Լույս են տեսել Ալթունյանի «Հայոց նախնական պատմութիւնը ըստ Մոմզէնի» (1904), «Գերմանական նոր գրականութեան պատմութիւն» (1914), «Հայ գրի եւ տպագրութեան մեծ յոբելեանը... 1512 1912» (1912) աշխատությունները, խմբագրել է Է. Մեյերի «Պատմութեան տեսական եւ մեթոդաբանական խնդիրներ» (1912) ոաումնասիրությունը, կազմել դպրոցական դասագրքեր («Կենդանաբանութեան դասագիրք», 1906), թարգմանել Յ․ Վ. Գյոթեի «Ստելլա» (1902, բոլորը՝ Վաղարշապատ, Սբ Էջմիածնի տպարան), Ի. Բերդնիկովի «Նոր պետութեան վերաբերմունքը դէպի կրօնը» (1902, Ալեքսանդրապոլ, Սանոյանի և Ստեփանյանի տպարան), «Իփիգենիան Տավրոսում» (1914, Վաղարշապատ, Սբ Էջմիածնի տպարան), Հերման Զուդերմանի«Հոգսը» (1913 թ., Նվարդ Աղանյանի տպարան) գործերը։ Կրասնոդարի հայկական թատրոնում բեմադրվել են նրա «Արտաշէս թագաւոր եւ Սաթէնիկ» (1921, անտիպ), «Սասունցի Դաւիթ» (1922) պիեսները[3]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 164)։
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Գևորգ Ալթունյան (այլ կիրառումներ)
