Գրասիլիանու Ռամոս դե Օլիվեյրա
Գրասիլիանու Ռամոս դե Օլիվեյրա | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հոկտեմբերի 27, 1892[1][2][3][…] |
| Ծննդավայր | Կեբրանգուլու, Ալագոաս, Բրազիլիա |
| Վախճանվել է | մարտի 20, 1953[4][1][5] (60 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Ռիո դե Ժանեյրո, Բրազիլիա[6] |
| Մասնագիտություն | քաղաքական գործիչ, լրագրող, լեզվաբան, թարգմանիչ, վիպասան, մանկագիր, գրող և սցենարիստ |
| Լեզու | պորտուգալերեն |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Բրազիլիա |
| Ուշագրավ աշխատանքներ | Vidas Secas? |
| Կուսակցություն | Brazilian Communist Party? |
| Կայք | graciliano.com.br |
 Graciliano Ramos Վիքիպահեստում | |
Գրասիլիանու Ռամոս դե Օլիվեյրա (բրազ.-պորտ.՝ Graciliano Ramos de Oliveira, հոկտեմբերի 27, 1892[1][2][3][…], Կեբրանգուլու, Ալագոաս, Բրազիլիա - մարտի 20, 1953[4][1][5], Ռիո դե Ժանեյրո, Բրազիլիա[6]), բրազիլացի գրող, թարգմանիչ, լրագրող, հուշագիր։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գրասիլիանու Ռամոս դե Օլիվեյրան ընտանիքի 16 երեխաներից ավագն էր։ 1927 թվականին ընտրվել է Պալմեյրա-դուզ-Ինդուս-ի քաղաքապետ (1928-1930), սակայն հրաժարական է տվել։ 1936-ին, հակակոմունիստական տեռորի ժամանակ, առանց դատարանի վճռի իր քաղաքական գործունեության համար ձերբակալվել և մոտ 10 ամիս անցկացրել է բանտում (պաշտոնապես 1935-ի Նոյեմբերյան ապստամբությանը մասնակցելու համար, ինչը, սակայն, չապացուցվեց)։ Նա ուրվագծել է բանտարկության իր փորձը «Բանտի հուշերում» (Memórias do cárcere), որը հրատարակվել է հետմահու 4 հատորով (1953 թվական)։ Բրազիլիայի կոմունիստական կուսակցության անդամ 1945 թվականից։
1930-ականների բրազիլական քննադատական ռեալիզմի և հյուսիսային ռեգիոնալիզմի ներկայացուցիչ (regionalismo nordestino, բրազիլական գրական քննադատությունը վերաբերում է մոդեռնիզմի ժամանակաշրջանին), պորտուգալացի գրող Ժոզե Մարիա դի Էսա դի Կեյրոշի և Բրազիլական գրականության ակադեմիայի հիմնադիր Ժոակին Մարիա Մաչադո դե Ասիսի ավանդույթների ժառանգորդը։ Բրազիլական գրականության մեջ մտցրեց սոցիալական հոգեբանությունը։ Չնայած 1930-ականների այսպես կոչված սերնդի գրողներին՝ նա անհատական դիրք է զբաղեցրել իր ժամանակի վիպասանների մեջ (Ռաշել դե Կեյրուշ, Ժորժի Ամադու, Ժոզե Լինս դու Ռեգու)։ Մարտինսը (Վ. Մարտինս) գրողին բնութագրել է որպես տափաստանային գայլի պես առանձին կանգնած հեղինակի (lobo da estepe)։
Նա սկսեց գրել իր առաջին վեպը «Կաետես» գավառական քաղաքի մասին 1926 թվականին (ստեղծվել է մինչև 1930 թվականը, հրատարակվել է 1933 թվականին)։ Ճանաչումը բերեց «Սան Բերնարդո» (Ս. Բերնարդո, 1934) վեպը՝ դատապարտելով սեփականության ապականիչ ազդեցությունը մարդու անձի վրա։ Տոսկա (Անգուստիա, 1936) վեպը, որը նշանավորվել է սիմվոլիզմի և նատուրալիզմի ազդեցությամբ, լույս է տեսել բանտից ազատվելուց հետո Խոսե Լինս դու Ռեգոյի և այլ ընկերների օգնությամբ։ Երկրի հյուսիս-արևելքի գյուղացիների ծանր կյանքին է նվիրված «Չորացած կյանքեր» վեպը (Վիդաս Սեկաս, 1938, ռուսերեն թարգմանություն 1961), որը համարվում է գրողի ամենանշանակալի գործերից մեկը և նկարահանվել 1963 թվականին։
Բացի վեպերից, նա հեղինակել է «Անքնություն» պատմվածքների ժողովածուն (Insônia, 1947) և ստեղծագործություններ երեխաների համար։ Նա նաև պորտուգալերեն է թարգմանել Բուքեր Վաշինգտոնի, Ալբեր Կամյուի (Ա Պեստե) և այլ գրողների ստեղծագործությունները։
Խաղաղության շարժման ակտիվ մասնակից։ 1952 թվականին մայիսմեկյան տոներին Մոսկվա այցելելու հրավեր է ստացել, որից հետո երկար ճանապարհորդել է Եվրոպայով։ ԽՍՀՄ և Չեխոսլովակիա կատարած ճանապարհորդության իր տպավորությունները նա նկարագրել է «Ճամփորդություն» գրքում (Վիագեմ, հրատարակվել է հետմահու 1954 թ.)։ Արժանացել է մի քանի գրական մրցանակների (Ուիլյամ Ֆոլքներ հիմնադրամի իբերա-ամերիկյան մրցանակ, 1962, (Բրազիլիա))։ Նա ընտրվել է Բրազիլիայի գրողների ասոցիացիայի նախագահ։
Ստեղծագործություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 1933 - «Կետես» (Caetés,վեպը գրվել է 1926 թվականից)
- 1934 - «Սան Բերնարդո» (São Bernardo, վեպ)
- 1936 - «Կարոտ» (Angústia,վեպ)
- 1938 - «Թառամած կյանքեր» (Vidas Secas, վեպ)
- 1953 - «Հիշողություններ բանտից», (Memórias do Cárcere, հուշագրություն, հետմահու հրատարակություն)
- 1954 - «Ճամփորդություն» (Viagem, հուշագրություն, հետմահու հրատարակություն)
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Малая советская энциклопедия / Гл. ред. Б. А. Введенский. (Третье издание) — Т. 7 — М.: Большая советская энциклопедия, 1959. — с. 902
- Памяти писателя, «Иностранная литература», 1958, № 6.
- Тертерян И. А., Бразильский роман XX века. — М., 1965.
- Candido А., Ficção е Confissão. — Rio de Janeiro, 1956.
- Pinto R. М. Graciliano Ramos: Autor e ator. — São Paulo, 1962.
- Silva H. Graciliano Ramos. — Rio de Janeiro, 1950
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Грасильяну Рамус (անգլ.) Internet Movie Database կայքում
- Грасильяну Рамус на сайте КиноПоиск
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 Encyclopædia Britannica
- ↑ 3,0 3,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Internet Movie Database — 1990.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 http://basilio.fundaj.gov.br/pesquisaescolar_en/index.php?option=com_content&view=article&id=1521%3Agraciliano-ramos-&catid=40%3Aletter-g&Itemid=1
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #11874898X // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գրասիլիանու Ռամոս դե Օլիվեյրա» հոդվածին։ |
| ||||||||||||||||
