Գործազրկության նպաստ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Բրիտանիայում պետական ապահովագրության օրինագիծը (1911) գովազդող թռուցիկ

Գործազրկության, գործազրկության ապահովագրություն, գործազրկության վճար, գործազրկության փոխհատուցում, գործազուրկ և գոյության որևէ միջոց չունեցող անձանց դրամական հատուկ օգնություն։ Որպես կանոն, գյուղատնտեսական բանվորներին չի տրվում; Նպաստի համար դրամական հատկացումները հաճախ կատարում են աշխատավորները և ձեռնարկատերերը՝ հավասար չափով, երբեմն միայն ձեռնարկատերերը (ԱՄՆ-ում և Իտալիայում), կամ նպաստները տրվում են ամբողջապես պետական միջոցների հաշվին (Ավստրալիայում, Նոր Զելանդիայում, ԼյուքսեմբուրգումԴանիայում, Ֆինլանդիայում, Շվեդիայում նպաստը տրվում է արհմիությունների կազմակերպած կամավորական ֆոնդերի անդամներին։

Գործազրկության նպաստը գործազրկության բոլոր համակարգերում գործազրկության առաջին 2—7 օրերի (սպասման ժամանակաշրջան) համար նպաստ չի տրվում։ Վճարման առավելագույն ժամկետը 3—6 ամիս է։ Սովորաբար կազմում է աշխատավարձի 30— 60%-ը։

Նպաստ ստանալու համար պահանջվում է հատկացումներ կատարելու որոշակի ստաժ, աշխատանքի բորսայում կանոնավոր գրանցում, աշխատանքի ինքնուրույն ակտիվ որոնում։ «Զանցանքի» և գործադուլին մասնակցելու համար աշխատանքից ազատելու, կամովին աշխատանքից հեռանալու, առաջարկված աշխատանքից հրաժարվելու են դեպքերում նպաստ գործազրկության չի տրվում։


Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 8, էջ 395