Գյուստավ Ռու
Գյուստավ Ռու | |
|---|---|
| Ծնվել է | ապրիլի 20, 1897[1][2][3] |
| Ծննդավայր | Սեն Լեժե |
| Վախճանվել է | նոյեմբերի 10, 1976[1][2][3] (79 տարեկանում) |
| Վախճանի վայր | Կարուժ |
| Մասնագիտություն | բանաստեղծ, թարգմանիչ, գրող և լուսանկարիչ |
| Լեզու | ֆրանսերեն[1] |
| Քաղաքացիություն |  Շվեյցարիա |
| Կրթություն | Լոզանի համալսարան |
| Պարգևներ | Ռամբերի մրցանակ և Prix de la Ville de Lausanne? |
Գյուստավ Ռու (ֆր.՝ Gustave Roud, ապրիլի 20, 1897[1][2][3], Սեն Լեժե - նոյեմբերի 10, 1976[1][2][3], Կարուժ), շվեյցարացի բանաստեղծ, արձակագիր, թարգմանիչ, լուսանկարիչ:
Գյուստավ Ռուն ծնվել է 1897 թվականին Սեն-Լեժյեում: Սովորել է Լոզանում: Նա թարգմանել է Ֆրիդրիխ Հյոլդեռլինի, Նովալիսի, և Ռայներ Մարիա Ռիլկեի բանաստեղծությունների ֆրանսերենի հիանալի տարբերակները, համագործակցել է «Վոդական տետրակներ» խմբագրության և «Ռոմանական ամսագրի» հետ:
Ռուն իր կյանքի մեծ մասն ապրել է Օժորայի իր տանը՝ մենության մեջ: Կարելի է ասել, որ բանաստեղծությունները, որ նա հրատարակում էր բազմաթիվ ժողովածուներում, նրա միակ կիրքն էին, որը նա կարող էր կիսել ընկերների՝ Ռամյուի, Էռնեստ Անսերմետի, Ռընե Օբերժոնուայի և իր կրտսեր եղբոր՝ Մորիս Շապայի հետ:
1927 թվականին գրված «Հրաժեշտից» մինչև 1967 թվականին գրված «Ռեքվիեմը», Գյուստավ Ռուի քնարական աշխատությունն ամբողջանում է: Այնուհետև նա հրատարակում է 6 ժողովածու և մեծ թվով արձակ պոեմներ: «Ռեքվիեմից» հետո լույս է տեսնում «Կորած գյուղը», որ նրա հուշերն են հին գյուղական կյանքի մասին:
Գյուստավ Ռուն մահացել է Կարուժում 1976 թվականին: Նրա ընկերների կողմից ստեղծվել է մի միություն, որը հրատարակել է Գյուստավ Ռուի «Տետրերը»՝ կազմված հեղինակի անտիպ գործերից[4]:
Գյուստավ Ռուն հայերեն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Գիշեր: Մեծության կարիքը (XX դարի Շվեյցարիայի ռոմանական արձակ), Ե., «Գարուն», 2002, էջ 148-153: Թարգմ.՝ Իրինա Հովսեփյան:
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||
