Գրիգորի Միրոշնիչենկոյի հուշարձան (Ազով)

Արտաքին պատկերներ
	Памятник Г. И. Мирошниченко в Азове

Գրիգորի Միրոշնիչենկոյի հուշարձան;
Տեսակ	հուշարձան
Երկիր	Ռուսաստան
Բնակավայր	Ազով
Ներկա վիճակ	կանգուն

Գրիգորի Միրոշնիչենկոյի հուշարձան (ռուս.՝ Памятник Григорию Мирошниченко), գրող Գրիգորի Իլյիչ Միրոշնիչենկոյի հուշարձանը Ռուսաստանի Դաշնության Ռոստովի մարզի Ազով քաղաքում։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ազով քաղաքի պատվավոր քաղաքացի, գրող Գրիգորի Իլյիչ Միրոշնիչենկոն ծնվել է 1904 թվականի հունվարի 9-ին Ռոստովի մարզի Միլլերովսկի շրջանի Ստեպանո-Եֆրեմովսկայա գյուղում, երկաթուղային բանվորի ընտանիքում։ 10 տարեկանում գումար է վաստակել` մաքրելով Պյատիգորսկի երկաթուղային կայարանը։ Քաղաքացիական պատերազմի տարիներին, տասնվեց տարեկանում, եղել է հեծելազորային գնդի հրամանատար, մասնակցել է սպիտակ շարժման զորքերի դեմ մարտերին։

Կարմիր բանակի հետ պատերազմն անցել է Կուբանից մինչև Իրանի սահմանները։ Իր կյանքը նա նկարագրել է ինքնակենսագրական «Յունարմիա» գրքում։

Քաղաքացիական պատերազմից հետո Գրիգորի Միրոշնիչենկոն աշխատել է փականագործ Նևիննոմիսկ կայարանի դեպոյում։ 1922 թվականին ընդունվել է կոմերիտմիություն, հետո` կոմունիստական կուսակցություն։ Դեպոյում ստեղծել է կոմերիտական բջիջ։ Պայքարել է բանդիտության դեմ` անդամակցելով հատուկ նշանակության միավորումներին։ Ծանոթ է եղել գրող Ալեքսեյ Մաքսիմովիչ Գորկու հետ։ Դա էլ կանխորոշել է Գրիգոր Միրոշնիչենկոյի ճակատագիրը։

1930-ական թվականներին նա մեկնել է Լենինգրադ և ընդունվել սովորելու Կոմբուհ։ 1935 թվականին ավարտել է ուսումը, զբաղվել է գրական ստեղծագործությամբ։ Հրատարակվել են նրա հետևյալ գրքերը. «Հրացաններ», «Զառիթափ ափեր» և «Յունարմիա»։ Գրել է վիպակներ. «Նավաստի Նազուկինը», «Հանուն հեղափոխության» և «Տանկիստ Դուդկոն»։

Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին կռվել է ռազմաճակատներում։ Եղել է Բալթյան նավատորմի ռազմական խորհրդին կից գրողների օպերատիվ խմբի պետի տեղակալ, «Կրասնոզնամյոննի Բալտիյսկի ֆլոտ» թերթի գրական բաժնի պետ։ Լենինգրադում գրել է բալթիացի ծովայինների մասին «Գվարդիայի գնդապետ Պրեոբրաժենսկին» գիրքը։ 1949 թվականին լույս է տեսել նրա «Ազով» եռերգության առաջին գիրքը։ 1960 թվականին լույս է տեսել երկրորդ գիրքը՝ «Ազովի պաշարումը»։ 1985 թվականին գրողի մահվան պատճառով եռերգությունը մնացել է անավարտ։

Գրիգորի Միրոշնիչենկոյի հուշարձանը տեղադրվել է Ազովի բերդապատնեշի հետնամասում՝ նրա գերեզմանի վրա։ Գրիգորի Միրոշնիչենկոն գրել է կտակ, համաձայն որի՝ նա ցանկացել է, որ իր աճյունը թաղվի Ազովում։ Նրա այդ ցանկությունը կատարվել է քաղաքի վարչակազմի կողմից։ Նրա գերեզմանին կառուցված հուշարձանը կամարով աղյուսե դարպաս է։ Հուշարձանի երկու կողմերում տեղադրված են XVIII դարի թնդանոթների նմանակներ։

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]