Գևորգ Խանաղյան

Գևորգ Խանաղյան
Ծնվել է	օգոստոսի 14, 1924
Ծննդավայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Վախճանվել է	հունվարի 13, 2003 (78 տարեկան)
Մահվան վայր	Երևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Հայաստան
Կրթություն	Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստական ուսումնարան (1942) և Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ (1954)
Մասնագիտություն	նկարիչ
Պարգևներ
Անդամակցություն	Հայաստանի նկարիչների միություն

Գևորգ Նիկոլայի Խանաղյան (օգոստոսի 14, 1924(1924-08-14), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - հունվարի 13, 2003(2003-01-13), Երևան, Հայաստան), հայ նկարիչ, գրաֆիկ։ ՀԽՍՀ վաստակավոր նկարիչ (1985): ԽՄԿԿ անդամ (1944): Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից^[1]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գևորգ Խանաղյանը ծնվել է 1924 թվականին Երևանում։ 1942 թվականին, կիսատ թողնելով ուսումը Երևանի Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի ուսումնարանում, մեկնել է բանակ, մասնակցել Երկրորդ Համաշխարհային պատերազմին (1939-1945)։

1942 թվականին զինվորական պատրաստություն ստացել է Բույնակ քաղաքի ռազմահետևակային ուսումնարանում։ 1943 թվականի օգոստոսին Գևորգի ջոկատը դուրս է եկել մարտադաշտ՝ Միուս գետի ափին։ 4-րդ Ուկրաինական ռազմաճակատի 24-րդ գունդը ընկել է հրետանային կրակի տակ։ Գևորգը ծանր վիրավորվել է, բուժվելուց հետո վերադարձել է գունդ, մարտնչել Անդրկարպատներում, Ուկրաինայում, Լեհաստանում ու Չեխոսլովակիայում՝ արժանացել է Հայրենական մեծ պատերազմի առաջին աստիճանի շքանշանի և «Մարտական ծառայությունների համար», Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար մեդալների։ 1944 թվականին Գևորգը ընդունվել է կուսակցության շարքերը (անդամության թեկնածու)։ Խանաղյանը բանակից զորացրվել է 1947 թվականի մարտին^[1]։

1954 թվականին ավարտել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտը^[2]։ Մասնակցել է հանրապետական և համամիութենական ցուցահանդեսների։ 1959 թվականից եղել է Հայաստանի նկարիչների միության անդամ։ Եղել է Հայաստանի նկարիչների միության վարչության և գեղարվեստի կոմբինատի գեղարվեստական խորհրդի անդամ։ 1970 թվականին ցուցադրվել է արտասահմանյան ցուցահանդեսներում, Դամասկոսում, Գերմանիայում, Լեհաստանում և այլ երկրներում^[3]։

Ստեղծագործել է հաստոցային գեղանկարչության և գրաֆիկայի բնագավառներում։

Նար-Դոսի «Ինչպես բժշկեցին», 1959
Ստեփան Զորյանի «Պատմվածքներ», 1961

Երփնագիր գործեր՝

«Մոնմարտր», 1967
«Հին Երևան» շարք, 1967-1997
«Սպասում», ՀԱՊ, 1978^[4]
«Օրհնված առավոտ», ՀԱՊ^[5]
«Հնագետներ», 1981
«Պատանեկություն», 1985
«Բնանկար», 1995

Անդամակցություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայաստանի նկարիչների միության վարչության և գեղարվեստի կոմբինատի գեղարվեստական խորհրդի անդամ

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայրենական մեծ պատերազմի առաջին աստիճանի շքանշան
«Մարտական ծառայությունների համար» մեդալ
Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար մեդալ

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 Մուսաները չլռեցին։ Հայաստանի մշակույթի գործիչները 1941-1945 թթ. հայրենական մեծ պատերազմում, զոհված հայ արվեստագետներ։ Գիրք I. - Եր.: Խորհրդային գրող, 1989 թ., 392 էջ:
↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.
↑ Baghdasaryan, Aram. «AV Production - Գևորգ Խանաղյան». avproduction.am. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 14-ին.
↑ Գևորգ Խանաղյանի «Սպասում» կտավը ՀԱՊ-ում
↑ «Խանաղյան Գևորգ Նիկոլայի | Օրհնված առավոտ - Շտեմարան - Հավաքածու - Հայաստանի ազգային պատկերասրահ». www.gallery.am. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 14-ին.

[books-1] 1,0 ^1,1 Մուսաները չլռեցին։ Հայաստանի մշակույթի գործիչները 1941-1945 թթ. հայրենական մեծ պատերազմում, զոհված հայ արվեստագետներ։ Գիրք I. - Եր.: Խորհրդային գրող, 1989 թ., 392 էջ:

[2] Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.

[3] Baghdasaryan, Aram. «AV Production - Գևորգ Խանաղյան». avproduction.am. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 14-ին.

[4] Գևորգ Խանաղյանի «Սպասում» կտավը ՀԱՊ-ում

[5] «Խանաղյան Գևորգ Նիկոլայի | Օրհնված առավոտ - Շտեմարան - Հավաքածու - Հայաստանի ազգային պատկերասրահ». www.gallery.am. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 14-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]