Գրականություն ինտերլինգիայում

Ինտերլինգուայի գրականությունը գրավոր խոսքի հավաքածու է այդ արհեստական լեզվով։

Ալեքսանդր Գոդեն ուներ խիստ սահմանափակ պատկերացում Ինտերլինգուայի հնարավոր կամ ցանկալի կիրառման դաշտերի վերաբերյալ։ Նրա ժառանգությունը բաղկացած է ընդամենը մի քանի հարյուր գիտական հոդվածների սեղմագրերից՝ գրված Ինտերլինգուայով 1950-60-ականներին, ինչպես նաև երկու փոքրիկ պատմվածքների ժողովածուից՝ առանց զգալի գրական արժեքի։ Ինտերլինգուայով գրված առաջին աշխատությունները լեզվի ուսումնասիրմանը նվիրված գրքերն էին, օրինակ՝ "Interlingua-English Dictionary" և "A Brief Grammar of Interlingua for Readers", երկուսն էլ տպագրվել են 1954 թ.-ին։ Նույն թվականին հրատարակվել է նաև "Interlingua a Prime Vista", իսկ մեկ տարի անց՝ "Interlingua: A Grammar of the International Language", որը գրել էին Գոդեն և Բլեյրը։

Արդեն 1960 թվականին Էրիկ Ահլստրոմը սկսեց թարգմանել և խմբագրել գեղարվեստական գրականության գրքույկներ իր "Scriptores scandinave in INTERLINGUA" շարքի համար՝ "Episodio con perspectiva" (Հարալդ Հերդալ, 1960), "Un desertor" (Բո Բերգման, 1961), և "Le nove vestimentos del imperator" (Հ. Կ. Անդերսեն, 1961)։

Ինտերլինգուայով ամենաարտադրողական գրողներից մեկը շվեդ Սվեն Կոլբերգն էր (1919–2003)։ Նրա առաջին հրապարակումը Ինտերլինգուայով՝ "Alicubi-Alterubi", 18 բնօրինակ բանաստեղծությունների գրքույկ էր։ Նույն տարում նա հրատարակեց "Cunate tu es a mi mar", որը պարունակում էր 100 թարգմանված բանաստեղծություն՝ աշխարհի տարբեր լեզուներից և ժամանակաշրջաններից։ Նրա այլ աշխատանքներն են՝ "Inter le stellas" (1975), "Le prince e altere sonetos" (1977), "Lilios, Robores" (1979), "Prosa" (1980), և "Versos grec" (1987)։

1970-ականներին Կարոլո Սալիկտոն հրատարակեց "Volo asymptotic" (1970)՝ բնօրինակ բանաստեղծությունների և երկու թարգմանությունների ժողովածու։ "Celestina le gallina del vicina" և "Hannibalo le gallo del vicino" գրքերը լույս տեսան 1971-ին։ Յոթ հեքիաթ Հանս Քրիստիան Անդերսենից թարգմանվեցին 1975-ին։ Այս տասնամյակում Ալեքսանդր Գոդեն հրատարակեց "Un dozena de breve contos" (1975), իսկ Սվեն Կոլբերգը թարգմանեց վերը նշված "Inter le stellas"-ը՝ Կասեմիր Վիշլասի ստեղծագործությունը։

Ալեքսանդր Գոդեն 1983-ին հրատարակեց "Dece Contos"։

1990-ականներին հայտնվեցին բազմաթիվ թարգմանություններ, ինչպես օրինակ՝ "Le familia del antiquario"՝ Կառլո Գոլդոնիի կողմից, թարգմանված 1993-ին, և "Le Albergatrice", նույն հեղինակից՝ 1995-ին։ Այլ աշխատություններ այդ տասնամյակից են՝ "Contos e historias" Հ. Կ. Անդերսենից (1995) և "Le pelegrinage de Christiano"՝ Ջոն Բունյանի կողմից (1994)։

Վիսենտե Կոստալագոն 2022 թվականին հրատարակեց "Juliade" վիպակը, որին հաջորդեց բանաստեղծությունների ժողովածու "Poemas", նույնպես նույն տարում։ "Kilglan" ստեղծագործությունը, նույն հեղինակից, հրատարակվել է 2023-ին։

"Posta Mundi" ամսագրի 2025 թ. մարտի համարում (հատոր 46), Էդուարդո Օրտեգան, նաև հայտնի որպես Le Canario Interlinguista, հրապարակեց "Sonetto del depression" («Դեպրեսիայի սոնետ»), որտեղ նաև ներկայացվեց "Ad su prude dama" («Իր ամաչկոտ տիկնոջը»)՝ Անդրյու Մարվելի կողմից, թարգմանված Մարտեն Լավալեիի կողմից, ով նաև թարգմանել է "Le Albatros" («Ալբատրոսը»)՝ Շառլ Բոդլերի կողմից։