Գնդապետին ոչ ոք չի գրում (ֆիլմ)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գնդապետին ոչ ոք չի գրում
իսպ.՝ El coronel no tiene quien le escriba
Երկիր Ֆրանսիա
 Իսպանիա
 Մեքսիկայի Միացյալ Նահանգներ
Ժանրդրամա
Թվականհունիսի 4, 1999
Լեզուիսպաներեն
ՌեժիսորԱրտուրո Ռիպշտեյն[1][2]
Սցենարի հեղինակՊաս Ալիսիա Գարսիադիեգո
ԴերակատարներՄարիսա Պարեդես[3], Սալմա Հայեկ, Դանիել Խիմենես Կաչո[3], Խուլիան Պաստոր[3], Օդիսեո Բիչիր[3], Պատրիսիա Ռեյես Սպինդոլա[3], Ֆեռնանդո Լուխան, Ռաֆայել Ինկլան և Էնրիկե Կաստիլյո[4]
ԵրաժշտությունԴևիդ Մենսֆիլդ
Նկարահանման վայրՄեքսիկայի Միացյալ Նահանգներ
Տևողություն118 րոպե

«Գնդապետին ոչ ոք չի գրում» (իսպ.՝ El coronel no tiene quien le escriba), մեքսիկացի ռեժիսոր Արթուրո Ռիպշտեյնի գեղարվեստական ֆիլմը, որը նկարահանվել է կոլումբիացի գրող, Նոբելյան մրցանակակիր Գաբրիել Գարսիա Մարկեսի համանուն վիպակի հիման վրա 1999 թվականին։ Սցենարը գրել է ռեժիսոր Արտուրո Ռիպշտեյնի կինը՝ Պաս Ալիսիա Գարսիադիեգոն, իսկ նրանց որդին՝ Գաբրիել Ռիպշտեյնը, հանդես է եկել որպես պրոդյուսեր՝ կատարելով նորամուտը այդ բնագավառում[5][6][7]։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հազարօրյա պատերազմի վետերան տարեց գնդապետը խղճուկ գոյություն է քարշ տալիս հիվանդ կնոջ հետ լատինաամերիկյան փոքրիկ քաղաքում։ Արդեն երկար տարիներ նա ապրում է այն հույսով, որ իրեն կվճարվի կառավարության խոստացած կենսաթոշակը և ամեն օր այցելում է փոստ՝ սպասելով երկար սպասված նամակին։ Հպարտությունը նրան թույլ չի տալիս օգնություն ստանալ որդու մարդասպանից և վաճառել Ագուստինին պատկանող մարտական աքաղաղը։

Ֆիլմի ու վիպակի սյուժեի միակ տարբերությունը գնդապետի որդու մահվան քաղաքական շեշտադրման հանելն է հեղինակների կողմից։ Ծերերի ճակատագրում իր մասնակցությունն ունի Խուլիան՝ աղջիկը, որի հետ Ագուստինի ծանոթությունն ի վերջո հանգեցրել էր ճակատագրական կրակոցի։

Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մրցանակներ և անվանակարգեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1999 – Կաննի կինոփառատոն[8]
  • 2000 – «Գոյա» մրցանակ
    • Ներկայացվել է մրցանակի Լավագույն սցենար անվանակարգում (Պաս Ալիսիա Գարսիադիեգո)
  • 2000 – «Սանդենս» կինոփառատոն
    • Գովաբանական հիշատակում (Արտուրո Ռիպշտեյն)
  • Ֆիլմը Մեքսիկայի կողմից պաշտոնապես ներկայացվել է որպես օտարալեզու լավագույն ֆիլմ «Օսկար» 72-րդ մրցանակաբաշխության համար, սակայն անվանակարգ չի ստացել[9]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. http://www.imdb.com/title/tt0132905/
  2. http://www.filmaffinity.com/en/film833762.html
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 http://www.imdb.com/title/tt0132905/fullcredits
  4. ČSFD (չեխերեն) — 2001.
  5. «De Ripstein hijo a Ripstein padre: "Lo respeto por ser un viejo terco"». El Universal (Spanish). Compañía Periodística Nacional. 2015 թ․ փետրվարի 8. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 1-ին.{{cite news}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  6. Herrera, Beto (2014 թ․ ապրիլի 17). «Gabriel García Márquez en el cine: El coronel no tiene quien le escriba». 1FIla (Spanish). Grupo Sexenio Comunicaciones. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հունիսի 10-ին. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 13-ին.{{cite news}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  7. «Paz Alicia Garcíadiego y su adaptación de El coronel no tiene quien le escriba». Proceso (Spanish). Comunicación e Información, S.A. de C.V. 1998 թ․ սեպտեմբերի 5. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հունիսի 30-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 2-ին.{{cite news}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  8. «Festival de Cannes: No One Writes to the Colonel». festival-cannes.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 22-ին. Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 4-ին.
  9. «Record 47 Countries In Oscar Contention» (Press release). Academy of Motion Picture Arts and Sciences. 1999 թ․ նոյեմբերի 22. Վերցված է 2008 թ․ օգոստոսի 20-ին.