Գևորգ Մինասյան
Գևորգ Մինասյան | |
---|---|
![]() | |
Ծնվել է | նոյեմբերի 1, 1950 (72 տարեկան) |
Ծննդավայր | Ձորագյուղ |
Քաղաքացիություն | ![]() ![]() |
Կրթություն | Երևանի պետական համալսարան |
Մասնագիտություն | հասարակական գործիչ և հայագետ |
Անդամություն | ՅՈՒՆԵՍԿՕ |
Գևորգ Սարգսի Մինասյան (նոյեմբերի 1, 1950, Ձորագյուղ), մշակույթի գործիչ, հայագետ, գրող, Բելգիայի Անտվերպեն քաղաքի «Նուարդ» հայկական մշակութային միության հիմնադիր-նախագահ։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գևորգ Մինասյանը ծնվել է 1950 թվականի նոյեմբերի 1-ին Հայաստանի Թալինի շրջանի Ձորագյուղ գյուղում։ Ավարտել է Մաստարայի միջնակարգ դպրոցը, այնուհետև ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետի փիլիսոփայության բաժինը։
1999 թվականից բնակվում է Բելգիայում, Անտվերպենի «Նուարդ» հայկական մշակութային միության հիմնադիր-նախագահն է, Բենելյուքսի երկրներում լույս տեսնող «Լրագիր» հայատառ ամսաթերթի հիմնադիր-խմբագիրը[1]։ 2009 թվականից Բելգիայի հայկական կազմակերպությունների համադաշնության նախագահն է[2]։
Աշխատանքային գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գևորգ Մինասյանը մշտապես աշխատել է մշակույթի բնագավառում․ 1976-1996 թվականներին աշխատել է Հայաստանի մշակույթի նախարարությունում, 1996-1998 թվականներին աշխատել է Արագածոտնի մարզպետարանում՝ որպես Մշակույթի և սպորտի բաժնի պետ, այնուհետև՝ Կրթության, մշակույթի և սպորտի վարչության պետ։ Մշակույթի նախարարությունում աշխատելուն զուգընթաց դասախոսել է Երևանի պետական մանկավարժական ինստիտուտի մշակույթի ֆակուլտետում, կուսակցական ղեկավար աշխատողների, արհմիութենական համակարգի և պետական ոլորտի մշակույթի աշխատողների վերապատրաստման դասընթացներում։
1991 թվականից ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի անդամ է։ Նույն թվականից ղեկավարել է Հայ մշակույթի աշխատողների միությունը։ Նախաձեռնել և անց է կացրել մի շարք փառատոներ, այդ թվում՝ պարի միջազգային փառատոներ։
Գևորգ Մինասյանը մի շարք մասնագիտական աշխատությունների, պիեսների, 100-ի հասնող հոդվածների հեղինակ է։ Մեծ ավանդ ունի հայապահպանման, հայաճանաչման, հայրենիք-սփյուռք կապերի ամրապնդման գործում[3]։
Հրատարակած գրքեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Նախավերջին գնացքը», Երևան, 2010, 186 էջ
- «Բելգիան և հայերը», Մաս առաջին, Երևան, 2011, 111 էջ
- «Բելգիան և հայերը», Մաս երկրորդ, Երևան, 2012, 211 էջ
- «Բելգիան և հայերը»․ Երրորդ դարից մինչև մեր օրերը, Երևան, 2016, 370 էջ[4]
- «Նորից մի սպանեք գաղթականին», Երևան, 2018, 243 էջ[5]
Հրատարակման ընթացքում են երկու նոր գրքերը, որոնք նվիրված են Բելգիայում ժամանակավոր և մշտապես ապրող հայերին։ Վերահրատարակել է (իր առաջաբանով, նոր նիդեռլանդերենով) ցեղասպանության ականատեսներ Ֆայեզ Էլ Հուսեյնի[6][7]՝ 1916 թվականին գրած «Կոտորածները Հայաստանում» գիրքը (Անտվերպեն, 2015) և Լադիսլաս Կերկհովի՝ 1931 թվականին նույն վերնագրով գրված գիրքը (Անտվերպեն, 2018)։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Հայ մամուլ քարտարան › Որոնման արդյունքներ համար 'su:{Բելգիա}'»։ tert.nla.am (hy-Armn)։ Վերցված է 2020-11-16
- ↑ «Բելգիայում ստեղծվեց հայկական կազմակերպությունների ֆեդերացիա»։ Hetq.am։ Վերցված է 2020-11-16
- ↑ «Գևորգ Մինասյան. Բելգիայում բնակվում են 10-12 հազար հայեր»։ PanARMENIAN.Net։ Վերցված է 2020-11-16
- ↑ AAE։ «Լույս է տեսել Գևորգ Մինասյանի,, Բելգիան եւ հայերը,, գիրքը» (en-US)։ Վերցված է 2020-11-16
- ↑ Գեվորգ Մինասյան՝ (2018)։ Նորից մի սպանեք գաղթականին։ հոդվածներ, էսսեներ, հարցազրույցներ (հայերեն)։ HGM (չաշխատող հղում)
- ↑ «Genocide Museum | The Armenian Genocide Museum-institute»։ www.genocide-museum.am։ Վերցված է 2020-11-16
- ↑ «PanARMENIAN.Net - Mobile»։ www.panarmenian.net։ Վերցված է 2020-11-16