Գյոքթյուրքեր, Երկնային թյուրքեր կամ Երկնագույն թյուրքեր (հին թյուրք.՝ 𐱅𐰇𐰼𐰰:𐰉𐰆𐰑𐰣
, միջին չինարեն՝ 突厥, ռոմանացված՝ Tɦutkyat;[2]սակերեն՝ Ttūrka, Ttrūka;[2]), թյուրք ժողովուրդների քոչվոր համադաշնություն Ներքին Ասիայում։ Գյոքթյուրքերը Բումըն խաքանի և իր որդիների գլխավորությամբ (մահ.՝ 552) հաջորդել են Ժուժանի խաքանությանը որպես տարածաշրջանի հիմնական ուժ և հիմնել Թյուրքական խաքանությունը, որը հետագայում հանդիսացավ մի քանի քոչվոր պետություններից մեկը, որը կանխորոշելու էր թյուրքական ժողովուրդների ապագա տեղորոշումը, մշակույթ և հիմնական հավատալիքները։
Golden Peter (1992)։ An Introduction to the History of the Turkic Peoples: Ethnogenesis and State-Formation in Medieval and Early Modern Eurasia and the Middle East։ Wiesbaden: Otto Harrassowitz։ ISBN9783447032742
Wechsler Howard J. (1979)։ «T'ai-Tsung (Reign 626–49): The Consolidator»։ in Denis Twitchett, John Fairbank։ The Cambridge History of China, Volume 3: Sui and T'ang China Part I։ Cambridge University Press։ ISBN978-0-521-21446-9
Zhu, Xueyuan (朱学渊) (2004) (zh)The Origins of the Ethnic Groups of Northern China (中国北方诸族的源流). Beijing: Zhonghua Shuju (中华书局) 7-101-03336-9
Xue, Zongzheng (薛宗正) (1992) (zh)A History of the Turks (突厥史). Beijing: Chinese Social Sciences Press (中国社会科学出版社) 7-5004-0432-8
Nechaeva Ekaterina (2011)։ «The "Runaway" Avars and Late Antique Diplomacy»։ in Ralph W. Mathisen, Danuta Shanzer։ Romans, Barbarians, and the Transformation of the Roman World: Cultural Interaction and the Creation of Identity in Late Antiquity։ Ashgate։ էջեր 175–181։ ISBN9780754668145
↑Lirong MA: Sino-Turkish Cultural Ties under the Framework of Silk Road Strategy. In: Journal of Middle Eastern and Islamic Studies (in Asia). Band 8, Nr. 2, Juni 2014