«Գորգուդ պապի գիրքը»[1][2] (ադրբ.՝ Kitabi Dədə Qorqud, թուրքերեն՝ Dede Korkut Kitabı, թուրքմ.՝ Gorkut-ata kitaby, ղրղզ.՝ Коркут ата китеби, ամբողջական անվանումը, գրված Դրեզդենյան ձեռագրի վրա՝ «Կիտաբի դեդեմ Գորգուդ ալա լիսանի թայֆեի օղուզան» («Իմ պապ Գորգուդի գիրքը օղուզների ցեղի լեզվով»)[2][3]), օղուզ թյուրքերի ամենահայտնի էպոսը։ Էպոսն իր մեջ բովանդակում է քոչվոր թյուրքական ցեղերի ապրելակերպին բնորոշ արժեքային համակարգն ու բարոյականությունը, որոնք սկիզբն են առնում դեռ մինչիսլամական հավատալիքներից։ Օղուզ թյուրքերը թյուրքական քոչվոր ցեղերի մի խումբ են, որոնք ղփչաղների ճնշման տակ լքել են Կենտրոնական ԱսիայիԹուրանի տափաստանները և հաստատվել Կասպից ծովի ափերին, Առաջավոր Ասիայում՝ հասնելով մինչև Դանուբ, հետագայում մասնակցելով թուրքմենների (այդպես էին սկզբնապես անվանվում իսլամ ընդունած քոչվոր օղուզները[4]), ադրբեջանցիների և թուրքերիէթնոգենեզին[1][4]։ Էպոսի հանդիսանում է Թուրքիայի, Ադրբեջանի, Թուրքմենստանի, Ղազախստանի և, նվազ չափով, նաև Ղրղզստանի մշակութային ժառանգությունը[5]։
Ինչպես նշում է ռուս արևելագետ Վասիլի Բարտոլդը, էպոսի հիմնական գործողությունները տեղի են ունենում Հայկական բարձրավանդակում, Ակ-Կոյունլուների ցեղական միջավայրում բայունդուրների կառավարման ժամանակաշրջանում՝ մոտավորպես 14-րդ դարի կեսերից մինչև 15-րդ դարը[6]։
EpicsԱրխիվացված 2016-10-19 Wayback Machine, four editions of the Dede Korkut book at the Uysal-Walker Archive of Turkish Oral Narrative, Texas Tech University, 2000–2007