Գրասիլիանու Ռամոս դե Օլիվեյրա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գրասիլիանու Ռամոս դե Օլիվեյրա
Ծնվել էհոկտեմբերի 27, 1892(1892-10-27)[1][2][3][…]
ԾննդավայրԿեբրանգուլու, Ալագոաս, Բրազիլիա
Վախճանվել էմարտի 20, 1953(1953-03-20)[4][1][5] (60 տարեկան)
Վախճանի վայրՌիո դե Ժանեյրո, Բրազիլիա[6]
Մասնագիտությունքաղաքական գործիչ, լրագրող, լեզվաբան, թարգմանիչ, վիպասան, մանկագիր, գրող և սցենարիստ
Լեզուպորտուգալերեն
Քաղաքացիություն Բրազիլիա
ԿուսակցությունBrazilian Communist Party?
Կայքgraciliano.com.br
 Graciliano Ramos Վիքիպահեստում

Գրասիլիանու Ռամոս դե Օլիվեյրա (բրազ.-պորտ.՝ Graciliano Ramos de Oliveira, հոկտեմբերի 27, 1892(1892-10-27)[1][2][3][…], Կեբրանգուլու, Ալագոաս, Բրազիլիա - մարտի 20, 1953(1953-03-20)[4][1][5], Ռիո դե Ժանեյրո, Բրազիլիա[6]), բրազիլացի գրող, թարգմանիչ, լրագրող, հուշագիր։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրասիլիանու Ռամոս դե Օլիվեյրան ընտանիքի 16 երեխաներից ավագն էր։ 1927 թվականին ընտրվել է Պալմեյրա-դուզ-Ինդուս-ի քաղաքապետ (1928-1930), սակայն հրաժարական է տվել։ 1936-ին, հակակոմունիստական տեռորի ժամանակ, առանց դատարանի վճռի իր քաղաքական գործունեության համար ձերբակալվել և մոտ 10 ամիս անցկացրել է բանտում (պաշտոնապես 1935-ի Նոյեմբերյան ապստամբությանը մասնակցելու համար, ինչը, սակայն, չապացուցվեց)։ Նա ուրվագծել է բանտարկության իր փորձը «Բանտի հուշերում» (Memórias do cárcere), որը հրատարակվել է հետմահու 4 հատորով (1953 թվական)։ Բրազիլիայի կոմունիստական կուսակցության անդամ 1945 թվականից։

1930-ականների բրազիլական քննադատական ռեալիզմի և հյուսիսային ռեգիոնալիզմի ներկայացուցիչ (regionalismo nordestino, բրազիլական գրական քննադատությունը վերաբերում է մոդեռնիզմի ժամանակաշրջանին), պորտուգալացի գրող Ժոզե Մարիա դի Էսա դի Կեյրոշի և Բրազիլական գրականության ակադեմիայի հիմնադիր Ժոակին Մարիա Մաչադո դե Ասիսի ավանդույթների ժառանգորդը։ Բրազիլական գրականության մեջ մտցրեց սոցիալական հոգեբանությունը։ Չնայած 1930-ականների այսպես կոչված սերնդի գրողներին՝ նա անհատական դիրք է զբաղեցրել իր ժամանակի վիպասանների մեջ (Ռաշել դե Կեյրուշ, Ժորժի Ամադու, Ժոզե Լինս դու Ռեգու)։ Մարտինսը (Վ. Մարտինս) գրողին բնութագրել է որպես տափաստանային գայլի պես առանձին կանգնած հեղինակի (lobo da estepe

Նա սկսեց գրել իր առաջին վեպը «Կաետես» գավառական քաղաքի մասին 1926 թվականին (ստեղծվել է մինչև 1930 թվականը, հրատարակվել է 1933 թվականին)։ Ճանաչումը բերեց «Սան Բերնարդո» (Ս. Բերնարդո, 1934) վեպը՝ դատապարտելով սեփականության ապականիչ ազդեցությունը մարդու անձի վրա։ Տոսկա (Անգուստիա, 1936) վեպը, որը նշանավորվել է սիմվոլիզմի և նատուրալիզմի ազդեցությամբ, լույս է տեսել բանտից ազատվելուց հետո Խոսե Լինս դու Ռեգոյի և այլ ընկերների օգնությամբ։ Երկրի հյուսիս-արևելքի գյուղացիների ծանր կյանքին է նվիրված «Չորացած կյանքեր» վեպը (Վիդաս Սեկաս, 1938, ռուսերեն թարգմանություն 1961), որը համարվում է գրողի ամենանշանակալի գործերից մեկը և նկարահանվել 1963 թվականին։

Բացի վեպերից, նա հեղինակել է «Անքնություն» պատմվածքների ժողովածուն (Insônia, 1947) և ստեղծագործություններ երեխաների համար։ Նա նաև պորտուգալերեն է թարգմանել Բուքեր Վաշինգտոնի, Ալբեր Կամյուի (Ա Պեստե) և այլ գրողների ստեղծագործությունները։

Խաղաղության շարժման ակտիվ մասնակից։ 1952 թվականին մայիսմեկյան տոներին Մոսկվա այցելելու հրավեր է ստացել, որից հետո երկար ճանապարհորդել է Եվրոպայով։ ԽՍՀՄ և Չեխոսլովակիա կատարած ճանապարհորդության իր տպավորությունները նա նկարագրել է «Ճամփորդություն» գրքում (Վիագեմ, հրատարակվել է հետմահու 1954 թ.)։ Արժանացել է մի քանի գրական մրցանակների (Ուիլյամ Ֆոլքներ հիմնադրամի իբերա-ամերիկյան մրցանակ, 1962, (Բրազիլիա))։ Նա ընտրվել է Բրազիլիայի գրողների ասոցիացիայի նախագահ։

Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1933 - «Կետես» (Caetés,վեպը գրվել է 1926 թվականից)
  • 1934 - «Սան Բերնարդո» (São Bernardo, վեպ)
  • 1936 - «Կարոտ» (Angústia,վեպ)
  • 1938 - «Թառամած կյանքեր» (Vidas Secas, վեպ)
  • 1953 - «Հիշողություններ բանտից», (Memórias do Cárcere, հուշագրություն, հետմահու հրատարակություն)
  • 1954 - «Ճամփորդություն» (Viagem, հուշագրություն, հետմահու հրատարակություն)

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Малая советская энциклопедия / Гл. ред. Б. А. Введенский. (Третье издание) — Т. 7 — М.: Большая советская энциклопедия, 1959. — с. 902
  • Памяти писателя, «Иностранная литература», 1958, № 6.
  • Тертерян И. А., Бразильский роман XX века. — М., 1965.
  • Candido А., Ficção е Confissão. — Rio de Janeiro, 1956.
  • Pinto R. М. Graciliano Ramos: Autor e ator. — São Paulo, 1962.
  • Silva H. Graciliano Ramos. — Rio de Janeiro, 1950

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գրասիլիանու Ռամոս դե Օլիվեյրա» հոդվածին։