՍՀՄ)[3]։
- Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետության հանդեպ ունեցած վաստակի շքանշանի սպա, Գերմանիա, 2003)[6]
- Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ, (Ֆրանսիա, 1986)[3][5]
- Արվեստի և գրականության շքանշանի կոմանդոր (Ֆրանսիա 1990)[7].
- Պուշկինի մեդալ (Ռուսաստան, նոյեմբերի 1 2007)՝ Ռուսերենի տարածման և միջազգային մշակութային կապերի զարգացման մեջ անձնական մեծ ներդրման համար[8]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ filmportal.de — 2005.
- ↑ Энциклопедия Брокгауз (գերմ.)
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Даниэль Ольбрыхский: Счастье иногда возможно — издательский дом «Новый Взгляд»
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 maja 1998 r. o nadaniu orderu — M.P. 1998 nr 25 poz. 366(լեհ.)
- ↑ 5,0 5,1 Daniel Olbrychski на сайте plejada.pl Archived 2011-10-11 at the Wayback Machine.(լեհ.)
- ↑ Niemiecki Krzyż Zasługi dla Daniela Olbrychskiego(լեհ.)
- ↑ Биография на сайте kino-teatr.ru
- ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 1 ноября 2007 года № 1445 «О награждении медалью Пушкина»»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2007-11-18-ին։ Վերցված է 2016-07-27
| ||||||||||||||||
