Գոթական գիր
Գոթական գիր, գոթական մինուսկուլ, լատինական միջնադարյան գրի խիստ ձնափոխված տեսակ։ Փոխարինել է կարոլինգյան մինուսկուլին։ Պահպանված առաջին նմուշները հանդիպում են 10-րդ դարից։ Գոթական գրեր կերպարվեստի մեջ առաջացած գոթական ոճի ազդեցությամբ 12-րդ դարում Եվրոպայում մեծ տարածում է ստացել։
Տեսակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տարբերում են 4 տեսակ․
- տեքստուրա՝ սուր գրատեսակ,
- ֆրակտուրա՝ բեկված գծերով սուր գրատեսակ,
- շվաբախեր՝ որոշ տառերի բոլորակ գծերով բեկված գրատեսակ,
- բոլորակ՝ անցման ձև գոթականից հումանիստականին (բոլորգիր լատինականին), որը լայնորեն տարածվել է Իտալիայում, 15-րդ դարի սկզբին։ Ձեռագիր և տպագիր տառատեսակները հատկապես կիրառվել են Գերմանիայում՝ բոլորգիր լատինական տառերին զուգընթաց։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 144)։ ![]() |
|